Attack on Titan - Complete serie

Attack on Titan is een Japanse dark fantasy anime, gebaseerd op de gelijknamige mangaserie van Hajime Isayama.

Op 28 september 2013 begon mijn reis met 'To You, in 2000 Years: The Fall of Shiganshina, Part 1'. Een epische aflevering die mij kennis liet maken met de wereld van Attack on Titan en anime. Snel raakte ik verslaafd aan het verhaal, de mysterieuze Titans en de intrigerende wereld. Tien jaar na de eerste aflevering kwam de indrukwekkende seriefinale uit, die gemengde reacties opriep bij anime-fans. Gelukkig kon ik mijn eigen mening vormen. Hier is mijn kijk op Attack on Titan.

This World Is Cruel, And It’s Also Very Beautiful.

In een wereld waar de mensheid zich schuilhoudt achter gigantische muren om zich te beschermen tegen Titans, mensachtige wezens die willekeurig mensen verslinden, volgen we het verhaal van Eren Yeager (Yuki Kaji, Inazuma Eleven), zijn geadopteerde zus Mikasa Ackerman (Yui Ishikawa, Violet Evergarden) en vriend Armin Arlert (Marina Inoue, Hunter × Hunter (2011)). Nadat hun geboortestad, Shiganshina, is verwoest door de Colossal Titan, voegt Eren zich bij het leger uit verlangen naar wraak.

Naarmate het verhaal vordert, onthullen zich mysteries over Titans, de muren en de oorsprong ervan. Titan Shifters, individuen die kunnen transformeren in Titans met unieke vaardigheden, beginnen een centrale rol te spelen. Politieke intriges, interne conflicten en onthullingen over de ware aard van de Titans versterken vervolgens de lopende conflicten. Het verhaal verkent thema's als vrijheid, opoffering, en wraak.



Het verhaal van Attack on Titan, gecreëerd door Hajime Isayama, is buitengewoon goed doordacht. Isayama weeft unieke plotwendingen en een diepgaande geschiedenis, waar zelfs historici van zouden likkebaarden, naadloos in het verhaal. Naast authentieke en mysterieuze elementen, die de kijkers op het puntje van hun stoel houden, creëert het verhaal een duistere sfeer die de toon zet voor de hele anime. Het verhaal weet geleidelijk diepere kennis van de wereld te onthullen, en met elke 'Arc' krijgt de kijker meer inzichten in de wereld.

Hoewel aanvankelijk de focus ligt op Eren, neemt zijn rol tegen het einde van seizoen vier af, waardoor het verhaal een breder perspectief krijgt. Deze verschuiving opent de deur voor andere personages, zoals Mikasa en Armin, om meer in de schijnwerpers te staan en hun eigen ontwikkelingen te ondergaan.

In Attack on Titan vervagen de lijnen tussen helden en schurken door intrigerende personageontwikkelingen, waardoor de ware aard van goed en kwaad in twijfel wordt getrokken.

De personageontwikkeling in Attack on Titan is dan ook een cruciaal element dat de anime juist zo boeiend maakt. Tijdens de anime groeien en ontwikkelen de personages, waardoor kijkers een diepere band met ze krijgen. Voorbeelden hiervan zijn te zien bij personages zoals Krista (Shiori Mikami, Akebi-chan no Sailor-fuku) en Jean (Kishō Taniyama, Boruto: Naruto Next Generations), die opmerkelijke ontwikkelingen doormaken. Deze verschillende ontwikkelingen zien we ook bij de hoofdpersonen als Eren, Armin en Mikasa. Zo bewandelt Eren langzaam een onomkeerbaar pad, Armin leert zijn eigen strategische inzichten te waarderen en Mikasa stelt zich steeds meer open voor anderen.

De diepgang beperkt zich overigens niet tot de ‘helden’. De anime blinkt uit in het creëren van interessante antagonisten. Met personages als Zeke (Takehito Koyasu, Detective Conan) en Reiner (Yoshimasa Hosoya, My Hero Academia) vervagen de grenzen tussen goed en kwaad, waardoor kijkers hun loyaliteit in twijfel trekken en misschien sympathiseren met hun keuzes.

Als we dan kijken naar de animatie van Attack on Titan, valt één ding op. De (actie)scènes, vooral die met de iconische 3D-manoeuvreuitrusting, zijn adembenemend en vertonen een topklasse animatie als het gaat om ‘flow’ en dynamiek. De aandacht voor detail en de indrukwekkende luchtgevecht-scènes, waarbij ik dan gelijk moet denken aan het gevecht tussen Levi (Hiroshi Kamiya, Fate/stay night) en Kenny (Kazuhiro Yamaji, One Piece), toont de vaardigheid van de animators in het overbrengen van snelheid en tastbaarheid.

Hoewel de algehele animatiekwaliteit subliem is, zijn er soms wat eigenaardigheden. Zo waren er in de eerdere afleveringen van seizoen één en bepaalde scènes in latere seizoenen momenten waarin de eerder genoemde ‘flow’ en details leken af te nemen. Ook is de switch van productiehuizen goed te merken na seizoen drie. Zo maakte Wit Studio in de eerste drie seizoenen gebruik van 2D- en 3D-animatie voor de Titans. MAPPA koos er daarentegen voor om voornamelijk CGI te gebruiken voor de Titans in Attack on Titan seizoen vier.



Na het herlezen van mijn oude recensies, merk ik dat mijn kijkervaring van Attack on Titan de afgelopen twee jaar erg is veranderd. Ik ben nu meer gaan genieten van rustige momenten, het overkoepelende verhaal en heb een betere inzicht gekregen in de historische aspecten en de politieke complotten. Of dit te wijten is aan het ouder worden of simpelweg aan het opnieuw bekijken van de anime, blijft de vraag.

Gelukkig zorgde de rustige momenten er in mijn ogen voor dat er juist ruimte was voor het verhaal om te ademen. Hierdoor kwamen de prachtig geanimeerde (actie)scènes kregen de aandacht die ze verdienden. Na het einde van de anime blijven er enkele onbeantwoorde vragen, maar om spoilers te vermijden, zal ik ze hier niet benoemen. Hoewel veel anime-fans hun ongenoegen hebben geuit over het einde, ben ik van mening dat het verhaal uitstekend is opgebouwd en ruimte biedt voor diverse interpretaties. Al met al, een echte aanrader!