Leuk?
5
0
Bekijk stemmen
Heer & Meester - Seizoen 2 (DVD)
Een titel die me niet aansprak en een eerste reeks die ik niet gezien had. Maar toch waagde ik me in dit Nederlands avontuur. Tijdverlies, zo bleek achteraf. Flinterdunne scenario’s, een overload aan clichés en een geloofwaardigheid die wel heel erg ver te zoeken is.
Te beginnen bij de hypermacho James Bond wannabe hoofdfiguur Bentinck (Schuurmans – Westenwind). In de gouden tijden van McGyvern Miami Vice en Knight Rider waren we wel te vinden voor die oppervlakkige überheld die werkelijk alles kon. Maar anno 2016 verwachten we wel iets meer diepgang. Het o zo typische en vooral ondertussen al lang afgezaagde mysterieuze kantje van het hoofdfiguur maakt dit niet goed. Net zo min het zogenaamde gevoelige kantje dat boven komt wanneer Bentinck op zoek gaat naar zijn verleden.
Al is Schuurmans niet de slechtste. Hij is ook niet zozeer het grote probleem van deze serie. Het gebrek aan een scenario is dat wel. In een paar stappen slagen de helden er telkens in om ‘de grote schurken’ op te pakken. Stappen die zelfs voor mijn 90-jarige grootmoeder té eenvoudig zijn terwijl ze tijdens het televisiekijken ook nog eens een sudoku invult. De scenarioschrijvers deden zelfs geen moeite om de kijker minstens één keer op het verkeerde been te zetten. Al kan je dat op zich wel innovatief noemen, natuurlijk.
Maar goed, wanneer je uitgeteld na je weekend op de bank ploft, ben je bereid om een gebrek aan scenario voor een keertje door de vingers zien. Maar nadat je die offer hebt gebracht, wordt er ook nog eens een resem clichés door je strot geramd. De macho-vrouw hadden we al wel eens gehad, niet? De rol van stoere officier van justitie (Sophie van Winden - Dokter Deen) is de geloofwaardigheid echt volledig voorbij. Stoer, sterk, intelligent en geen enkele angst. Deze superwoman wordt zo emancipatorisch voorgesteld dat het bijna terug seksistisch wordt. Zelfs de gemiddelde Bondgirl is geloofwaardiger. Aan James Bond moest ik trouwens veel denken. Maar dan in een goedkope, niet uitgewerkte versie. De intro was dan weer duidelijk gepikt van Mad Men.
De domme collega van de officier van justitie is eveneens een cliché van de bovenste plank. Ook dat hebben we al genoeg gehad en zorgt eerder voor plaatsvervangende schaamte dan voor humor. Net zoals de manier waarop de ‘schurken’ in beeld worden gebracht. Er is de arme schurk die uit wanhoop het verkeerde pad op gaat en er is de rijke schurk die aan een klein bureautje in een gigantische ruimte zit en van daaruit een imperium beheerst. De Scandinavische inrichting van het justitiekantoor is een zielige poging om de serie naar een hoger niveau te tillen. Intellectualiteit zit niet enkel in de decors, dat wordt hier pijnlijk duidelijk.
Nee, het spijt me, ik kan er niet echt een goed woord over zeggen. Nood aan pure ontspanning met het verstand op nul? Je kan een poging wagen, maar ik raad je nog eerder Baantjer of Witse aan. Al is Heer & Meester wel iets flitsender, dàt moet ik toegeven.
Volg Heer & MeesterTe beginnen bij de hypermacho James Bond wannabe hoofdfiguur Bentinck (Schuurmans – Westenwind). In de gouden tijden van McGyvern Miami Vice en Knight Rider waren we wel te vinden voor die oppervlakkige überheld die werkelijk alles kon. Maar anno 2016 verwachten we wel iets meer diepgang. Het o zo typische en vooral ondertussen al lang afgezaagde mysterieuze kantje van het hoofdfiguur maakt dit niet goed. Net zo min het zogenaamde gevoelige kantje dat boven komt wanneer Bentinck op zoek gaat naar zijn verleden.
Al is Schuurmans niet de slechtste. Hij is ook niet zozeer het grote probleem van deze serie. Het gebrek aan een scenario is dat wel. In een paar stappen slagen de helden er telkens in om ‘de grote schurken’ op te pakken. Stappen die zelfs voor mijn 90-jarige grootmoeder té eenvoudig zijn terwijl ze tijdens het televisiekijken ook nog eens een sudoku invult. De scenarioschrijvers deden zelfs geen moeite om de kijker minstens één keer op het verkeerde been te zetten. Al kan je dat op zich wel innovatief noemen, natuurlijk.
Maar goed, wanneer je uitgeteld na je weekend op de bank ploft, ben je bereid om een gebrek aan scenario voor een keertje door de vingers zien. Maar nadat je die offer hebt gebracht, wordt er ook nog eens een resem clichés door je strot geramd. De macho-vrouw hadden we al wel eens gehad, niet? De rol van stoere officier van justitie (Sophie van Winden - Dokter Deen) is de geloofwaardigheid echt volledig voorbij. Stoer, sterk, intelligent en geen enkele angst. Deze superwoman wordt zo emancipatorisch voorgesteld dat het bijna terug seksistisch wordt. Zelfs de gemiddelde Bondgirl is geloofwaardiger. Aan James Bond moest ik trouwens veel denken. Maar dan in een goedkope, niet uitgewerkte versie. De intro was dan weer duidelijk gepikt van Mad Men.
De domme collega van de officier van justitie is eveneens een cliché van de bovenste plank. Ook dat hebben we al genoeg gehad en zorgt eerder voor plaatsvervangende schaamte dan voor humor. Net zoals de manier waarop de ‘schurken’ in beeld worden gebracht. Er is de arme schurk die uit wanhoop het verkeerde pad op gaat en er is de rijke schurk die aan een klein bureautje in een gigantische ruimte zit en van daaruit een imperium beheerst. De Scandinavische inrichting van het justitiekantoor is een zielige poging om de serie naar een hoger niveau te tillen. Intellectualiteit zit niet enkel in de decors, dat wordt hier pijnlijk duidelijk.
Nee, het spijt me, ik kan er niet echt een goed woord over zeggen. Nood aan pure ontspanning met het verstand op nul? Je kan een poging wagen, maar ik raad je nog eerder Baantjer of Witse aan. Al is Heer & Meester wel iets flitsender, dàt moet ik toegeven.
Reacties (2)