Gangs of London

Je hebt precies dertig seconden nodig om te zien wat het unique selling point van Gangs Of London is: keihard, onversneden en onbeschaamd geweld. Deze nieuwste van Sky Atlantic en Cinemax is dan ook niet voor tere zieltjes. Als jij al zwakke knieën krijgt bij het zien van een bloedneus, dan is dit niet de serie voor jou. Het is alsof je tien afleveringen lang naar The Red Wedding zit te kijken. Het is Gomorra on steroids. Vergeleken met Gangs Of London is Top Boy niet meer dan een soort Pluk van de Petteflet in een beetje ongure buitenwijk. Ik zou hier alleen aan beginnen als je doorgaans het geluid van krakende botten verkiest boven de Derde Symfonie van Beethoven. Het is zó bruut, dat ik me meer dan eens – met de handen voor de ogen – begon af te vragen of ik nu officieel een ouwe lul geworden was.

Maar er zit ook schoonheid in al dat geweld. Wie dacht dat Het Zwanenmeer indrukwekkende choreografie was, heeft nog nooit een vechtscène van Gareth Evans gezien. Tuurlijk, het is allemaal compleet over de top en mensen zullen (terecht) zeggen dat de boel met enige regelmaat volledig uit de bocht schiet, maar het is zo belachelijk lekker om naar te kijken. Je slingert Gangs Of London dan ook niet per se aan voor het fantastische verhaal of het onnavolgbare acteerwerk – op dat vlak is er ook nog wel wat ruimte voor verbetering – maar meer om je hartslag weer eens boven de 160 te krijgen. Dat is bij mij in ieder geval gelukt en ik ben dan ook blij dat de deur wagenwijd openstaat voor een tweede seizoen. Meer hiervan, alsjeblieft!

Zeer goede, maar ook geweldadige serie. De strijd wordt zeer realistisch weer gegeven en je moet echt tegen geweld kunnen!
Aanrader!