Graceland - Seizoen 2

Zoals bekend ben ik een groot fan van USA Network. Hoe het mogelijk is geweest dat ik vorig seizoen Graceland in zijn geheel gemist heb, is voor mij tot op de dag van vandaag nog steeds een groot raadsel. Maar met het feit dat ik deze serie vorige maand pas ontdekte, had ook een groot voordeel. Ik was in de gunstige positie dat ik seizoen twee meteen achter het eerste seizoen aan kon kijken. Zo blijkt maar weer, elk nadeel heeft ook zijn voordeel.

Graceland: het verzamelhuis voor agenten met diverse achtergronden. Waar seizoen één nog gezien kon worden als een seizoen waarin er veel losstaande verhalen aan bod kwamen, was het in het tweede seizoen al snel duidelijk dat we te maken zouden gaan krijgen met een hele dikke rode draad door dit seizoen heen. En daar hou ik van. De trigger om toch nog die ene aflevering extra te kijken was er continu.

Ook dit seizoen draait alles weer voornamelijk om Mike Warren. De Mike uit het eerste seizoen is echter nergens meer te bekennen. Zijn terugkeer naar Washington heeft hem niet bepaald een bescheidenere man gemaakt. Maar al snel blijkt dat zijn carrière daar niet zo voortvarend verloopt als in Graceland, waardoor hij besluit terug te keren.

Bij zijn terugkeer merk je al snel dat meerdere personages onderhevig zijn aan een gedaantewisseling. Briggs is niet meer de ruige vent die we kennen, maar ook Johnny en Dale zijn niet de mannen uit het eerste seizoen. Het is al snel duidelijk waar dit aan ligt, dus storend is het geen moment. Ik heb wel even moeten wennen aan de nieuwe Mike. De eerste afleveringen heb ik hem geregeld vervloekt voor zijn nieuwe, opvallende, manier van aanpak.

USA zou USA niet zijn als er niet ook diverse liefdeslijntjes om de hoek komen kijken. Maar in Graceland is eigenlijk geen plaats voor de liefde. We krijgen twee relaties te zien, beide met een ander verloop. Soms ligt het er allemaal wel iets te dik bovenop en is het redelijk voorspelbaar wat er gaat gebeuren. Maar de mensen die hier niet tegen kunnen, zullen waarschijnlijk ook geen series volgen van USA. Wat mij betreft is ook dit dus geen probleem.

Om terug te keren op mijn intro, het genoemde voordeel is voor mij nu weer voorbij. Het lange wachten op seizoen 3 is begonnen. Gelukkig is deze wel al aangekondigd, want na de laatste aflevering wil je meer. En stiekem heb ik een voorzichtige crush op Paige ontwikkeld. Maar dat moeten we vooral onder ons houden…