8
Wesley Fechter geeft "Cobra Kai - Seizoen 5" een 8.
Geschreven door Wesley Fechter op 19 september 2022.
Leuk?
5
0
Bekijk stemmen
Cobra Kai - Seizoen 5
De strijd tussen de dojo's barst weer los in alweer het vijfde seizoen van Cobra Kai. Ki-ai!!!
Aan het einde van seizoen vier zagen we dat de dojo van John Kreese en Terry Silver het All Valley karatetoernooi wist te winnen, waardoor de dojo’s van Daniel en Johnny hun deuren moesten sluiten. Seizoen vijf van Cobra Kai richt zich op de nasleep hiervan en de gevolgen die dit heeft voor de diverse hoofdrolspelers. Zo wil Terry (die John Kreese eruit heeft gewerkt) steeds verder uitbreiden met Cobra Kai, richt Johnny zich op zijn relatie met zijn zoon Robby en zijn vriendin en haar zoon Miguel, terwijl Daniel het verlies moeilijk kan verwerken en weigert om zich bij de dominantie van Cobra Kai neer te leggen.
Het is mooi om te zien dat men er bij Cobra Kai niet voor schuwt om de verschillende personages en hun rol in het grote geheel los te laten. Waar we in eerdere seizoenen al vaker kinderen van dojo zagen wisselen, zien we de grootste veranderingen nu bij Daniel en Johnny. Waar Daniel van oudsher degene was die in balans was en Johnny de heethoofd, zien we dat dit seizoen veranderen. Johnny krijgt zijn zaakjes steeds meer op orde, terwijl Daniel in zijn zoektocht naar gerechtigdheid zich met name laat leiden door zijn emoties. Ze lijken daarmee bijna wel van karakter te wisselen.
Zelf ben ik in de jaren 80 opgegroeid met de Karate Kid films en één van de leukste aspecten van Cobra Kai vind ik dat ze die films moeiteloos verweven in de serie. Ook in seizoen vijf worden er meerdere keren beelden uit de films gebruikt en zien we naast een grotere rol voor Chozen ook onder meer Sean Kanan (The Bold and the Beautiful) uit The Karate Kid III terugkeren in zijn rol van Mike Barnes. Vooral de grotere rol voor Chozen is wat mij betreft een gouden greep. Waar in eerdere seizoenen de humoristische inslag met name van Johnny afkomstig was, heeft dit seizoen met name Chozen ervoor gezorgd dat ik kostelijk heb kunnen lachen. Waar Johnny heerlijk bot een eenvoudig kan zijn, is het Chozen die lekker droog uit de hoek komt.
Je ziet daarnaast dat er ook echt iets met de slechteriken uit de filmreeks wordt gedaan. Er zijn er die hun leven hebben gebeterd en Daniel zelfs helpen, maar er zijn er ook die nog steeds onveranderd slecht zijn. Maar zelfs bij diegene die de rol van slechterik niet ontgroeien, wordt er meer diepte gegeven aan de personages. Zo komen we er bij de sessies tussen John Kreese en zijn psycholoog in de gevangenis nog meer achter waarom hij is zoals hij is. Het is voor mij niet genoeg om sympathie te voelen voor het personage, maar zoals we wel vaker zien in Cobra Kai wordt hierdoor de scheidslijn tussen goed en kwaad wel dunner. Vrijwel elk personage heeft zowel goed en kwaad in zich, wat de personages wat levendiger maakt.
Met het vijfde seizoen van Cobra Kai toont deze serie voor mij aan dat een serie niet continu vernieuwend hoeft te zijn om leuk te blijven. Er wordt voortgeborduurd op de eerdere seizoenen, het is Cobra Kai versus de rest en als leden van de verschillende dojo’s elkaar tegenkomen, eindigt het vaak in knokken. En uiteraard wordt ook dit seizoen weer afgesloten met een massale vechtpartij. Maar ook nu heb ik de afleveringen weer binnen no-time gekeken zonder mij een moment te vervelen. En misschien is dat ook wel gewoon de kracht van Cobra Kai, relatief eenvoudige verhaallijnen, met veel verwijzingen naar de filmreeks en de jaren 80 in het algemeen en een portie actie en humor. Dat er dan bij het afronden van de verhaallijnen soms voor de makkelijke weg gekozen wordt, is dan snel vergeven.
Aan het einde van seizoen vier zagen we dat de dojo van John Kreese en Terry Silver het All Valley karatetoernooi wist te winnen, waardoor de dojo’s van Daniel en Johnny hun deuren moesten sluiten. Seizoen vijf van Cobra Kai richt zich op de nasleep hiervan en de gevolgen die dit heeft voor de diverse hoofdrolspelers. Zo wil Terry (die John Kreese eruit heeft gewerkt) steeds verder uitbreiden met Cobra Kai, richt Johnny zich op zijn relatie met zijn zoon Robby en zijn vriendin en haar zoon Miguel, terwijl Daniel het verlies moeilijk kan verwerken en weigert om zich bij de dominantie van Cobra Kai neer te leggen.
Het is mooi om te zien dat men er bij Cobra Kai niet voor schuwt om de verschillende personages en hun rol in het grote geheel los te laten. Waar we in eerdere seizoenen al vaker kinderen van dojo zagen wisselen, zien we de grootste veranderingen nu bij Daniel en Johnny. Waar Daniel van oudsher degene was die in balans was en Johnny de heethoofd, zien we dat dit seizoen veranderen. Johnny krijgt zijn zaakjes steeds meer op orde, terwijl Daniel in zijn zoektocht naar gerechtigdheid zich met name laat leiden door zijn emoties. Ze lijken daarmee bijna wel van karakter te wisselen.
© YouTube
Zelf ben ik in de jaren 80 opgegroeid met de Karate Kid films en één van de leukste aspecten van Cobra Kai vind ik dat ze die films moeiteloos verweven in de serie. Ook in seizoen vijf worden er meerdere keren beelden uit de films gebruikt en zien we naast een grotere rol voor Chozen ook onder meer Sean Kanan (The Bold and the Beautiful) uit The Karate Kid III terugkeren in zijn rol van Mike Barnes. Vooral de grotere rol voor Chozen is wat mij betreft een gouden greep. Waar in eerdere seizoenen de humoristische inslag met name van Johnny afkomstig was, heeft dit seizoen met name Chozen ervoor gezorgd dat ik kostelijk heb kunnen lachen. Waar Johnny heerlijk bot een eenvoudig kan zijn, is het Chozen die lekker droog uit de hoek komt.
Je ziet daarnaast dat er ook echt iets met de slechteriken uit de filmreeks wordt gedaan. Er zijn er die hun leven hebben gebeterd en Daniel zelfs helpen, maar er zijn er ook die nog steeds onveranderd slecht zijn. Maar zelfs bij diegene die de rol van slechterik niet ontgroeien, wordt er meer diepte gegeven aan de personages. Zo komen we er bij de sessies tussen John Kreese en zijn psycholoog in de gevangenis nog meer achter waarom hij is zoals hij is. Het is voor mij niet genoeg om sympathie te voelen voor het personage, maar zoals we wel vaker zien in Cobra Kai wordt hierdoor de scheidslijn tussen goed en kwaad wel dunner. Vrijwel elk personage heeft zowel goed en kwaad in zich, wat de personages wat levendiger maakt.
En als we het dan toch over de bad guys hebben, kan ik dit seizoen zeker niet om Terry Silver heen. Dit personage wordt door Thomas Ian Griffith perfect neergezet als een man met twee gezichten. Enerzijds zien we de charmante Terry die sympathiek en betrokken over komt, maar net zo snel verandert hij in een verraderlijke en keiharde sensei die met harde hand weet te regeren. Waar Kreese in eerdere seizoenen meer de rechtstreekse confrontatie zocht met Daniel, is Silver veel meer de manipulator die probeert om Daniel zichzelf kapot te laten maken en daar wonderlijk wel in slaagt.Vrijwel elk personage heeft zowel goed en kwaad in zich, wat de personages wat levendiger maakt.
© YouTube
Met het vijfde seizoen van Cobra Kai toont deze serie voor mij aan dat een serie niet continu vernieuwend hoeft te zijn om leuk te blijven. Er wordt voortgeborduurd op de eerdere seizoenen, het is Cobra Kai versus de rest en als leden van de verschillende dojo’s elkaar tegenkomen, eindigt het vaak in knokken. En uiteraard wordt ook dit seizoen weer afgesloten met een massale vechtpartij. Maar ook nu heb ik de afleveringen weer binnen no-time gekeken zonder mij een moment te vervelen. En misschien is dat ook wel gewoon de kracht van Cobra Kai, relatief eenvoudige verhaallijnen, met veel verwijzingen naar de filmreeks en de jaren 80 in het algemeen en een portie actie en humor. Dat er dan bij het afronden van de verhaallijnen soms voor de makkelijke weg gekozen wordt, is dan snel vergeven.
Over de auteur, Wesley Fechter
Wesley (1980) is een serieliefhebber die opgroeide in Purmerend in de jaren dat series als The Knight Rider, The A-Team, Airwolf en Are you being Served? nog veel op tv te zien waren.
Nadat hij door arbeidsongeschiktheid gedwongen afscheid moest nemen van de juridische wereld besloot hij in plaats van het schrijven van juridische teksten te gaan schrijven over zijn hobby's. En na een aantal jaren geschreven te hebben over bord-en kaartspellen moeten nu de serie er ook aan gaan geloven.
Met een voorliefde voor het superhelden genre, Britse en Scandinavische crimi's, thrillers en series vol humor is zijn smaak het best te omschrijven als breed.
Meer recensies van Wesley Fechter
Reacties (2)