7
Wichita van Rijkom geeft American Horror Story – Seizoen 2 een 7.
25 juni 2013, 07:02 door Wichita van Rijkom
American Horror Story – Seizoen 2
Op Twitter kon ik er haast niet omheen, bijna alle Amerikanen die ik volg hadden het er over; American Horror Story, de horrorserie van Ryan Murphy en Brad Falchuk. Ik heb eigenlijk helemaal niets met horror dus lange tijd heb ik het links laten liggen, tot ik hoorde dat RTL5 de serie had aangekocht en ging uitzenden. De andere series van deze makers (onder andere Glee en Nip/Tuck) spraken mij altijd zeer aan, dus ik besloot American Horror Story een kans te geven. Sindsdien zat ik er iedere donderdagavond klaar voor en nu de finale van seizoen twee is uitgezonden vond ik het wel eens tijd voor een recensie over dit nieuwe genre voor me!
Seizoen twee van American Horror Story, genaamd Asylum, vertelt een nieuw verhaal dat niets te maken heeft met het eerste seizoen. Ieder seizoen van deze serie heeft namelijk een begin, midden en eind en ontwikkelt zich als een miniserie. Horror is me vaak te eng, bloederig en voorspelbaar. Toch sprak American Horror Story mij vanaf aflevering één al aan. Het mysterie in de verhaallijnen en het willen weten wat er verder komen gaat is voor mij met name de aantrekkingskracht van deze serie. Iedere aflevering kom je meer te weten maar pas tijdens de finale vallen alle puzzelstukjes op hun plek. De horror is aanwezig, en er waren ook zeker momenten die mij iets te bloederig en/of spannend waren. Maar het is bij deze serie echt een toevoeging en geen onnodig leed wat je te zien krijgt. Er komen ieder seizoen weer flink wat bekende gezichten voorbij. Iets waar de serie inmiddels om bekend staat, een deel van de cast speelt meerdere seizoenen mee maar telkens in nieuwe rollen. Zo is Dylan McDermott, een van de hoofdrolspelers van het eerste seizoen, weer terug in een speciale rol waar ik niet te veel over wil vertellen. Bijzondere gastrollen zijn er deze keer weggelegd voor Adam Levine en Jenna Dewan-Tatum die meteen al te zien zijn in de eerste scènes van dit seizoen.
Het verhaal speelt zich met name af in de jaren 60 en een van de hoofdrollen is weggelegd voor Sister Jude (Jessica Lange) die met de hulp van Sister Mary Eunice (Lily Rabe) en Dr. Arthur Arden (James Cromwell, Six Feet Under) de psychiatrische instelling Briarcliff runt. Een instelling ooit gestart door Monsignor Timothy Howard (Joseph Fiennes, FlashForward) waaraan een hoop mankeert. Patiënten worden mishandeld en gebruikt als proefkonijnen en dat terwijl er voor de buitenwereld niets aan de hand lijkt te zijn. Wanneer vermeend seriemoordenaar Kit Walker (Evan Peters, Invasion) in Briarcliff belandt doet reporter Lana Winters (Sarah Paulson, Studio 60 on the Sunset Strip) onderzoek naar zijn misdaden. Tijdens haar zoektocht komt ze meer te weten over Kit’s ‘veronderstelde’ tweede identiteit ‘Bloody Face’ maar ook Briarcliff en belandt ze uiteindelijk zelf in deze instelling vanwege haar seksuele geaardheid (lesbisch). Hier raakt ze bevriend met medepatiënt Grace Bertrand (Lizzie Brocheré), die als een van de weinigen in Kit’s onschuld gelooft. Ondertussen wordt psychiater Dr. Oliver Thredson (Zachary Quinto, Heroes) aangesteld om Briarcliff’s patiënten te helpen, maar is dat wel het werkelijke doel van zijn werkzaamheden daar?
Ik kan me voorstellen dat voor de echte horrorliefhebbers American Horror Story – Asylum misschien niet al diens verwachtingen waar maakt. De horror scènes zoals ik deze uit films ken zijn maar schaars aanwezig. Sommige zullen de serie wellicht ook omschrijven als wat ‘zweverig’. Verhaallijnen over de ‘engel des dood’ of ‘aliens’ gaan ook mij soms ietwat te ver en voegen ook niet altijd evenveel toe aan het verhaal. Maar voor de liefhebbers van een goede thriller, met wat mysterie en drama is het echt een leuke serie om naar te kijken. Zelfs mensen die in eerste instantie niet voor dit genre zouden kiezen maar wel van wat spanning houden raad ik aan deze serie eens een kans te geven. Ik ben inmiddels helemaal verslaafd aan American Horror Story en kijk uit naar het derde seizoen. Hopelijk vertelt dit net zo een sterk verhaal als de twee voorgaande seizoenen met weer zo een topcast als we van de serie gewend zijn!
Seizoen twee van American Horror Story, genaamd Asylum, vertelt een nieuw verhaal dat niets te maken heeft met het eerste seizoen. Ieder seizoen van deze serie heeft namelijk een begin, midden en eind en ontwikkelt zich als een miniserie. Horror is me vaak te eng, bloederig en voorspelbaar. Toch sprak American Horror Story mij vanaf aflevering één al aan. Het mysterie in de verhaallijnen en het willen weten wat er verder komen gaat is voor mij met name de aantrekkingskracht van deze serie. Iedere aflevering kom je meer te weten maar pas tijdens de finale vallen alle puzzelstukjes op hun plek. De horror is aanwezig, en er waren ook zeker momenten die mij iets te bloederig en/of spannend waren. Maar het is bij deze serie echt een toevoeging en geen onnodig leed wat je te zien krijgt. Er komen ieder seizoen weer flink wat bekende gezichten voorbij. Iets waar de serie inmiddels om bekend staat, een deel van de cast speelt meerdere seizoenen mee maar telkens in nieuwe rollen. Zo is Dylan McDermott, een van de hoofdrolspelers van het eerste seizoen, weer terug in een speciale rol waar ik niet te veel over wil vertellen. Bijzondere gastrollen zijn er deze keer weggelegd voor Adam Levine en Jenna Dewan-Tatum die meteen al te zien zijn in de eerste scènes van dit seizoen.
Het verhaal speelt zich met name af in de jaren 60 en een van de hoofdrollen is weggelegd voor Sister Jude (Jessica Lange) die met de hulp van Sister Mary Eunice (Lily Rabe) en Dr. Arthur Arden (James Cromwell, Six Feet Under) de psychiatrische instelling Briarcliff runt. Een instelling ooit gestart door Monsignor Timothy Howard (Joseph Fiennes, FlashForward) waaraan een hoop mankeert. Patiënten worden mishandeld en gebruikt als proefkonijnen en dat terwijl er voor de buitenwereld niets aan de hand lijkt te zijn. Wanneer vermeend seriemoordenaar Kit Walker (Evan Peters, Invasion) in Briarcliff belandt doet reporter Lana Winters (Sarah Paulson, Studio 60 on the Sunset Strip) onderzoek naar zijn misdaden. Tijdens haar zoektocht komt ze meer te weten over Kit’s ‘veronderstelde’ tweede identiteit ‘Bloody Face’ maar ook Briarcliff en belandt ze uiteindelijk zelf in deze instelling vanwege haar seksuele geaardheid (lesbisch). Hier raakt ze bevriend met medepatiënt Grace Bertrand (Lizzie Brocheré), die als een van de weinigen in Kit’s onschuld gelooft. Ondertussen wordt psychiater Dr. Oliver Thredson (Zachary Quinto, Heroes) aangesteld om Briarcliff’s patiënten te helpen, maar is dat wel het werkelijke doel van zijn werkzaamheden daar?
Ik kan me voorstellen dat voor de echte horrorliefhebbers American Horror Story – Asylum misschien niet al diens verwachtingen waar maakt. De horror scènes zoals ik deze uit films ken zijn maar schaars aanwezig. Sommige zullen de serie wellicht ook omschrijven als wat ‘zweverig’. Verhaallijnen over de ‘engel des dood’ of ‘aliens’ gaan ook mij soms ietwat te ver en voegen ook niet altijd evenveel toe aan het verhaal. Maar voor de liefhebbers van een goede thriller, met wat mysterie en drama is het echt een leuke serie om naar te kijken. Zelfs mensen die in eerste instantie niet voor dit genre zouden kiezen maar wel van wat spanning houden raad ik aan deze serie eens een kans te geven. Ik ben inmiddels helemaal verslaafd aan American Horror Story en kijk uit naar het derde seizoen. Hopelijk vertelt dit net zo een sterk verhaal als de twee voorgaande seizoenen met weer zo een topcast als we van de serie gewend zijn!
Over de auteur, Wichita van Rijkom
Wichita, geboren in 1991, is een groot dierenliefhebber, die daarnaast ook erg houdt van schrijven en tv-series kijken. Ze is ondanks haar leeftijd helaas alweer ruim vijftien jaar arbeidsongeschikt en vindt daardoor veel afleiding en plezier in het kijken naar tv programma’s. Een perfecte combinatie als het aankomt op het recenseren voor MijnSerie. In het verleden heeft zij al eens meegeschreven aan een boek over een van haar ziektes en sinds begin 2013 schrijft zij recensies voor deze site. Door het vele reizen in haar jeugd en de internationale contacten die zij haar hele leven lang al heeft is Engels altijd als een tweede taal voor haar geweest. Om die reden schrijft zij af en toe niet alleen in het Nederlands maar ook in het Engels recensies voor MijnSerie.
Bekijk profiel van Wichita van Rijkom
