
10
Mandy Gelling-Potharst geeft Dexter - Seizoen 8 een 10.
28 september 2013, 12:20 door Mandy Gelling-Potharst
Dexter - Seizoen 8
Vanaf 2006 mochten wij genieten van de geweldige serie Dexter. Dexter is een bloedspetter-analist bij Miami Metro Police Department, weduwnaar, minnaar, broer, vriend, collega en vader. Maar bovenal is Dexter een seriemoordenaar. En wat voor één. Hij vermoord moordenaars. Hij legt ze op zijn moordtafel in een in plastic verpakte moordkamer en steekt een mes recht door hun hart. Daarna snijdt hij zijn slachtoffers in stukken, vaart naar open zee en daar dumpt hij zijn slachtoffers. In een “normale” politieserie zou je direct een hekel hebben aan de dader. Zo niet bij Dexter. Dexter is aardig, vriendelijk, beleefd en een liefhebbende broer, man en vader. En dankzij de waanzinnige acteerprestaties van Michael C. Hall komt Dexter Morgan weg met al zijn moorden en onhebbelijkheden.
Maar dan nu seizoen acht, de laatste voor Dexter, de laatste voor ons als kijker. Op internet werd er veel gespeculeerd hoe het ging aflopen. Wat verdient Dexter voor einde? Een mooi einde waarbij hij al dan niet lang en gelukkig leeft. Een waardig einde waarbij Dexter dood gaat, met of zonder knallend einde. Of een einde waarbij Dexter wordt veroordeeld voor al zijn misdaden. Ik persoonlijk hoopte op een einde met een knal. Of ik kreeg waar ik hoopte moet je als kijker maar zelf gaan zien, dat ga ik niet verraden in deze recensie. Ik zal wel proberen een opsomming te geven van het laatste seizoen en hoe ik het als Dexter fan heb ervaren.
Zes maanden nadat we Dexter en Debra hebben achtergelaten in de container met de dode LaGuerta, pikken we de draad weer op. Dexter ’s problemen zijn met de dood van LaGuerta in één klap opgelost. Hij coacht het voetbalteam van Harrison, hij werkt, moord en maakt vrienden. Of om in Dexter‘s woorden te spreken: He’s a survivor.” Met Debra gaat het minder goed. Ze heeft het politiewerk achter zich gelaten en is gaan werken als een privédetective bij het detectivebureau van Jacob Elway (Sean Patrick Flanery, The Young and the Restless). Debra is aan de drank en drugs en ze verwijdt Dexter de foute keuzes die ze heeft gemaakt.
Meteen in aflevering één maken we kennis met nieuwe karakters. Zo is daar de “Hersenchirurg” een seriemoordenaar die een bolletje hersenen uit zijn slachtoffers haalt en die achter laat op de stoep van Dr. Evelyn Vogel (de briljante Charlotte Rampling). Meteen voel je de chemie tussen haar en Dexter. De conversatie die ze hebben in het lijkenhuis is geniaal te noemen. Aan het eind van de eerste aflevering laat Vogel Dexter en de kijker achter met een behoorlijke cliffhanger.
In dit seizoen zijn er minder kills van Dexter te zien. Hij heeft zijn handen vol aan Debra, de “Hersenchirurg” en Vogel. Ook komt een oude bekende het leven van Dexter volledig in de war schoppen. Door de komst van de briljante Vogel komen we meer te weten over Dexter, Harry en de code. Ook maken we kennis met het complexe gevoelsleven van Debra. Maar is Vogel wel te vertrouwen. Wat hebben zij en de “Hersenchirurg” met elkaar te maken? Wordt Vogel de ondergang van Dexter, of toch Debra? En die oude bekende zou Dexter ook wel eens mee kunnen sleuren in dood en verderf. Het achtste seizoen is er een met meer vragen dan antwoorden na elke aflevering. Er zijn veel meer cliffhangers en Dexter moet zijn hersenen flink laten werken en soms enorm snel denken om alles bij elkaar te houden. Soms lukt dat, maar soms faalt hij en dan kan hij en/of Debra de boel weer opruimen. Ook maakt Debra het leven van Dexter ingewikkelder dan noodzakelijk, en dat samenspel is een feest om naar te kijken.
Er lopen een aantal kleinere rode draden door de serie. Het liefdesleven van Quinn, de plotselinge familieperikelen van Masuka, de dillema's van Batista, de kind probleempjes van de schattige, perfect gecaste, Harrison en de relatieproblemen van Jamie Batista. Al dit maakt van Dexter een uitstekende serie met de juiste balans tussen leven en dood. De karakters zijn goed uitgewerkt en de acteurs zijn op elkaar ingespeeld. De keuze van Rampling als tegenspeler van Dexter is briljant. Door haar wordt het gevoelsleven van Dexter finaal op zijn kop gezet. Hij zal keuzes moeten maken die voor iedereen in zijn directe omgeving gevolgen heeft. Die keuzes zijn niet altijd even gemakkelijk en Dexter zal alle zeilen bij moeten zetten om niet ontmaskerd te worden. Je verveelt je als kijker dan ook geen moment, en na elke aflevering kun je niet wachten op de volgende week.
En dan is het voorbij. Geen Dexter meer op de buis. Dexter de enige seriemoordenaar die ik altijd heb gemogen en die toch wel een klein beetje mijn hart heeft gestolen. Was er ruimte geweest voor nog meer afleveringen? De Dexter fans hadden dat wel gewild. Maar na acht seizoenen is het genoeg geweest. Zal ik de psychopaat gaan missen? Absoluut, maar we hebben altijd de DVD-boxen nog.
10 punten, en deze dame heeft een klein traantje weggepinkt op het eind.
P.S. Kleine voetnoot van de recensent: de cd’s met de muziekscore van Dexter zijn ook geweldig om naar te luisteren.
Maar dan nu seizoen acht, de laatste voor Dexter, de laatste voor ons als kijker. Op internet werd er veel gespeculeerd hoe het ging aflopen. Wat verdient Dexter voor einde? Een mooi einde waarbij hij al dan niet lang en gelukkig leeft. Een waardig einde waarbij Dexter dood gaat, met of zonder knallend einde. Of een einde waarbij Dexter wordt veroordeeld voor al zijn misdaden. Ik persoonlijk hoopte op een einde met een knal. Of ik kreeg waar ik hoopte moet je als kijker maar zelf gaan zien, dat ga ik niet verraden in deze recensie. Ik zal wel proberen een opsomming te geven van het laatste seizoen en hoe ik het als Dexter fan heb ervaren.
Zes maanden nadat we Dexter en Debra hebben achtergelaten in de container met de dode LaGuerta, pikken we de draad weer op. Dexter ’s problemen zijn met de dood van LaGuerta in één klap opgelost. Hij coacht het voetbalteam van Harrison, hij werkt, moord en maakt vrienden. Of om in Dexter‘s woorden te spreken: He’s a survivor.” Met Debra gaat het minder goed. Ze heeft het politiewerk achter zich gelaten en is gaan werken als een privédetective bij het detectivebureau van Jacob Elway (Sean Patrick Flanery, The Young and the Restless). Debra is aan de drank en drugs en ze verwijdt Dexter de foute keuzes die ze heeft gemaakt.
Meteen in aflevering één maken we kennis met nieuwe karakters. Zo is daar de “Hersenchirurg” een seriemoordenaar die een bolletje hersenen uit zijn slachtoffers haalt en die achter laat op de stoep van Dr. Evelyn Vogel (de briljante Charlotte Rampling). Meteen voel je de chemie tussen haar en Dexter. De conversatie die ze hebben in het lijkenhuis is geniaal te noemen. Aan het eind van de eerste aflevering laat Vogel Dexter en de kijker achter met een behoorlijke cliffhanger.
In dit seizoen zijn er minder kills van Dexter te zien. Hij heeft zijn handen vol aan Debra, de “Hersenchirurg” en Vogel. Ook komt een oude bekende het leven van Dexter volledig in de war schoppen. Door de komst van de briljante Vogel komen we meer te weten over Dexter, Harry en de code. Ook maken we kennis met het complexe gevoelsleven van Debra. Maar is Vogel wel te vertrouwen. Wat hebben zij en de “Hersenchirurg” met elkaar te maken? Wordt Vogel de ondergang van Dexter, of toch Debra? En die oude bekende zou Dexter ook wel eens mee kunnen sleuren in dood en verderf. Het achtste seizoen is er een met meer vragen dan antwoorden na elke aflevering. Er zijn veel meer cliffhangers en Dexter moet zijn hersenen flink laten werken en soms enorm snel denken om alles bij elkaar te houden. Soms lukt dat, maar soms faalt hij en dan kan hij en/of Debra de boel weer opruimen. Ook maakt Debra het leven van Dexter ingewikkelder dan noodzakelijk, en dat samenspel is een feest om naar te kijken.
Er lopen een aantal kleinere rode draden door de serie. Het liefdesleven van Quinn, de plotselinge familieperikelen van Masuka, de dillema's van Batista, de kind probleempjes van de schattige, perfect gecaste, Harrison en de relatieproblemen van Jamie Batista. Al dit maakt van Dexter een uitstekende serie met de juiste balans tussen leven en dood. De karakters zijn goed uitgewerkt en de acteurs zijn op elkaar ingespeeld. De keuze van Rampling als tegenspeler van Dexter is briljant. Door haar wordt het gevoelsleven van Dexter finaal op zijn kop gezet. Hij zal keuzes moeten maken die voor iedereen in zijn directe omgeving gevolgen heeft. Die keuzes zijn niet altijd even gemakkelijk en Dexter zal alle zeilen bij moeten zetten om niet ontmaskerd te worden. Je verveelt je als kijker dan ook geen moment, en na elke aflevering kun je niet wachten op de volgende week.
En dan is het voorbij. Geen Dexter meer op de buis. Dexter de enige seriemoordenaar die ik altijd heb gemogen en die toch wel een klein beetje mijn hart heeft gestolen. Was er ruimte geweest voor nog meer afleveringen? De Dexter fans hadden dat wel gewild. Maar na acht seizoenen is het genoeg geweest. Zal ik de psychopaat gaan missen? Absoluut, maar we hebben altijd de DVD-boxen nog.
10 punten, en deze dame heeft een klein traantje weggepinkt op het eind.
P.S. Kleine voetnoot van de recensent: de cd’s met de muziekscore van Dexter zijn ook geweldig om naar te luisteren.
Over de auteur, Mandy Gelling-Potharst

Mandy (1966) schrijft vanaf 2013 recensies, nieuwsberichten en columns. Inmiddels is het schrijven en meedenken voor MijnSerie een grote hobby geworden waar ze voorlopig nog niet mee wil stoppen. Ook maakte ze tussen 2016 en 2018 elke week een radiocolumn op Roulette FM voor het programma Ochtend Oostrom met Peter Oostrom. Vanaf januari 2019 gingen de twee weer samenwerken door éénmaal per maand een MijnSerie Podcast te maken. En sinds september 2018 is ze content manager. Vanaf 1 maart 2020 is ze hoofdredacteur van MijnSerie. Het genre series waar ze naar kijkt is nu ook zo uitgebreid dat ze niet kan zeggen welk genre, naast horror/thriller en alles over Sherlock Holmes, ze nu het beste vindt. Alle genres hebben wel iets wat haar aanspreekt. Ze staat altijd open voor goede tips over series die ze nog niet op haar kijk- of wensenlijstje heeft staan
Bekijk profiel van Mandy Gelling-Potharst