Heartstopper is een luchtige queer tienerserie, leuk om naar te kijken en geeft een podium aan jonge startende talenten.Heartstopper is een populaire stripserie van de Britse auteur Alice Oseman. Afgelopen week is de Netflix-adaptatie uitgekomen en deze is tot nu toe precies wat ik had verwacht. Een simpele, luchtig en met name schattige serie over het liefdesverhaal van tieners Charlie en Nick.
Het fantastisch om jezelf te herkennen in personages op televisie. Alleen daarom blijven series als deze het altijd waard om gemaakt te worden.
Er valt niet heel erg veel te zeggen over het plot van Heartstopper. Het verhaal volgt Charlie (Joe Locke), een tienerjongen die onlangs uit de kast is gekomen op zijn jongensschool en verliefd wordt op rugbyspeler Nick (Kit Connor, His Dark Materials). Over meer gaat het niet echt, wat prima is, maar ook gelijk mijn kritiekpunt. Ondanks dat de stripreeks van Heartstopper inmiddels wel zo'n 1000 pagina's telt, is en blijft het een strip. Het verhaal is dun en je gaat er snel doorheen. Ik vind het dan ook erg ambitieus om acht afleveringen van een half uur te maken. Het had in mijn ogen beter een film van anderhalf uur kunnen zijn. Ik denk dat het verhaal dan beter tot z'n recht zou zijn gekomen.
Heartstopper is heerlijk Brits, dat vind ik altijd tof. Ook is het erg leuk hoe de animatie in de serie is verwerkt als extra effect en hint naar de strips. Het is duidelijk te merken dat de auteur nauw betrokken is bij de serie en dat het verhaal haar dierbaar is. De set-up is verder erg simpel en heeft weinig poespas. De shots geven mij wel echt dat strip-gevoel, zoals het shot in het atelier in de eerste aflevering. Dat is erg leuk gedaan.
Bijna de gehele cast bestaat bovendien uit nieuwkomers. Voor de meeste castleden is Heartstopper één van de weinige credits, of zelfs de enige credit, die ze tot nu toe op hun IMDB-pagina hebben staan. Uitzondering hierop zijn Kit Connor (His Dark Materials) en Sebastian Croft (Game of Thrones en Penny Dreadful). Dat het bijna allemaal onervaren acteurs zijn is te merken in de acteerprestaties. Dit is echter niet erg is een serie als deze. Ik vind het fantastisch dat deze jonge acteurs en actrices die mogelijkheid krijgen zichzelf te ontwikkelen op een platform als Netflix. Het doet mij denken aan tienerseries als Skam en Skins, waarbij het acteerwerk ook echt niet altijd even goed was, maar de cast wel altijd de goede leeftijd had en zichzelf later verder heeft ontwikkeld.
De nieuwkomers die geïntroduceerd worden in Heartstopper zijn, naast hoofdrolspeler Joe Locke en de twee bovengenoemde namen, onder meer: William Gao, Yasmin Finney, Corinna Brown, Kizzy Edgell, Tobie Donovan, Jenny Walser, Cormac Hyde-Corrin en Rhea Norwood. De cast wordt bijgestaan door onder meer de geweldige Olivia Colman (The Crown, Broadchurch) en Fisayo Akinade (A Very English Scandal). Ik wil met name Jenny Walser en Fisayo Akinade een shout-out geven, zij spelen erg leuke rollen die mij al paar hardop hebben doen lachen.
Heartstopper is schattig, leuk en lief om naar te kijken. In het Engels zou ik zeggen 'lovely, wholesome and warming'. Het geeft je gewoon lekker een warm gevoel. Echter, het acteerwerk is zeker niet altijd even goed en ik vind het verhaal wat dun voor vier uur aan materiaal. Ik ben ervan overtuigd dat het leuk blijft om naar te kijken, maar dat betekent niet dat het geen kortere film had kunnen zijn.
Een prima 7.0! Geen hoogvlieger, leuk voor tussendoor. De representatie is natuurlijk altijd een plus, met name voor tieners die vaak nog op zoek zijn naar zichzelf. Het fantastisch om jezelf te herkennen in personages op televisie. Alleen daarom blijven series als deze het altijd waard om gemaakt te worden.
Over de auteur, Lucas Verbunt
Lucas (1998) is een enthousiaste seriefanaat en afstuderend communicatie student. Hij beleeft veel plezier aan het kijken van, en schrijven over, series. Daarnaast leest hij ook graag een goed boek. Favorieten van Lucas zijn Orphan Black, Sense8, The Magicians, The Crown en Penny Dreadful.
