Fear The Walking Dead - Seizoen 4

No calm after the storm

Nu eens een positieve noot van mijn kant over het vierde seizoen van Fear The Walking Dead. Een mooie voldoende voor een apart seizoen, vooral het tweede deel, dat zich lijkt af te scheiden en te onderscheiden van de voorgaande drie seizoenen. Het vierde seizoen van Fear The Walking Dead is niet bepaald een makkelijke wegkijker. Met flashback en flashforwards en flashbacks met flashbacks en flashforwards met flashforwards en meer tijdssprongen dan de tijdreis-machine uit Timeless ooit aan zou kunnen.

Maar toch voelt dit als het beste seizoen dat Fear The Walking Dead tot nu toe heeft geproduceerd. Of dat komt door de nieuwe karakters Althea (Maggie Grace, Lost), John Dorie (Garret Dillahunt, The Gifted) en June/Naomi/Laura (Jenna Elfman, Dharma & Greg). Of door het bekende gezicht uit The Walking Dead Morgan Jones (Lennie James) dat durf ik niet met zekerheid te zeggen. Het kan ook zijn omdat we een tijdsprong maken van twee jaar en de makers duidelijk niet bang zijn om de fans boos te maken met controversiële beslissingen.

I'm going someplace where people are trying to do just that. Rebuild, not make beer.

Hoewel sommige karakters mij toch te tam zijn, begrijp ik sommige beslissingen wel die ze maken. Niet alle beslissingen passen in onze tijd, maar zij leven in een tijd van wanhoop, angst en levende doden. Niet vreemd dus dat niet alle beslissingen even goed overkomen. Vaste castleden als Madison, Nick, Alicia, Victor en Luciana krijgen het zwaar te verduren en de tijd van leven op een ranch en het ‘makkelijke’ leven is duidelijk voorbij. Eindelijk moeten ze hard werken om te overleven en is dat leven beduidend anders dan onze karakters uit The Walking Dead.



Geen Negan en andere rotzakken die het leven van deze personen lastig maken. Maar overleven pur sang, onderweg en zoekend naar een veilige plaats om te eten en slapen. En als je dan denkt dat je iets veilig hebt gevonden zijn daar altijd weer de dode wandelaars die ze het leven behoorlijk zuur maken. En het leven is over het algemeen zuur in het vierde seizoen. Weinig tot geen lichtpuntjes, orkanen en overstromingen en dan ook de loslopende krankzinnige waarvan je je serieus afvraagt hoe die persoon zichzelf in leven houdt.

She's stuck. Whatever happened to her, she thinks killing is the only way.

Morgan krijgt te maken met een dergelijk persoon en die maakt het Morgan en de rest van de cast behoorlijk lastig. Heerlijk om een dergelijk persoon te zien in een serie als deze, zodat je weet dat niet iedereen volledig geestelijk gezond door de zombie-Apocalyps heen komt. Het maakt van het vierde seizoen een goed seizoen met zombies, persoonlijk leed, overleven, leugens, bedrog, vriendschap, bierrecepten, hulp en vergeving. Klinkt vreemd maar deze woorden zijn wel waar het vierde seizoen op neer komt. Het klinkt raar misschien om uit 'mijn mond' te horen maar ik verheug me nu al op het vijfde seizoen.

Waar gaan ze heen, waar komen ze vandaan en hoe zal het ze op deze reis vergaan. Zullen de makers ook in het vijfde seizoen beslissingen durven nemen die op zijn zachts gezegd nogal vreemd zijn. Beslissingen die effect hebben op alle karakters en het verhaal. Zullen we meer karakters krijgen die weten te boeien ook al mag je ze niet. En krijgen we een cross-over met The Walking Dead? Vragen die hopelijk volgend jaar beantwoord gaan worden.

Het vierde seizoen van Fear The Walking Dead eindigt niet met een echte cliffhanger en toch ben ik nieuwsgierig naar het volgende seizoen. 7,5 punt voor een Apocalyps die zelfs vliegende zombies heeft.