Ronja Rövardotter - Seizoen 1

Ronja de Roversdochter zal bij velen warme herinneringen oproepen. Ronja Rövardotter, gebaseerd op het boek van Astrid Lindgren, is doordrenkt van magie en tijdloze thema’s zoals het loskomen van je ouders en onze relatie met de natuur.

In Nederland kennen we allemaal Annie M.G. Schmidt maar in Zweden hebben ze Astrid Lingdren, bekend van Pippi Langkous. In de jaren '80 werd het boek al eens verfilmd. Nu komt Netflix met de Zweedse fantasyserie. Hans Rosenfeldt, de schrijver van Bron/Broen en Marcella schreef het script.
De serie blijft trouwens bijzonder dicht bij het geliefde kinderboek.

De roverhoofdman Mattis woont samen met zijn vrouw Lovis en zijn roversbende in een burcht midden in een groot bos. Tijdens een onweersnacht wordt de dochter van Mattis en Lovis, Ronja, geboren. Diezelfde nacht wordt de burcht van Mattis door een blikseminslag volledig in tweeën gespleten.
Gedurende de eerste paar jaar van haar leven verblijft Ronja alleen nog in de grote roverszaal. Wanneer ze de buitenwereld gaat verkennen, ontdekt ze het bos met alle bijbehorende gevaren. Behalve wilde dieren leven er in het bos ook allerlei vreemde mythische wezens, zoals aardmannen, trollen en vogelheksen.



De roversbende van Borka, de grootste concurrent van die van Mattis, blijkt zich in de andere helft van de gespleten burcht te hebben gevestigd. Ronja komt hierachter als ze op een dag bij de kloof die de burcht verdeelt Borka's zoon tegenkomt, Birk. De twee kinderen worden vrienden en heimelijk trekken ze steeds meer met elkaar op. De band tussen Ronja en Birk wordt hierdoor nog sterker en ze gaan elkaar als broer en zus beschouwen.
Filmisch zit de serie prima in elkaar. De beelden van het bos en de natuur rondom de burcht zijn adembenemend mooi en lijken sterk op de originele beschrijvingen en illustraties.

Volwassen publiek

Maar om het sprookje geschikt te maken voor een meer volwassen publiek zijn er wel wat aanpassingen gemaakt aan het verhaal. Zo gaat de serie dieper in op de relatie tussen Ronja en haar vader, die duidelijk moeite heeft met zijn rebelse dochter die opgroeit tot een zelfstandige vrouw. Ook wordt er meer tijd besteed aan de Romeo-en-Julia-achtige vriendschap tussen Ronja en Birk. Gelukkig blijft de essentie van het sprookje intact. Het betoverende karakter van het bos en de ontmoetingen met allerlei mythische wezens voegen een vleugje magie toe.

Hoewel iedere aflevering de aandacht vast weet te houden, is de serie erg langzaam. Ter compensatie is de keuze gemaakt om extra personages toe te voegen. Zo zijn er huurlingen die proberen de rovers uit het bos te weren. Daar gaat de serie de mist in. Het is duidelijk dat deze figuren er later bij zijn bedacht, want ze voegen weinig toe en trekken de aandacht weg bij de kern van het verhaal.

En waar ik dacht dat het een miniserie was van zes afleveringen komt er nog een tweede deel. Ronja de Roversdochter, hoe mooi ook in beeld gebracht, is beter geschikt voor een indrukwekkende film dan een grote serie.