De opzet van het Britse A Confession kan vergeleken worden met ITV's soortgenoot Manhunt. Het verhaal is gebaseerd op waargebeurde feiten en een bekende acteur speelt de hoofdrol. In Manhunt was die eer voor Martin Clunes, voor A Confession werd Martin Freeman gevraagd. Freeman is natuurlijk bekend van films als Sherlock Holmes en The Hobbit en de serie The Office. Bovendien laat A Confession net als Manhunt meer achtergrond zien van een moordonderzoek zonder dat het al teveel gedramatiseerd lijkt te zijn. En het moet gezegd; het verhaal van A Confession is huiveringwekkend genoeg zonder alle opsmuk.
De eerste drie delen van deze televisieserie verlopen nog volgens het gebruikelijke boekje. Het onderzoek van Stephen Fulcher (Martin Freeman) naar de vermissing van een jonge vrouw is de basis van het verhaal. De zoektocht naar de dader volgt de bekende lijnen. Na een bekentenis wordt het onderzoek een groot succes. Verhaal over denk je dan. Helaas blijkt dan dat de naweeën van het onderzoek Stephen in een heel ander daglicht proberen te plaatsen.
[image-133768]
A Confession is een tenenkrommend verhaal van macht, ijdelheid en de complexiteit van politiewerk
Het succes wordt natuurlijk eerst door iedereen gevierd. De bazen zijn tevreden en weten niet hoe snel ze van het succes van deze vangst moeten profiteren. Families zijn blij dat de dader opgepakt is en voelen zich enigszins getroost dat hun dochter gevonden is. Als dan echter blijkt dat Stephen zich niet helemaal aan het politieboekje heeft gehouden, laten steeds meer collega's en bazen hem vallen. De zaak wordt aan het rollen gebracht door een vader die het niet kan hebben dat hij geen gerechtigheid kan krijgen voor zijn dochter. Daar waar de vader zich negatief uitlaat, is juist zijn ex-vrouw degene die Stephen door dik en dun blijft steunen. Haar strijd voor rechtvaardigheid is ook een van de hoofdlijnen in het verhaal.
A Confession is een tenenkrommend verhaal van macht, ijdelheid en de complexiteit van politiewerk. Het politieboekje, de werkwijze en de wet maken het er niet altijd makkelijker op. Waar men normaal gesproken trots zou zijn op zo'n grote vangst en waar men zou verwachten dat het onderzoek naar meer moorden zou leiden, daar wordt het nu een verhaal van een politieagent die beschuldigd wordt van nalatigheid. De wanhoop en het gevoel van onrecht dat dit oplevert, blijkt sprekend uit het spel van Martin Freeman. Een groot succes in een politiezaak wordt zo Stephen zijn ondergang.
A Confession heeft, net als de meeste Britse detectiveseries, een hoogstaande cast aan acteurs. Het spel is van hoog niveau en de beeldvoering is realistisch. De beklemmende sfeer die de beelden oproepen passen goed bij de emoties waar Stephen doorheen gaat. De vertaling van het waargebeurde verhaal voelt pijnlijk waarheidsgetrouw. De neergaande spiraal van een goede politieagent en het persoonlijke leed van de betrokken families worden allemaal passend in beeld gebracht. A Confession is daarmee een aanrader voor fans van Britse (detective) series.
Over de auteur, Ron Schoonwater
Na jaren zijn schrijftalent te hebben gebruikt voor muziekrecensies werd het tijd de overstap te maken naar het schrijven over zijn andere grote passie. Films en, de laatste jaren vooral, TV series. Hoewel het altijd leuk is om te vertellen dat je (vooral) van kwaliteit series houdt uit bijvoorbeeld Groot Brittannië en Scandinavië is hij ook fan van Amerikaanse series in de breedste zin van het woord. TV series zijn dan ook een afspiegeling van het leven. Humoristisch, spannend, serieus, verdrietig, spectaculair, dramatisch, ongelooflijk, mooi & soms slechts ter vermaak en afleiding.
Absoluut een aanrader, deze serie. Enorm goed geacteerd en het script is frustrerend realistisch. Soms zou je bepaalde personages wel door elkaar willen schudden. Een prachtvoorbeeld van de problemen waar de rechercheur in de praktijk mee te maken kan krijgen. Bij zware criminaliteit zijn er eigenlijk alleen maar verliezers, aan beide zijden van de wet.
