9.5
Anonymous geeft Breaking Bad - Seizoen 5 (Tweede deel) een 9.5.
5 oktober 2013, 16:57 door Anonymous
Breaking Bad - Seizoen 5 (Tweede deel)
Deze recensie is geschreven door Wilco van Doorn.
Walter White (Bryan Cranston, Malcolm in the Middle), de sympathieke echtgenoot en scheikundeleraar, heeft in de afgelopen jaren een alter ego ontwikkeld met de naam: Heisenberg. De aflatende strijd naar meer macht, meer respect en bovenal meer geld heeft al verscheidene levens geëist. Aan het einde van de eerste helft van dit vijfde seizoen werd duidelijk dat de familieman Walter zich nog enigszins los kon rukken van Heisenberg. Echter zorgde een kleine ontdekking op het toilet ervoor dat de jacht op Heisenberg wel eens, feller dan ooit, heropend kon worden.
Het vijfde seizoen van deze Emmy-Award winnende serie opende vorig jaar met de eerste acht afleveringen. Ik schreef destijds dat deze afleveringen een behoorlijk fragmentarisch karakter hadden. Dit jaar zijn de laatste acht afleveringen uitgezonden en heeft men het gaspedaal goed ingedrukt. Geen losse flodders maar een constant aanhoudend spervuur waarbij de diverse personages de donkerste momenten uit hun leven meemaken.
Hank (Dean Norris, Under the Dome) worstelt met een ontdekking die hem zijn baan kan kosten maar ook gerechtigheid kan schenken. Gedreven door pure afgunst zoekt hij naar een juiste vergelding. Jesse (Aaron Paul, Last House on the Left) kampt met een schuldgevoel en een gewetenscrisis. Emotioneel beleeft hij een zwaar dieptepunt. Skyler (Anna Gunn, Deadwood) heeft te kampen met wisselende loyaliteiten en de bescherming van haar kinderen. Deze persoonlijke belemmeringen spelen een steeds grotere rol als Walter weer langzaam zijn leven verliest aan Heisenberg.
In een interview enkele jaren geleden liet Vince Gilligan weten dat hij met deze serie wilde dat Mr. Chips veranderde in Scarface. Dit was hem gelukt aan het eind van de eerste helft. De tweede helft staat mijns inziens meer voor het gevecht tussen Mr. Chips en Scarface. Een interessant en uitmuntend geacteerd gevecht. Waarbij elke bovengenoemde acteur weer de kans krijgt om een totaal andere kant van zichzelf te laten zien.
Naarmate het verhaal vordert begint de sfeer ook steeds donkerder en grimmiger te worden. De humor uit eerdere seizoenen blijft aanwezig maar de donkerte van de laatste hoofdstukken uit dit verhaal zorgt steeds minder voor een lach en speelt zelfs tegen het eind meermalen op je tranen in. Natuurlijk is er weer die geweldige en bizarre actie, de felle dialogen en de nagelbijtende onzekerheid. Maar ergens weet je, gedurende het kijken naar deze acht afleveringen (waarvan de zesde: Ozymandias een gigantisch hoogtepunt is) dat het voorbij is.
Breaking Bad neemt na acht afleveringen definitief afscheid. Een vervolg is niet meer mogelijk en op de meeste vragen krijg je als kijker antwoord. Als de laatste aftiteling over het scherm loopt en je beseft dat het over is, weet je dat je naar een briljante serie hebt gekeken. Al blijft er toch een kleine frustratie in je achterhoofd: “Waren alle seizoenen maar zo gigantisch goed en gevuld als deze laatste acht afleveringen”.
Walter White (Bryan Cranston, Malcolm in the Middle), de sympathieke echtgenoot en scheikundeleraar, heeft in de afgelopen jaren een alter ego ontwikkeld met de naam: Heisenberg. De aflatende strijd naar meer macht, meer respect en bovenal meer geld heeft al verscheidene levens geëist. Aan het einde van de eerste helft van dit vijfde seizoen werd duidelijk dat de familieman Walter zich nog enigszins los kon rukken van Heisenberg. Echter zorgde een kleine ontdekking op het toilet ervoor dat de jacht op Heisenberg wel eens, feller dan ooit, heropend kon worden.
Het vijfde seizoen van deze Emmy-Award winnende serie opende vorig jaar met de eerste acht afleveringen. Ik schreef destijds dat deze afleveringen een behoorlijk fragmentarisch karakter hadden. Dit jaar zijn de laatste acht afleveringen uitgezonden en heeft men het gaspedaal goed ingedrukt. Geen losse flodders maar een constant aanhoudend spervuur waarbij de diverse personages de donkerste momenten uit hun leven meemaken.
Hank (Dean Norris, Under the Dome) worstelt met een ontdekking die hem zijn baan kan kosten maar ook gerechtigheid kan schenken. Gedreven door pure afgunst zoekt hij naar een juiste vergelding. Jesse (Aaron Paul, Last House on the Left) kampt met een schuldgevoel en een gewetenscrisis. Emotioneel beleeft hij een zwaar dieptepunt. Skyler (Anna Gunn, Deadwood) heeft te kampen met wisselende loyaliteiten en de bescherming van haar kinderen. Deze persoonlijke belemmeringen spelen een steeds grotere rol als Walter weer langzaam zijn leven verliest aan Heisenberg.
In een interview enkele jaren geleden liet Vince Gilligan weten dat hij met deze serie wilde dat Mr. Chips veranderde in Scarface. Dit was hem gelukt aan het eind van de eerste helft. De tweede helft staat mijns inziens meer voor het gevecht tussen Mr. Chips en Scarface. Een interessant en uitmuntend geacteerd gevecht. Waarbij elke bovengenoemde acteur weer de kans krijgt om een totaal andere kant van zichzelf te laten zien.
Naarmate het verhaal vordert begint de sfeer ook steeds donkerder en grimmiger te worden. De humor uit eerdere seizoenen blijft aanwezig maar de donkerte van de laatste hoofdstukken uit dit verhaal zorgt steeds minder voor een lach en speelt zelfs tegen het eind meermalen op je tranen in. Natuurlijk is er weer die geweldige en bizarre actie, de felle dialogen en de nagelbijtende onzekerheid. Maar ergens weet je, gedurende het kijken naar deze acht afleveringen (waarvan de zesde: Ozymandias een gigantisch hoogtepunt is) dat het voorbij is.
Breaking Bad neemt na acht afleveringen definitief afscheid. Een vervolg is niet meer mogelijk en op de meeste vragen krijg je als kijker antwoord. Als de laatste aftiteling over het scherm loopt en je beseft dat het over is, weet je dat je naar een briljante serie hebt gekeken. Al blijft er toch een kleine frustratie in je achterhoofd: “Waren alle seizoenen maar zo gigantisch goed en gevuld als deze laatste acht afleveringen”.
