Deze column dient ter ondersteuning van de verkiezing van de beste sci-fi van 2015. Van maandag 11 januari t/m 31 januari kun jij stemmen op jouw favoriete serie in dit genre.

Waar komt onze obsessie met science fiction toch vandaan? Daar zijn in het verleden al genoeg verklaringen voor gezocht. Sommigen zoeken het in onze sluimerende angst voor de technologische mogelijkheden in de toekomst. Anderen gooien het op het verlangen naar verbondenheid. Veel sci-fi series gaan over een dystopische toekomst, waar de mensheid zich verenigt om te overleven, of om samen tegen een gemeenschappelijke vijand te vechten. Weer anderen zien het simpelweg als een manier om aan de werkelijkheid te ontsnappen. En dan zijn er nog weer anderen die science fiction juist als dé manier zien om de werkelijkheid te begrijpen (oorlogen, werkeloosheid, de angst voor het vreemde, of vreemdelingen). Het maakt niet uit hoe bizar de situaties zijn (behalve dat ze, het woord zegt het natuurlijk al, wel wetenschappelijk te verklaren moeten zijn), het gaat om de menselijke emoties. Met andere woorden; de situatie mag vreemd zijn, maar de emotie moet herkenbaar zijn. Het lijkt een beetje een grote sprong, maar soapseries berusten op precies hetzelfde principe.

Wat al deze theorieën gemeen hebben is dat de grondslag ervan in het heden ligt, de wereld zoals die nu is. En bij veel series is daar wel wat voor te zeggen. Is de angst vandaag de dag nog dat mensen te afhankelijk zijn van hun smartphones, in het parallelle universum van Humans hoor je er echt niet bij zonder Synth in huis. Maar een robot zou geen robot zijn in een sci-fi serie, als ze niet beangstigend menselijke trekjes beginnen te vertonen. Dan is een iPhone die al je bewegingen en waar je heen gaat bijhoudt een lachertje. En vind je onze huidige wereld maar een tikkende tijdbom? In The Expanse wordt het helemaal een warboel.

Ieder jaar worden er weer enorme hoeveelheden sci-fi series op ons afgevuurd, maar toch zijn de meesten maar een kort leven beschoren. Naast Humans en The Expanse, zagen ook Sense8, Limitless, Wayward Pines en The Whispers het levenslicht in 2015. Voor The Whispers is het doek helaas ook al gevallen. Limitless is bezig aan de tweede helft van het eerste seizoen, en de rest maakt zich op voor een tweede seizoen. The Last Ship was in 2015 juist al aan het tweede seizoen bezig. Falling Skies kwam daarentegen juist ten einde. Ik ben zelf redelijk verbaasd dat deze serie het überhaupt vijf seizoenen heeft volgehouden.

In tegenstelling tot de angst die vele sceptici van het genre hebben, hoeft science fiction niet per se te betekenen dat het zich afspeelt in een onherkenbare wereld, waar buitenaardse wezens onze nieuwe heersers zijn en we boodschappen doen op Mars. Sense8 en Limitless spelen zich bijvoorbeeld af in onze werkelijkheid. Wat geniet jouw voorkeur? En wat maakt een serie voor jou nou echt goede sci-fi? Wat zijn de belangrijkste factoren die het genre zo aantrekkelijk maken?

Nog even de kanshebbers voor de titel ‘beste sci-fi van 2015’ op een rijtje: The Expanse, Falling Skies, Humans, The Last Ship, Limitless, Sense8, Wayward Pines en The Whispers. Op welke serie ga jij van maandag 11 januari tot en met 31 januari stemmen?