De Luizenmoeder - Seizoen 1

Als je als school geen duidelijke regels opstelt, gaan de ouders zwabberen. En als ouders gaan zwabberen, doen de kinderen dat ook.

Het eerste kwartaal van 2018 zit er bijna op en het lijkt erop dat wij de grootste tv-hit van dit jaar al gehad hebben: De Luizenmoeder. Mocht je nog nooit van die titel gehoord hebben, dan heb je waarschijnlijk onder een steen geleefd deze afgelopen maanden. Of je er nou van hield, het haatte of er niets mee had, bijna geheel televisiekijkend Nederland leek deze serie te bekijken. Om heel eerlijk te zijn verraste mij dit compleet. Programma's en series die zich richten op komedie en satire in Nederland blijken vaak geliefd door een kleine doelgroep, zie bijvoorbeeld een programma als Toren C. Wat is dan toch de reden dat de Luizenmoeder gemiddeld drie miljoen kijkers per week scoort? Is het misschien wel het beste wat er qua komedie te zien is op dit moment?

De Luizenmoeder speelt zich af op basisschool de Klimop. Het nieuwe schooljaar begint onder leiding van directeur Anton (Diederik Ebbinge, Gouden Bergen) die graag zijn eigen visie op de leiding van de school deelt met zowel ouders als leerlingen. Centraal staat moeder Hannah (Jennifer Hoffman, Dokter Tinus) die na een scheiding het moederschap van haar dochter Floor opnieuw uit moet zien te vinden. Zo ook het begrip basisschool. Hier komt zij in contact met verschillende ouders die allemaal hun eigen manier van opvoeden hebben, maar ook met de lerares van haar dochter: Juf Ank (Ilse Warringa, Toren C). Dit is een lerares met een heel eigen wijze van lesgeven door onder andere haar leerlingen, maar ook de ouders zingend de les te lezen. Ouderparticipatie is uiteraard ook aan de orde en deze werkt zelfs via hiërarchie. De taak van een luizenmoeder staat onderop de ladder en dat is uiteraard waar Hannah mag beginnen.

Terugkomend op het feit waarom De Luizenmoeder nou toch zo goed scoort, dat ligt deels aan het verhaal. Het verhaal is eigenlijk nog niet eens zo heel bijzonder, maar wel heel erg herkenbaar. Hoe je het ook wend of keert, iedereen heeft de basisschool doorlopen en weet hoe het er daar aan toe gaat. Ik ben zelf bijvoorbeeld geen ouder en toch zie ik dingen die mij zo bekend voor kwamen. Die verschrikkelijke kinderliedjes bijvoorbeeld, maar ook een lesprogramma over pesten kwam voor mij wel heel erg dichtbij de werkelijkheid. Die herkenbaarheid maakt De Luizenmoeder zo leuk om naar te kijken, vooral omdat er door middel van satire zo verschrikkelijk goed de draak mee wordt gestoken. Een scheldwoord niet meer zeggen? Prima, maar dan moet je alle andere woorden ook uitsluiten. Jouw kind heeft een 'rugzakje'? Prima, maar zo'n 70% van de klas ook. De Luizenmoeder houdt constant een spiegel voor en dan vooral gericht op de huidige maatschappij van regeltjes en politieke correctheid. Het is al in veel interviews en artikelen gezegd, maar ik kan het niet ontkennen. Het succes van De Luizenmoeder is, naar mijn idee, vooral te danken aan het feit dat de serie precies op het juiste moment komt. Nederland is wel heel erg politiek correct tegenwoordig en het blijkt dat de kijkers juist behoefte hebben aan iets wat daar keihard tegenin gaat.



Dat de serie ook nog eens ontzettend goed geschreven is, helpt daar natuurlijk alleen maar bij. Je merkt vooral dat zowel Ilse Warringa als Diederik Ebbinge betrokken waren bij dit schrijfproces. De acteurs die respectievelijk Juf Ank en Directeur Anton spelen weten vooral voor die personages ook de meeste diepte te creëren. Waar Juf Ank in het begin alleen maar te zien is als een heks van een lerares, blijkt daar later in de serie uiteraard veel meer achter te zitten. En ook Anton is in het begin maar een irritante, slappe zak, maar ook bij hem is niets wat het lijkt.

Dit betekent overigens niet dat alleen deze personages goed uit de verf komen. Elk personage is leuk om te zien, maar helaas gaan sommigen nog niet verder dan een karikatuur. In een serie als deze is dat niet erg, maar omdat die diepere laag bij een aantal andere personages wel aanwezig is vloekt dat een beetje. De dialogen zijn heel erg scherp en voelen af en toe gedeeltelijk geïmproviseerd aan, hoewel ook deze scherpte in een enkele aflevering even leek te verdwijnen. Het is een eerste seizoen, dus het is ook niet heel erg gek dat alles nog niet perfect is natuurlijk.

Een tweede seizoen is uiteraard al aangekondigd. Het moment dat wij die gaan zien gaat natuurlijk wel een heel spannend moment worden. Het is nu namelijk tijd voor de schrijvers en acteurs om door te pakken en niet mee te gaan met de hype. Zo'n 'Hallo Allemaal' is leuk, maar dat is niet wat De Luizenmoeder zo goed maakt.

Hetzelfde geldt voor het favoriete personage van velen: Juf Ank. Een klein deel in mij is bang dat al deze dingen zullen worden uitvergroot in een tweede seizoen en dat bijvoorbeeld iemand als Hannah, die fantastisch wordt gespeeld door Jennifer Hoffman, naar de achtergrond verdwijnt. Terwijl juist haar verwarde blikken door alle gekke situaties je laten schateren van het lachen. In het geval van De Luizenmoeder heeft een tweede seizoen gewoon meer van hetzelfde nodig met iets meer verfijning. En als dat lukt, dan is dit inderdaad misschien wel het beste wat er op dit moment op de Nederlandse televisie te zien is.

Dat vinden wij niet raar, dat vinden wij alleen maar heel bijzonder