Leuk?
0
0
Bekijk stemmen
Boardwalk Empire - Seizoen 3
Boardwalk Empire wordt voor mij met het seizoen beter. Dit seizoen kent dezelfde rommelige aanloop (veel verhaallijnen en personages) als de vorige twee seizoenen. Maar, wanneer de puzzelstukken op hun plaats beginnen te vallen wordt (net als in de vorige seizoenen) duidelijk hoe sterk deze serie is. Boardwalk Empire is een serie waar over is nagedacht. De verwijzingen naar echte gebeurtenissen uit de levens van Al Capone, Albert Rothstein, Charles 'Lucky' Luciano en Meyer Lansky blijven ook mooi. Vooral als je geïnteresseerd bent in de geschiedenis van de maffia.
In dit seizoen is Nucky Thompson (Steve Buscemi, Fargo) volledig getransformeerd tot gangster. Nucky krijgt steeds meer zijn vinger in de pap in verschillende criminele activiteiten. Natuurlijk, brengen die activiteiten vijanden met zich mee. Er is namelijk een nieuwe speler gearriveerd, Gyp Rosetti (Bobby Cannavale, Third Watch), waar Nucky dit seizoen veel mee te stellen krijgt. Daarnaast liggen de justitiële instanties nog altijd op de loer. De serie toont eveneens hoe Gillian (Gretchen Mol, Rounders) en Richard (Jack Huston, Wilde Salome) het doen zonder Jimmy. Nelson van Alden (Michael Shannon, Take Shelter) probeert een nieuw bestaan op te bouwen met zijn gezin, na de (voor hem) ongelukkige afloop in het tweede seizoen. Eli Thompson (Shae Whigham, Take Shelter) probeert het vertrouwen van Nucky weer terug te winnen. En natuurlijk schijnt de serie haar licht op de praktijken van bepalende spelers in Chicago en New York, zoals Joe Masseria (Ivo Nandi, Sons of Anarchy), Albert Rothstein (Michael Stuhlbarg, A Serious Man), Charles Luciano (Vincent Piazza, Rescue Me), Meyer Lansky (Anatol Yusef, Southcliffe) en Al Capone (Stephen Graham, Snatch).
Bij Boardwalk Empire weet je inmiddels wat je krijgt: steengoed acteerwerk en productiewaarden waar je de vingers bij kunt aflikken. Dit is een van de meest ambitieuze projecten van de afgelopen jaren. Dit seizoen kent dezelfde mankementen als de vorige seizoenen: de hoeveelheid verhaallijnen en personages. Je dient er bij te blijven, anders raak je zeker de draad kwijt. Het is mij een raadsel waarom, bijvoorbeeld, Gillian nog een rol heeft in dit (en zelfs in het vierde) seizoen. Na de afloop met Jimmy is haar verhaal, naar mijn idee, wel gedaan. Margaret Schroeder heeft eveneens haar beste tijd gehad. Het is bewonderenswaardig dat bedenker en showrunner Terence Winter zoveel heeft weten te behalen uit deze personages. Het zijn personages die andere prominente personages nodig hebben voor drama, maar wat mij betreft had de serie afscheid van hen mogen nemen in het tweede seizoen. Bij Boardwalk Empire krijg ik vaak het idee dat Winter en zijn schrijvers teveel hooi op hun vork nemen. Zij hebben zo een indrukwekkende cast dat ik snap dat zij iedereen willen gebruiken, maar ik heb niet het idee dat dit het verhaal altijd ten goede komt.
Gelukkig trekken de boeiende karakterontwikkelingen je er altijd doorheen. Hoe personages op elkaar reageren, de strategieën om elkaar een stap voor te blijven en de onzekerheid (en wantrouwen) die dit criminele leven met zich meebrengt; het blijft sterk belicht worden. Het feit dat je altijd scherp moet blijven en moet anticiperen op toekomstige ontwikkelingen, komt ook mooi naar voren. Zoals gebruikelijk komt het seizoen in de tweede seizoenshelft echt op gang. Dan begint het seizoen warm te draaien en komen de sterkste afleveringen. Met name de laatste drie afleveringen, die (traditioneel) naar de grote confrontaties leiden, zijn ijzersterk. Het is bewonderenswaardig hoe elk seizoen uiteindelijk netjes, en bevredigend, wordt afgerond. De regie van Tim van Patten in de seizoensfinale is simpelweg subliem. Bobby Cannavale won, wat mij betreft, terecht een Emmy voor zijn rol als Gyp Rosetti. Cannavale is charismatisch en maakt van Rosetti een dreigende (en gevaarlijke) gangster, die onberekenbaar is. De overige cast doet hier niet voor onder. Boardwalk Empire blijft een van de best geacteerde series op televisie. Dit seizoen mag je als liefhebber van kwaliteitstelevisie absoluut niet missen.
Volg Boardwalk EmpireIn dit seizoen is Nucky Thompson (Steve Buscemi, Fargo) volledig getransformeerd tot gangster. Nucky krijgt steeds meer zijn vinger in de pap in verschillende criminele activiteiten. Natuurlijk, brengen die activiteiten vijanden met zich mee. Er is namelijk een nieuwe speler gearriveerd, Gyp Rosetti (Bobby Cannavale, Third Watch), waar Nucky dit seizoen veel mee te stellen krijgt. Daarnaast liggen de justitiële instanties nog altijd op de loer. De serie toont eveneens hoe Gillian (Gretchen Mol, Rounders) en Richard (Jack Huston, Wilde Salome) het doen zonder Jimmy. Nelson van Alden (Michael Shannon, Take Shelter) probeert een nieuw bestaan op te bouwen met zijn gezin, na de (voor hem) ongelukkige afloop in het tweede seizoen. Eli Thompson (Shae Whigham, Take Shelter) probeert het vertrouwen van Nucky weer terug te winnen. En natuurlijk schijnt de serie haar licht op de praktijken van bepalende spelers in Chicago en New York, zoals Joe Masseria (Ivo Nandi, Sons of Anarchy), Albert Rothstein (Michael Stuhlbarg, A Serious Man), Charles Luciano (Vincent Piazza, Rescue Me), Meyer Lansky (Anatol Yusef, Southcliffe) en Al Capone (Stephen Graham, Snatch).
Bij Boardwalk Empire weet je inmiddels wat je krijgt: steengoed acteerwerk en productiewaarden waar je de vingers bij kunt aflikken. Dit is een van de meest ambitieuze projecten van de afgelopen jaren. Dit seizoen kent dezelfde mankementen als de vorige seizoenen: de hoeveelheid verhaallijnen en personages. Je dient er bij te blijven, anders raak je zeker de draad kwijt. Het is mij een raadsel waarom, bijvoorbeeld, Gillian nog een rol heeft in dit (en zelfs in het vierde) seizoen. Na de afloop met Jimmy is haar verhaal, naar mijn idee, wel gedaan. Margaret Schroeder heeft eveneens haar beste tijd gehad. Het is bewonderenswaardig dat bedenker en showrunner Terence Winter zoveel heeft weten te behalen uit deze personages. Het zijn personages die andere prominente personages nodig hebben voor drama, maar wat mij betreft had de serie afscheid van hen mogen nemen in het tweede seizoen. Bij Boardwalk Empire krijg ik vaak het idee dat Winter en zijn schrijvers teveel hooi op hun vork nemen. Zij hebben zo een indrukwekkende cast dat ik snap dat zij iedereen willen gebruiken, maar ik heb niet het idee dat dit het verhaal altijd ten goede komt.
Gelukkig trekken de boeiende karakterontwikkelingen je er altijd doorheen. Hoe personages op elkaar reageren, de strategieën om elkaar een stap voor te blijven en de onzekerheid (en wantrouwen) die dit criminele leven met zich meebrengt; het blijft sterk belicht worden. Het feit dat je altijd scherp moet blijven en moet anticiperen op toekomstige ontwikkelingen, komt ook mooi naar voren. Zoals gebruikelijk komt het seizoen in de tweede seizoenshelft echt op gang. Dan begint het seizoen warm te draaien en komen de sterkste afleveringen. Met name de laatste drie afleveringen, die (traditioneel) naar de grote confrontaties leiden, zijn ijzersterk. Het is bewonderenswaardig hoe elk seizoen uiteindelijk netjes, en bevredigend, wordt afgerond. De regie van Tim van Patten in de seizoensfinale is simpelweg subliem. Bobby Cannavale won, wat mij betreft, terecht een Emmy voor zijn rol als Gyp Rosetti. Cannavale is charismatisch en maakt van Rosetti een dreigende (en gevaarlijke) gangster, die onberekenbaar is. De overige cast doet hier niet voor onder. Boardwalk Empire blijft een van de best geacteerde series op televisie. Dit seizoen mag je als liefhebber van kwaliteitstelevisie absoluut niet missen.
Reacties (0)