Leuk?
0
0
Bekijk stemmen
Bar Gezellig - Eerste aflevering
Bar Gezellig is de nieuwe komedieserie van SBS 6. Het is een ode aan de “ouderwetse” komedies uit de jaren ’80 en ’90. Hoewel de serie een adaptatie is van het door en door Amerikaanse Cheers, is Bar Gezellig op zijn beurt lekker Nederlands. Flauwe grappen, flinterdunne verhaaltjes, maar met een sfeer die het nog best lang kan volhouden.
In al het seriegeweld van de afgelopen jaren zijn Nederlandse komedies min of meer verloren gegaan. De hoogtijdagen van de RTL 4 sitcoms zijn ver achter ons. In ruil daarvoor hebben we makkelijke, maar ook kwalitatieve Amerikaanse halfuur series terug gekregen. Van eigen bodem produceren we voornamelijk nog 50 minuten durende drama’s, hoewel de succesvolle varianten wel een vleugje humor bieden. Bar Gezellig ontdoet zich van alle pretentie en neemt de kijker terug mee in de tijd. Een tijd wanneer disfunctionele surrogaat families het enige waren wat men nodig had. Wanneer grappen worden herkend aan geforceerde pauzes voor de lachband/het live-publiek geluid produceren. Een tijd wanneer zelfs de meest voorspelbare en onnatuurlijke situaties, prima avondvoer zijn.
In de hoofdrol zien we Bastiaan Ragas als Barry Koning, oftewel kroegbaas van de gezellige bar. Barry is natuurlijk een oud-profvoetballer (want: typisch Nederland) en natuurlijk een vrouwenverslinder (want: typisch man). Ragas lijkt zich echter prima te vermaken en dat maakt het platte personage makkelijker te verdragen. De overige rollen schitteren in hun simpele opzet. Serveerster Helene (Sytske van der Ster) is een bijdehante dame met een oogje op Barry, ook al heeft ze een relatie met de bar slechte psychiater Hendrik (Guy Clemens).
Vurige serveerster Cindy (Anne-Mieke Ruyten) levert overal commentaar op. Twee sidekicks in de vorm van postbode Niek (Hugo Konings) en Lou (Mark Scholten) zitten dagelijks in de bar. Dan is er nog de oude goedzak Coach (Dick van den Toorn). Het knappe is dat dit zooitje ongeregeld in een bizar kleine set eigenlijk alleen maar kibbelt en toch charmant over komt. Dat is vooral te wijden aan veteranen als Toorn en Ruyten, die na al die jaren nog prima weten hoe ze de Nederlandse knusheid kunnen verwoorden.
Doorgaans hebben komedie personages een twist nodig. Al Bundy heeft een hekel aan z’n familie maar kan niet zonder. Joey Tribbiani is een mooie jongen maar heeft een gouden hart. Die twist ontbreekt bij vrijwel alle personages in Bar Gezellig. De acteurs spelen, al is het met de overdreven articulatie die zo veel Nederlandse series plaagt, de rollen met gemak en vertrouwdheid. Hoe gekarakteriseerd deze personen ook zijn, een keer in de week zullen ze een groot publiek aanspreken.
In de eerste aflevering worden de verhoudingen keurig opgezet. Helene schreeuwt Barry’s naam tijdens de seks en vriendje Hendrik ziet geen andere optie dan advies hierover aan Barry zelf te vragen. Niek ontdekt een diefstal op zijn werk en besluit de waarheid te vertellen aan zijn baas. De daarop ontslagen collega komt echter verhaal halen bij Niek. Hij geeft Niek een dag om de dader te achterhalen. Deze verhaallijnen geven precies aan wat men kan verwachten van de serie.
Een serie als Bar Gezellig mikt niet op realiteit of zelfs herkenbaarheid in de verhalen. Het is fastfood voor televisie. Niet over nadenken, gewoon happen en een paar seconde genieten. De serie weerhoudt zichzelf ervan om al te stoffig over te komen, met hier en daar een scherpe grap. Toch is het vooral een klassieker in uitvoering, personages en humor. Het wegwerpwoord gezellig lijkt zijn definitie gevonden te hebben. Met een doorsnee kroeg, continu gekibbel geleverd door plezierige acteurs en verhalen die geen uitleg nodig hebben doet Bar Gezellig precies wat hij hoort te doen.
Volg Bar GezelligIn al het seriegeweld van de afgelopen jaren zijn Nederlandse komedies min of meer verloren gegaan. De hoogtijdagen van de RTL 4 sitcoms zijn ver achter ons. In ruil daarvoor hebben we makkelijke, maar ook kwalitatieve Amerikaanse halfuur series terug gekregen. Van eigen bodem produceren we voornamelijk nog 50 minuten durende drama’s, hoewel de succesvolle varianten wel een vleugje humor bieden. Bar Gezellig ontdoet zich van alle pretentie en neemt de kijker terug mee in de tijd. Een tijd wanneer disfunctionele surrogaat families het enige waren wat men nodig had. Wanneer grappen worden herkend aan geforceerde pauzes voor de lachband/het live-publiek geluid produceren. Een tijd wanneer zelfs de meest voorspelbare en onnatuurlijke situaties, prima avondvoer zijn.
In de hoofdrol zien we Bastiaan Ragas als Barry Koning, oftewel kroegbaas van de gezellige bar. Barry is natuurlijk een oud-profvoetballer (want: typisch Nederland) en natuurlijk een vrouwenverslinder (want: typisch man). Ragas lijkt zich echter prima te vermaken en dat maakt het platte personage makkelijker te verdragen. De overige rollen schitteren in hun simpele opzet. Serveerster Helene (Sytske van der Ster) is een bijdehante dame met een oogje op Barry, ook al heeft ze een relatie met de bar slechte psychiater Hendrik (Guy Clemens).
Vurige serveerster Cindy (Anne-Mieke Ruyten) levert overal commentaar op. Twee sidekicks in de vorm van postbode Niek (Hugo Konings) en Lou (Mark Scholten) zitten dagelijks in de bar. Dan is er nog de oude goedzak Coach (Dick van den Toorn). Het knappe is dat dit zooitje ongeregeld in een bizar kleine set eigenlijk alleen maar kibbelt en toch charmant over komt. Dat is vooral te wijden aan veteranen als Toorn en Ruyten, die na al die jaren nog prima weten hoe ze de Nederlandse knusheid kunnen verwoorden.
Doorgaans hebben komedie personages een twist nodig. Al Bundy heeft een hekel aan z’n familie maar kan niet zonder. Joey Tribbiani is een mooie jongen maar heeft een gouden hart. Die twist ontbreekt bij vrijwel alle personages in Bar Gezellig. De acteurs spelen, al is het met de overdreven articulatie die zo veel Nederlandse series plaagt, de rollen met gemak en vertrouwdheid. Hoe gekarakteriseerd deze personen ook zijn, een keer in de week zullen ze een groot publiek aanspreken.
In de eerste aflevering worden de verhoudingen keurig opgezet. Helene schreeuwt Barry’s naam tijdens de seks en vriendje Hendrik ziet geen andere optie dan advies hierover aan Barry zelf te vragen. Niek ontdekt een diefstal op zijn werk en besluit de waarheid te vertellen aan zijn baas. De daarop ontslagen collega komt echter verhaal halen bij Niek. Hij geeft Niek een dag om de dader te achterhalen. Deze verhaallijnen geven precies aan wat men kan verwachten van de serie.
Een serie als Bar Gezellig mikt niet op realiteit of zelfs herkenbaarheid in de verhalen. Het is fastfood voor televisie. Niet over nadenken, gewoon happen en een paar seconde genieten. De serie weerhoudt zichzelf ervan om al te stoffig over te komen, met hier en daar een scherpe grap. Toch is het vooral een klassieker in uitvoering, personages en humor. Het wegwerpwoord gezellig lijkt zijn definitie gevonden te hebben. Met een doorsnee kroeg, continu gekibbel geleverd door plezierige acteurs en verhalen die geen uitleg nodig hebben doet Bar Gezellig precies wat hij hoort te doen.
Reacties (4)