Cooked

Aan de hand van de activistisch ingestelde schrijver en journalist Michael Pollan worden we in Cooked meegenomen door de evolutie van het koken. Het heeft namelijk nogal wat voeten in de aarde gehad voordat we in onze esthetisch verantwoorde keuken op een zespits Smeg een varkensrollade stonden aan te braden in ‘n pan van € 200,-. Vroegâh moest je voor een beetje hitte onder je dagvangst eerst tot bloedens toe twee stukken steen tegen elkaar rammen. Dat waren nog eens tijden.

Pollan beschrijft de ontwikkeling van de buffelspareribs schranzende holbewoner naar de cocquilleschuim nippende Michelinster-eter met behulp van de vier elementen, vuur, water, lucht en aarde. In die volgorde. Door het vuur overvallen koala’s bleken na een bosbrand opeens veel lekkerder te smaken en ook nog eens een stuk makkelijker weg te kauwen. Eureka! De fik onder alles waar je maar beslag op kon leggen. Zo’n koalabout eet natuurlijk helemaal lekker weg met een goed sausje erbij, dus daar moest iets op gevonden worden. Zie daar, de geboorte van de pan en daarmee de mogelijkheid om ook water aan het kookproces toe te voegen. En wat doe je met die laatste resten saus op je bord? Precies, daar haal je een knapperig stuk brood doorheen. Brood wat op z’n best is, als er tijdens het rijzen voldoende lucht in het deeg is gekropen. Tot slot de boel blussen met een door aardse bacteriën gefermenteerd biertje en uitbuiken maar.

Als je het hebt over een voedseldocumentaire op Netflix, dan dringt de vergelijking met Chef’s Table zich al snel op. Begrijpelijk. Cooked moet het wat mij betreft helaas afleggen tegen zijn illustere voorganger. Ja, de beelden zijn weer prachtig en ook dit keer zijn de nodige airmiles ingezet om in alle uithoeken van de wereld te filmen, maar er ontbreekt iets. Een ingrediënt wat dit niet alleen een moetkijker maakt voor hun toetje Instagrammende voedselneuroten, maar ook voor diegene die het niet zo nauw nemen met de schijf van vijf. Wat ontbreekt is passie. De bevlogenheid waarmee je in seizoen 1 van Chef’s Table Massimo Bottura over een parmaham hoorde praten, bijvoorbeeld. Van top tot teen getattoeëerde kerels die in Game Kings met volle overgave discussiëren over wie het beter doet op een kart, Mario of Luigi. Het type hartstocht waarmee Clarkson, Hammond en May uren over de tankdop van de nieuwe Aston Marton DB9 konden praten. Passie. Cooked heeft er gewoon niet genoeg van. Het heeft vooral een wetenschappelijke insteek, waarbij het meer gaat over het kookproces dan het uiteindelijke eindresultaat op je bord. In tegenstelling tot Chef’s Table, waarin iedereen met een passie zich wel kan herkennen, is dit er dus meer één voor mensen die bovengemiddeld geïnteresseerd zijn in voedsel en alles wat daarmee te maken heeft.

gumstarr.com