8.5
Ron Schoonwater geeft "Fallout - Seizoen 1" een 8.5.
Geschreven door Ron Schoonwater op 8 Mei 2024.
Leuk?
13
0
Bekijk stemmen
Fallout - Seizoen 1
Fallout is back to the future in het kwadraat.
In een futuristische apocalyptische wereld overheerst het jaren vijftig gevoel van de vorige eeuw. Niet alleen in beeld maar vooral ook in geluid. Die tegenstrijdigheid komt omdat de nucleaire oorlog die de wereld laat vergaan in de jaren vijftig plaatsvindt. Gevolg is dat wat er nog over is een terugkeer naar die periode is. Grote billboards, de verwoeste auto's en de teloorgegane gebouwen. De gekozen muziek zorgt ervoor dat het plaatje compleet is. De overwegend vrolijke muziek en de meestal fel gekleurde beelden zorgen voor een uitgekiend evenwicht ten opzichte van de dood en verderf die Fallout ook laat zien.
![Fallout](https://image.tmdb.org/t/p/w780/cda3FCN9dGEVww3UtuCwbJHQw8i.jpg)
Die balans tussen serieus en humor zorgt ervoor dat Fallout extra punten verdiend. De naïeve Lucy (Ella Purnell, Yellowjackets) die opgegroeid is in de beschermende wereld van de ondergrondse Vaults (gigantische kluizen waarin hele gemeenschappen wonen) is een exponent van die fijne balans. Door haar te volgen zien we de bovengrondse wereld door haar opvallend grote ogen. Het is een wereld die haaks staat op wat zij geleerd heeft maar waarin ze zich uiteindelijk toch weet te redden.
Lucy en Maximus worden daarbij in de weg gezeten door The Ghoul (Walton Goggins, Justified). Deze bijna onsterfelijke overlever blijkt een rijke geschiedenis te hebben. Zijn verleden gaat zover terug dat de historische flashbacks helpen om te begrijpen wat er in de jaren vijftig gebeurd is. In de huidige tijd is The Ghoul echter maar met een ding bezig. Overleven. Om dat te kunnen doen heeft hij hetzelfde doel als Lucy en Maximus.
![Fallout](https://image.tmdb.org/t/p/w780/w5PzqjBhUlJHpRyhBRHvEdkJ0iK.jpg)
Alle drie worden in hun reis geconfronteerd met allerlei andere krachten. Ook in de Vault die Lucy achter zich gelaten heeft speelt nog van alles. Er is meer mysterie dan de perfecte ondergrondse wereld op het eerste gezicht laat vermoeden. Bovengronds komen de drie hoofdpersonages in verschillende situaties terecht. Monsters, overlevenden, rebellen en ander gespuis zorgen ervoor dat het elke aflevering weer genieten is.
![Video on youtube](https://i.ytimg.com/vi/V-mugKDQDlg/maxresdefault.jpg)
In een futuristische apocalyptische wereld overheerst het jaren vijftig gevoel van de vorige eeuw. Niet alleen in beeld maar vooral ook in geluid. Die tegenstrijdigheid komt omdat de nucleaire oorlog die de wereld laat vergaan in de jaren vijftig plaatsvindt. Gevolg is dat wat er nog over is een terugkeer naar die periode is. Grote billboards, de verwoeste auto's en de teloorgegane gebouwen. De gekozen muziek zorgt ervoor dat het plaatje compleet is. De overwegend vrolijke muziek en de meestal fel gekleurde beelden zorgen voor een uitgekiend evenwicht ten opzichte van de dood en verderf die Fallout ook laat zien.
![Fallout](https://image.tmdb.org/t/p/w780/cda3FCN9dGEVww3UtuCwbJHQw8i.jpg)
© Prime Video
Die balans tussen serieus en humor zorgt ervoor dat Fallout extra punten verdiend. De naïeve Lucy (Ella Purnell, Yellowjackets) die opgegroeid is in de beschermende wereld van de ondergrondse Vaults (gigantische kluizen waarin hele gemeenschappen wonen) is een exponent van die fijne balans. Door haar te volgen zien we de bovengrondse wereld door haar opvallend grote ogen. Het is een wereld die haaks staat op wat zij geleerd heeft maar waarin ze zich uiteindelijk toch weet te redden.
Dat heeft Lucy deels te danken aan haar ontmoeting met Maximus (Aaron Moten, neXt). Maximus wordt opgeleid tot ridder van de Brotherhood of Steel. Een militaristische groep die zich als politiemacht van de (afwezige) rechtstaat ziet. De leraar van Maximus blijkt echter niet zo heldhaftig als zijn indrukwekkende harnas doet vermoeden. Het uiteindelijke gevolg is dat Maximus zijn eigen weg moet bewandelen. De oorspronkelijke missie wordt min of meer noodgedwongen zijn missie.Die balans tussen serieus en humor zorgt ervoor dat Fallout extra punten verdiend.
Lucy en Maximus worden daarbij in de weg gezeten door The Ghoul (Walton Goggins, Justified). Deze bijna onsterfelijke overlever blijkt een rijke geschiedenis te hebben. Zijn verleden gaat zover terug dat de historische flashbacks helpen om te begrijpen wat er in de jaren vijftig gebeurd is. In de huidige tijd is The Ghoul echter maar met een ding bezig. Overleven. Om dat te kunnen doen heeft hij hetzelfde doel als Lucy en Maximus.
![Fallout](https://image.tmdb.org/t/p/w780/w5PzqjBhUlJHpRyhBRHvEdkJ0iK.jpg)
© Prime Video
Alle drie worden in hun reis geconfronteerd met allerlei andere krachten. Ook in de Vault die Lucy achter zich gelaten heeft speelt nog van alles. Er is meer mysterie dan de perfecte ondergrondse wereld op het eerste gezicht laat vermoeden. Bovengronds komen de drie hoofdpersonages in verschillende situaties terecht. Monsters, overlevenden, rebellen en ander gespuis zorgen ervoor dat het elke aflevering weer genieten is.
Fallout laat zien dat een televisieserie die gebaseerd is op een game best diepgang kan bezitten. De verhaallijnen van de drie hoofdrolspelers zitten goed in elkaar. De verschillende verhaallijnen komen in de laatste aflevering tot een mooie symbiose. Het helpt dat er uitstekend geacteerd wordt. De wisselwerking tussen beeld en geluid is daarnaast perfect. De humor zorgt ervoor dat het grove geweld en het vele bloed niet eens zo opvalt. Fallout houdt een vreemd luchtige toon terwijl het verhaal en de beelden nu niet bepaald vrolijk zijn. Juist die opmerkelijk luchtige aanpak werkt absoluut in het voordeel van deze serie. Gelukkig is het vervolg al aangekondigd, want dit eerste seizoen vraagt namelijk om meer.Gelukkig is het vervolg al aangekondigd, want dit eerste seizoen vraagt namelijk om meer.
![Video on youtube](https://i.ytimg.com/vi/V-mugKDQDlg/maxresdefault.jpg)
Over de auteur, Ron Schoonwater
![avatar Ron Schoonwater](https://cdn.myseries.tv/img/avatars/110052-avatar.jpg)
Na jaren zijn schrijftalent te hebben gebruikt voor muziekrecensies werd het tijd de overstap te maken naar het schrijven over zijn andere grote passie. Films en, de laatste jaren vooral, TV series. Hoewel het altijd leuk is om te vertellen dat je (vooral) van kwaliteit series houdt uit bijvoorbeeld Groot Brittannië en Scandinavië is hij ook fan van Amerikaanse series in de breedste zin van het woord. TV series zijn dan ook een afspiegeling van het leven. Humoristisch, spannend, serieus, verdrietig, spectaculair, dramatisch, ongelooflijk, mooi & soms slechts ter vermaak en afleiding.
Meer recensies van Ron Schoonwater
Reacties (0)