Château Promenade is een luchtige parodie op het Nederlandse televisielandschap. Na een gematigd succesvol Promenade, was het tijd om iets nieuws te proberen voor Diederik Ebbinge en zijn metgezellen. Deze keer geen parodie op een talkshow, maar een parodie op… tja, eigenlijk alles wat de Nederlandse TV te bieden heeft wel. In Château Promenade reizen we af naar een statig landhuis in het idyllische platteland van Frankrijk, waar host Ebbinge een groep BN'ers opdrachten laat uitvoeren, en af en toe ‘diepe’ gesprekken met hen voert.
Perfect is het geenszins met soms toch wat flauwe of voorspelbare grappen, maar ik heb me zeker goed vermaakt
Al snel worden de parallellen met Wie is de mol? duidelijk, welke dan ook de rode draad door het seizoen heen vormen. Maar daar houdt het zeker niet bij op. Van Heel Holland Bakt, tot Chateau Meiland, tot Ik hou van Holland; alles komt terug. En dan natuurlijk op een niet al te serieuze manier. De cast bestaat, naast Ebbinge, opnieuw uit Eva Crutzen, Henry van Loon en Ton Kas als hoofdrolspelers, net als in Promenade. Daaraan zijn nu toegevoegd Daniel Cornelissen als zichzelf, en Lize Feryn als ‘Celine uit Lyon’. Hier en daar komen ook nog wat gastacteurs langs.
Waar ik wat moeite had om echt in Promenade te komen – ik heb er maar weinig van gezien – kreeg deze serie me een stuk beter te pakken. Perfect is het geenszins met soms toch wat flauwe of voorspelbare grappen, maar ik heb me zeker goed vermaakt. Naar het einde toe werden de afleveringen ook steeds beter. Het geheel ontspoort compleet tegen het einde van het seizoen, maar dat past wel bij het format. De serie neemt zichzelf niet te serieus, wat gelukkig goed werkt.
Ook in de details blijkt de serie goed te weten hoe je een parodie moet maken
Ook in de details blijkt de serie goed te weten hoe je een parodie moet maken. De serie wordt aan elkaar gepraat door een voice-over van Ebbinge die net irritant genoeg is om het genre te parodiëren, maar niet zo irritant dat je hem helemaal niet meer wil horen. Op andere momenten horen we een Frans accordeonstuk, of Franse versies van bekende nummers. Dit alles geeft het een overdreven stereotiep Frans sfeertje.
Af en toe probeert de serie nog wat sociaal commentaar te leveren. De ene keer lukt dat beter dan de andere. Niet alle grappen zijn even succesvol, en soms ligt het er allemaal wel iets te dik bovenop. Ook vond ik niet iedereen even sterk uit de verf komen in deze serie. Ik had in elk geval ook gehoopt dat er iets meer gedaan zou worden met ‘Celine uit Lyon’. Maar dat neemt niet weg dat het bij elkaar weer een leuke cast was die zichzelf van verschillende kanten heeft kunnen laten zien.
Over het geheel genomen dus een leuke serie om te kijken. Het geeft een mooi overzicht van het (reality)televisielandschap, en laat goed zien waar de pijnlijke plekken zitten van de geparodieerde series zitten. Al met al dus een prima serie, waar ik een mooie 7.0 aan geef.
Over de auteur, Nienke de Boode
Ooit begon ze met het kijken van NCIS, CSI en Bones, daarna is de liefde voor het kijken van series uitgegroeid tot wat het is vandaag, met tientallen series die gevolgd moeten worden. Nu kan je Nienke altijd midden in de nacht wakker maken voor een goede crime serie, maar ze is ook zeker niet de beroerste om eens wat nieuws uit te proberen. Komedie en fantasy doen het ook altijd goed bij haar. Sinds oktober 2014 schrijft ze ook voor MijnSerie om haar liefde voor series en schrijven te combineren.
