De eerste aflevering van Den osannolika mördaren is wat aan de oppervlakkige kant. Er zijn zeker sterke kanten aan het verhaal, maar omdat de dader vanaf het begin al min of meer wordt aangewezen kan het ietwat saai aanvoelen.
Een oppervlakkig begin van een grote moordzaak
De Zweedse serie Den osannolika mördaren (de onwaarschijnlijke moordenaar) gaat over het politieonderzoek inzake de moord op de Zweedse premier Olof Palme. Deze moord, die nooit is opgelost, heeft door de jaren heen veel discussie en publicaties teweeggebracht. Eén van de mensen die hierover heeft geschreven is de journalist Thomas Pettersson. In zijn boek, waar de serie een verfilming van is, wijst hij de warrige Stig Engström aan als dader. De Zweedse staat heeft zich daar in 2020 bij aangesloten.
Dit is gelijk een probleem in de eerste aflevering. Je volgt twee perspectieven, namelijk die van de politie en die van Engström (Robert Gustafsson, Det som göms i snö). Laatstgenoemde is zo druk bezig met zichzelf verdacht te maken dat je als toeschouwer niet echt in spanning zit te kijken. Tenzij er nog een twist komt weet je al dat hij als de dader wordt gezien. En dit is zonde, want er zijn genoeg theorieën over de mogelijke daders die ook behandeld hadden kunnen worden. Mogelijke daders hebben door de jaren heen gevarieerd van neonazi’s tot Italiaanse vrijmetselaars. Op deze manier had de kijker uiteindelijk zelf een oordeel kunnen vellen over wie de mogelijke dader moet zijn geweest. Nu is het ietwat aan de saaie kant.
Beide perspectieven worden echter met enige complexiteit getoond. Het politieonderzoek komt chaotisch op gang en er spelen wat interne strubbelingen die de voortgang beperken. Ook wordt de mentale staat van Engström naar mijn mening goed getoond. Hij is in de war en verteld tegenstrijdige verhalen aan de pers en de mensen om zich heen. Dit zijn duidelijk de sterkste twee punten van de eerste aflevering.
Concluderend kan gezegd worden dat de eerste aflevering van Den osannolika mördaren wat aan de oppervlakkige kant is. Er zijn zeker sterke kanten aan het verhaal, maar omdat de dader vanaf het begin al min of meer wordt aangewezen kan het ietwat saai aanvoelen. Hopelijk komen die andere mogelijke daders in de volgende afleveringen ook nog in beeld zodat er wat meer twijfel en spanning wordt gecreëerd.
Over de auter, Marcel
Historicus met een liefde voor films, series, en videogames.
Ik heb de hele serie bekeken en vond het wel een boeiende en mooi gemaakte serie, maar het verhaal blijft erg eenzijdig. De politie wordt in dit verhaal als uitermate incapabel neergezet en daarbij is weinig aandacht voor de redenen waarom. Als meerdere kanten van het verhaal wat diepgaander verteld zouden worden, zou dit veel meer indruk maken.
