Baskets

Op een dag spring je als jonge jongen enthousiast uit je bed en schreeuw je: 'ik weet het, ik wil een clown worden, papa'! Als vader denk je dan waarschijnlijk dat het wel goed komt met je jongen. Ik heb niks tegen clowns, maar ik snap niet zo goed waarom Chip Baskets (Zach Galifianakis, The Hangover) blijft hangen aan deze droom. In Baskets, van Zach Galifianakis, Louis C.K. en Jonathan Krisel, brengt deze ambitie hem namelijk nergens. Erger nog, hij wordt er alleen maar onaardiger voor zijn omgeving door.

Baskets is een serie waar een volwassen man eindelijk in het reine dient te komen met zijn tekortkomingen. Chip trok naar Parijs, maar slaagde er daar niet in om een diploma te behalen op een prestigieuze school voor clowns. Teleurgesteld keert hij huiswaarts naar Bakersfield in Californië. In Frankrijk leerde hij wel Penelope (Sabina Sciubba) kennen. Maar goed, Penelope is duidelijk een van de hoofdredenen waarom Chip's leven niet op orde is. De vrouw is namelijk alleen met hem getrouwd voor een Green Card. Chip realiseert zich snel dat hij een 'echte' baan moet vinden. Hij vindt uiteindelijk een baan en werkt nu bij een lokale rodeo. Het is niet wat Chip voor ogen had, maar je kunt niet altijd iets doen wat je leuk vindt.

Baskets is zo een typische arthouse, indie-achtige serie zoals Louie. Dat is ook waar je de serie het beste mee kunt vergelijken. Niet toevallig is Louis C.K. een van de bedenkers van deze serie. C.K. heeft deze aflevering ook mede geschreven. Het begin van Baskets is heel degelijk te noemen. Er springt nog niks echt uit (oké, Chip's moeder wordt gespeeld door een man; Louie Anderson), maar het is een interessante en veelbelovende serie. De serie maakt vooral benieuwd naar de relatie tussen Chip, Martha en zijn moeder.

Renoir is niet laugh out loud funny, dat zeker niet. Het is eerder een aflevering die je een glimlach op je gezicht geeft. Om Chip die als clown stieren probeert te ontwijken. Om Martha, een verzekeringsagent, die zich niet heel professioneel gedraagt. Om Chip's broer Dale (ook gespeeld door Galifianakis) die overduidelijk succesvoller is en niet bang is om dat te laten merken. En om de moeder van Chip, die weinig goeds over hem te vertellen heeft. Door de situaties die de eerste aflevering presenteert, vraag ik mij zeker af hoe Chip alles zo ver heeft laten komen.

Ik ben daarom benieuwd naar hoe de serie om zal gaan met Chip. Chip is niet bepaald likable en de serie moet zeker duidelijk maken waarom Chip zo graag een clown wil worden. Dat is zijn grootste wens, maar waarom? Waarom accepteert hij dat deze droom zijn verdere leven in de weg staat? Dit terwijl deze droom hem duidelijk (nog) niks goed heeft gebracht. Waarom staat hij toe dat Penelope hem zo misbruikt? Het gaat dus voornamelijk om het uitbouwen van Chip's motivaties. Daarnaast is Chip onplezierig tegen de mensen om hem heen. Ik begrijp waarom, maar dit moet wel in perspectief geplaatst worden. Het is logisch dat het personage teleurgesteld is, maar je kunt dit niet eindeloos botvieren op anderen. Op een gegeven moment zal Chip zelf verantwoordelijkheid moeten nemen. Anders wordt het personage niet meer dan een asshole. Je kunt als kijker niet kijken naar een asshole, als daar niks tegen over staat.

Op naar de volgende aflevering van Baskets, dus!


www.meneervevie.com

Dear Zach,

I’m writing you this letter ’cause we haven’t spoken in a while and I really need to get something off my chest.

You know I’ve been your friend for quite some time now and I’ve always been supportive in everything you do. Remember everybody called you crazy for you wanting your own talkshow? A show where you could interview the world’s greatest in a, as you put it, “warm and safe environment”. People like Bruce Willis, Justin Bieber, President Obama. Remember how they mocked you? How they said people like them, would never take the time to talk to a guy like you? Remember? I supported you, Zach. I saw your potential and knew you could do anything you put your mind to. I even drove you to your moms house to get those two bloody ferns.

Or how about that time you wanted to see if it would be possible to cover your entire face with your eyebrows? Your agent said it’d be the end of your career and dropped you as a client, but I stuck with you, Zach. I admired your sense of self. The need to stay true to yourself. And what happend? As your brows grew bushier and kids on the street started coming up to you ’cause they thought you were Chewbacca, the scripts came rolling in. You became a hit, Zach. A one of a kind hit. And who was there every step of the way? Exactly. Me.

I even stuck by you, when you went to Vegas with Phil, Stu and Doug and didn’t even have the courtesy of asking me along for the ride. Sure, I was mad for a little while, but you know me, I can never hold a grudge that long. In the end I was just happy to see you had such a wonderful time. I think I watched your holiday flick over a dozen times now and it still cracks me up.

But I have to draw the line somewhere, Zach. I think I’ve been very lenient up till now, but even I have to set boundaries. Baskets? Really? What’s up with that?! I must say, when you told me FX was willing to give you a chance to tell your life story, I was pretty enthusiastic. It’s not everyday you get to see a story about a guy pursuing his dream of becoming a clown. A kind of obnoxious guy who has to fight an uphill battle, because noone seems to believe in him. And rightfully so. And when you told me you wanted it to be something people could laugh about too, I was even more intrigued. With shows like Man Seeking Woman, You’re The Worst and even Fargo in it’s own way, FX has a great track record when it comes to chuckles and giggling and with master joker Louis C.K. on the ticket as well… What could possibly go wrong? Well, basically everything, Zach. What a trainwreck. The amount of fun you guys probably had making this, can’t even hold a candle to the amount of aggravation and down right disappointment I had to go through watching this poor excuse for a comedy. Yes, disappoinment, Zach. Full blown “Did-I-Just-Watch-My-Child-Burn-A-Dollar-Bill-In-Front-Of-A-Homeless-Person-On-Some-Square-In-Madrid” disappointment. This isn’t funny. This isn’t something I want to tell my friends about. Something they should binge as soon as they find the time. This is nothing like that. It’s just you trying to be artistically absurd of however you want to call it. It’s ridiculous. But not half as ridiculous as the fact that FX already agreed on makin a second season?! It’s just to much.

I think it’s best if we give each other some space right now. Some time to reflect. I know friendships have their ups and downs, but I really need to see if I can give this atrocity a place. In a closet. With locks. In my basement. With the lights out. Hope you’ll understand.

All the best.

Your friend.

Gumstarr