Wat doe je als je hotel onder vuur wordt genomen? De personages in Crossfire bevinden zich in deze nachtmerrie en gaan hier ieder op hun eigen manier mee om. Eén ding is duidelijk: deze gebeurtenis zal de levens van alle betrokkenen voorgoed veranderen. Tegenwoordig komt het helaas steeds vaker voor, massaschietpartijen. Vaak worden dit soort gebeurtenissen in series aangegrepen om verhalen vanuit de kant van de daders, politie of andere hulpverleners te vertellen. De BBC serie Crossfire gooit het over een andere boeg. In dit verhaal gaat het niet over waarom de daders tot hun daad zijn gekomen, hoe het met hen afloopt en hoe de politie heeft ingegrepen. Crossfire gaat over de slachtoffers van dit leed, de overlevenden die met de trauma’s van die dag moeten leren leven.
Wie heeft het overleefd en wie niet, en wat voor een effect heeft dit op de nabestaanden?
Een luxe vakantiecomplex in Spanje is het decor van Crossfire. Personeel en gasten hebben geen flauw idee wat hen te wachten staat als opeens schoten klinken door het pand. De Britse Jo (Keeley Hawes, Bodyguard), een oud politieagente, bevindt zich in haar hotelkamer. Wanneer ze de schoten hoort trekt ze haar gympen aan, geen slippers want zoals ze zelf zei: “I remembered thinking I’m going to have to run”. Op zoek naar haar familie en vrienden zet ze haar eigen leven op het spel. Maar kan ze hen nog wel redden?
In de eerste aflevering zien we hoe de hoofdpersonen besloten naar hun vakantie locatie te gaan en hoe de schietpartij uitbreekt. De paniek is heftig en komt zeer realistisch over. De tweede aflevering focust zich iets meer op de schutters. Hun exacte motief wordt niet verteld, maar we krijgen wel te zien hoe zij toegang kregen tot het hotel. De derde en laatste aflevering gaat vooral over de nasleep van de schietpartij. Wie heeft het overleefd en wie niet, en wat voor een effect heeft dit op de nabestaanden?
Chinar (Vikash Bhai, Pandora) probeert twee van zijn zoons en één van Jo’s kinderen veilig te laten wegkomen terwijl Jo’s volwassen dochter Amara (Shalisha James-Davis) er helemaal alleen voor staat. Ben (Daniel Ryan, Cold Call) heeft ondertussen de overige twee kinderen van de vriendengroep onder zijn hoede, terwijl zijn vrouw in het hotel gewonden opvangt. Alle personages kiezen voor een andere aanpak en geen enkel personage blijkt perfect. Zo wordt duidelijk dat Jo’s man Jason (Lee Ingleby, The Five) allesbehalve dapper is en blijkt Jo zelf een groot geheim met zich mee te dragen.
Iedereen reageert anders in een panieksituatie. Waar de één anderen probeert te helpen verschuilt de ander zich juist in een hoekje in de hoop niet gezien te worden. Door het ijzersterke acteerwerk zijn al deze reacties geloofwaardig en kun je met alle personages vanaf het eerste moment meeleven. Er worden soms wat domme beslissingen genomen, maar ook dit hoort bij extreme stress. Dat dit gevolgen heeft zullen alle personages echter aan den lijve ondervinden.
Je wordt als kijker echt meegenomen in de individuele verhalen tijdens alle angstige momenten in het hotel.
De hotelstaf wordt gespeeld door Spaanse acteurs en hun dialogen onderling zijn eveneens in het Spaans. Door dit soort kleine details waan je als kijker je ook echt in Spanje tijdens de scènes die zich daar afspelen. Zoals ik al zei draait Crossfire om de slachtoffers. Het is bijzonder om te merken dat je aan het eind nog steeds niet precies weet wat de motieven waren maar het einde toch als een einde voelt. De serie is met recht een miniserie te noemen met maar drie afleveringen in totaal van ongeveer een uurtje per stuk. Toch voelt het als een volwaardig seizoen door alles wat er gebeurt.
Je wordt als kijker echt meegenomen in de individuele verhalen tijdens alle angstige momenten in het hotel. Het lijkt hierdoor soms alsof alles zich in realtime afspeelt. Tevens vind ik het niveau erg hoog voor een serie die in zo weinig afleveringen het hele verhaal moet vertellen. Het was fijn om te zien dat de overlevenden niet voorspelbaar waren. Niemand was veilig wat het geheel verrassend maakte. Bovendien waren de emotionele momenten thuis op de bank goed te voelen. Ik ben daarom erg positief over Crossfire. De trailer trok al mijn interesse maar het verhaal zelf heeft minstens net zoveel indruk op mij gemaakt. Zoek je een korte miniserie met drama, spanning en actie dan kan ik Crossfire zeer zeker aanbevelen.
Over de auteur, Wichita van Rijkom
Wichita, geboren in 1991, is een groot dierenliefhebber, die daarnaast ook erg houdt van schrijven en tv-series kijken. Ze is ondanks haar leeftijd helaas alweer ruim vijftien jaar arbeidsongeschikt en vindt daardoor veel afleiding en plezier in het kijken naar tv programma’s. Een perfecte combinatie als het aankomt op het recenseren voor MijnSerie. In het verleden heeft zij al eens meegeschreven aan een boek over een van haar ziektes en sinds begin 2013 schrijft zij recensies voor deze site. Door het vele reizen in haar jeugd en de internationale contacten die zij haar hele leven lang al heeft is Engels altijd als een tweede taal voor haar geweest. Om die reden schrijft zij af en toe niet alleen in het Nederlands maar ook in het Engels recensies voor MijnSerie.
Ik vermoed dat het bij één seizoen blijft. Het verhaal is volledig verteld en keurig afgehecht. Meer is niet nodig. Goede serie, alleen was voor mij de laatste aflevering net wat te dramatisch. Daardoor kom ik op een puntje minder uit. Maar het maakte het verhaal wel goed af.
Ja het lijkt mij inderdaad ook echt een serie van één seizoen. Of ze moeten het concept op zich nog bij een ander verhaal willen gebruiken. Maar dat lijkt me niet slim want uiteindelijk krijg je dan alleen maar herhalingen van zetten.
Goede serie, alleen was voor mij de laatste aflevering net wat te dramatisch. Daardoor kom ik op een puntje minder uit. Maar het maakte het verhaal wel goed af.