Net voor in heel het land de elektriciteit uitvalt, krijgt de premier van België een videoboodschap waarop haar ontvoerde dochter te zien is met in haar handen de boodschap: 'Als het licht aangaat, sterft je dochter'.
Een sterke binnenkomer om de kijker onmiddellijk de aandacht te vestigen op het verhaal dat je gaat vertellen. De nieuwsgierigheid van de kijker is hier direct opgewekt, want hoe ga je een land dagenlang zonder elektriciteit kunnen houden, zonder dat je omgeving merkt dat je zelf aan bepaalde touwtjes trekt om de oplossing zo lang mogelijk uit te stellen om op die manier je dochter te redden.
'Als het licht aangaat, sterft je dochter'.
Wat volgt zijn politieke spelletjes waarbij de verschillende partijen elkaar langs alle kanten tegenwerken. De politie gaat op zoek naar de dader(s) van de aanslag, maar weet, op één man na, niet dat de dochter van de premier ontvoerd is.
Naast de politieke invalshoek, verwijst Black-out ook naar de ecologische toestand van de wereld. Ecologie was, en is nog steeds, een belangrijk item in de wereld van vandaag, dat dankzij het hele Covid-gebeuren een beetje op het achterplan geraakt is.
De makers van de serie weten tot op het einde te verbergen wie de echte dader is. Gaandeweg door Black-out heen komen heel wat potentiële daders in het vizier, maar aan het eind zal bijna iedereen moeten toegeven dat ze niet zagen aankomen wie de stekker er heeft uitgetrokken en de dochter van de premier ontvoerd heeft.
In de laatste aflevering komen we dan ook het waarom te weten van de elektrische lockdown en krijgt Black-out een dramatische ontknoping.
Black-out is een serie die het enerzijds moet hebben van de sterke conversaties maar waarbij ook het actie gedeelte niet verwaarloosd wordt. De cast herbergt heel wat acteurs en actrices die verbaal heel sterk zijn, wat zeker nodig is om het politieke luik van deze serie te ondersteunen.
Over de auter, Peter Rotthier
Peter Rotthier is begin jaren negentig in de muziekjournalistiek gerold. Bijna twintig jaar lang was hij hoofdredacteur van een Vlaams rock/metal tijdschrift dat naast muziek ook oog had voor randverschijnselen als games, films, series en strips. In de meer dan vijftig jaar dat hij al op deze aardbol loopt heeft hij al heel wat series de revue zien passeren. Alle genres kunnen zijn interesse wekken en krijgen enkele afleveringen om zich te bewijzen. Zijn favorieten van de voorbije jaren waren onder andere Braquo, Black Sails, Games Of Thrones, The Leftovers, Mafiosa, The Brink en Hell On Wheels, om er maar een paar te noemen.
