Fear The Walking Dead - Seizoen 5

Vorig jaar riep ik dat Fear The Walking Dead beter is geworden dan moederserie The Walking Dead. Dit jaar neem ik die woorden terug. Seizoen vijf van Fear is heel erg matig. Nadat het vierde seizoen de stijgende lijn van de afgelopen jaren heeft weten vast te houden, is dit seizoen duidelijk een paar stappen terug. De makers proberen iets interessants te doen, maar het werkt niet door gebrek aan spanning, karakterontwikkeling en verhaal.

De eerste helft is nog wel redelijk. Morgan (Lennie James), Alicia (Alycia Debnam-Carey) en de rest van de groep proberen een nieuwe veilige gemeenschap op te bouwen. Maar dat gaat niet zonder slag of stoot. De mysterieuze schurk Logan (Matt Frewer, Orphan Black) en zijn groep bedreigen de boel en een defecte kernreactor in de omgeving helpt ook niet echt mee.

Twee sterke reünies maken de eerste helft nog redelijk kijkbaar

De eerste helft kent twee reünies die bijzonder goed werken. Dwight uit The Walking Dead heeft in de zoektocht naar zijn vrouw de groep van Morgan gevonden. Amelio is een betere acteur geworden en vooral de combinatie met John (Garrett Dillahunt) en June (Jenna Elfman) werkt heel goed op het scherm. Ook de terugkeer van Daniel Salazar (Rubén Blades), wiens lot in seizoen drie niet werd onthuld, kent sterke momenten. Vooral de spanning tussen hem en Victor (Colman Domingo) werkt erg goed en het is een genot om Daniel weer terug te zien.

Verder is het idee van deze eerste helft, over hoe Morgan en zijn mensen een veilig onderkomen proberen te bouwen, best interessant. De manier waarop zij deze gemeenschap proberen op te bouwen hebben we nog nooit eerder in The Walking Dead of in Fear The Walking Dead gezien. Ook de bedreiging van de kernreactor heeft iets vernieuwends in zich. Het stokt hier en daar een beetje in de uitvoering, maar daar valt wel doorheen te kijken.

De tweede helft is helaas een stuk zwakker. Het moddert een beetje voort en schurk Logan blijkt nou niet echt in staat een echte dreigende tegenstander te zijn. Er gebeurt een paar afleveringen gewoon helemaal niets. De personages rennen wat heen en weer, we leren wat nieuwe personages kennen met wie je als kijker totaal geen binding hebt en er gaat er misschien eentje dood met wie je helemaal niets hebt. En dit is heel erg zonde. Er is gewoon totaal geen spanning meer.

Het enige lichtpuntje in deze zwakke tweede helft is de introductie van de nieuwe tegenstander Virginia (Colby Minifie) en haar pioniers. Zij krijgt wellicht de beste entree van alle tegenstanders uit Fear. Het is een entree die origineel is, en ook toont dat de showrunners soms best wel heftige beslissingen moeten maken. Haar komst brengt iets meer spanning in het verhaal, al is het jammer dat zij pas heel laat in het seizoen wordt geïntroduceerd. Ik hoop ontzettend dat we meer van haar te zien krijgen in het volgende seizoen.

Vorig jaar keek ik meer uit naar Fear The Walking Dead dan naar The Walking Dead. Nu is dat andersom

Helaas heeft Fear The Walking Dead dit jaar de stijgende lijn van seizoen vier niet vast weten te houden. Een paar sterke introducties en langverwachte reünies kunnen helaas niet verhullen dat er dit seizoen verder eigenlijk niet zoveel gebeurde. Binnenkort begint seizoen tien van The Walking Dead, en momenteel kijk ik daar meer naar uit dan seizoen zes van Fear.