Bodkin - Seizoen 1

Bodkin vertelt het waargebeurde verhaal die de makers gehoord hebben in een pub.

Heerlijk om een televisieserie zo aan te kondigen. De subtitel zoals hierboven omschreven past prima bij Bodkin. Wat vooral opvalt aan deze serie is dat het vrij serieuze verhaal met een grote knipoog verteld wordt. Zonder dat het overigens te humoristisch wordt. Er wordt daarnaast gekozen om niet de standaard verhaallijnen te gebruiken. Het levert enerzijds opmerkelijke scènes op en anderzijds snedige oneliners. Het Ierse dialect en de fantastische omgeving waarin gefilmd wordt maken het wat mij betreft af. Een minpunt is er ook. Het einde is te overtrokken om nog interessant of leuk te zijn. Jammer, want daarvoor is het eigenzinnige van deze serie juist zo goed gedaan.



Een drietal podcasters wordt erop uitgestuurd om de mysterieuze verdwijning van een drietal personen in Ierland te onderzoeken. Het idyllische Ierse stadje waar deze verdwijning plaatsvond blijkt meer mysteries te bevatten. De stugge bevolking heeft daar meerdere redenen voor. In hun onderzoek komt het drietal daarom op de meeste vreemde plaatsen. Naast smokkelen en criminaliteit blijkt ook een nonnenklooster een centrale rol te spelen in het mysterie. De uitkomst is – natuurlijk – anders dan vooraf gedacht. Het drietal blijkt zelf ook verschillende redenen te hebben om in Ierland te zijn. Dat maakt de samenwerking ingewikkeld.

Het levert enerzijds opmerkelijke scènes op en anderzijds snedige oneliners.

De Ierse Dubheasa 'Dove' Maloney (Siobhán Cullen, The Dry) is een grofgebekte journalist. Door haar nogal onorthodoxe aanpak wordt ze uitgezonden naar haar thuisland. Wat er precies gebeurd is blijft lang onduidelijk. Haar directe aanpak veranderd er niet door. Sterker nog, voor haar twee partners wordt ze er niet bepaald vrolijker op. Haar snedige opmerkingen snijden regelmatig door merg en been. Dove is gewend om alles op te geven voor het te schrijven verhaal. Ze vergeet dat haar gedrag haar en anderen niet helpt. Getooid in een zwarte halflange jas en verborgen achter een grote donkere zonnebril laat ze niet het achterste van haar tong zien als het gaat om haar eigen gevoelens. Wel weet ze vilein anderen te wijzen op wat ze ziet en vindt.



Gilbert Power (Will Forte, Sweet Tooth) is een ietwat sullige man. Hij heeft een keer een zeer succesvolle podcast geschreven. Dit ging ten koste van zijn vrouw en hun relatie. Hij teert nog steeds op dat succes maar het is duidelijk dat hij weer eens een goede podcast uit moet brengen. Het maakt de missie in Ierland zeer belangrijk. De gedwongen samenwerking met Dove gaat hem niet in zijn koude kleren zitten. Toch weet hij, hulpeloos als hij vaak is, zijn weg te vinden tussen de twee vrouwelijke collega's.

Emmy Sizergh (Robyn Cara, Trying) is de jongste van het drietal. Haar naïviteit en onervarenheid compenseert ze door hard te werken. Ze ziet enorm op tegen Gilbert. Wanneer blijkt dat hij niet helemaal degene is die ze verwacht wordt de band met Dove sterker. Niet dat Dove daarop zit te wachten want het jonge enthousiasme wordt met cynisme en botte opmerkingen begroet. Emmy wordt daardoor gedwongen steeds meer haar eigen pad te kiezen.

Als je van zwarte humor houdt met een serieuze ondertoon dan is Bodkin zeker een aanrader.

Als je van zwarte humor houdt met een serieuze ondertoon dan is Bodkin zeker een aanrader. Jammer van het overdreven einde. Het waarschijnlijk als groots bedoelde einde slaat de plank mis. Extra teleurstellend omdat juist het intieme, klein gehouden verhaal de sterkste kant is van Bodkin. Naast de eigenzinnige en grappige hoofdpersonages die ervoor zorgen dat deze serie net iets anders is dan andere series.