House - Seizoen 1

Op de vraag wat zijn favoriete aflevering van House was, had Robert Sean Leonard (James Wilson in de serie) heel snel een antwoord. Dat was namelijk de allereerste aflevering, waar we kennis maken met Doctor Gregory House, een asociale maar geniale dokter, die alleen geïnteresseerd is in de meest unieke ziektes. De reden die hij hiervoor noemde was omdat alles nog normaal was; het ging om de oplossingen van de raadsels, terwijl de hoofdpersoon ongrijpbaar bleef. Dit is inderdaad de serie House op zijn sterkst; een ziekenhuis-detectiveshow met een hoofdpersoon die net zo uniek is als de ziektes die hij probeert te genezen. Niet alleen de eerste aflevering, maar het hele seizoen gaat in deze sfeer verder, en precies hierom blijft het een uitstekende serie die je maar door wilt blijven kijken.

Al uit de eerste paar afleveringen van House blijkt dat we te maken hebben met een nieuw soort ziekenhuisserie: waar we normaal gewend waren om mee te leven met de karakters en hun (liefdes)levens, volgen we nu het denkproces van Doctor House (subliem gespeeld door Hugh Laurie, eerder bekend van Britse komedieseries als Black Adder), een kreupele, chagrijnige en aan Vicodin verslaafde dokter. Zijn motto is dat iedereen liegt, en daarom praat hij liever niet met patiënten omdat die hem toch nooit de waarheid vertellen. Dit aspect laat hij aan zijn team over. Allen hebben hun eigen specialiteit en daarom blinkt het team uit in zaken oplossen die door anderen al afgeschreven waren. Die expertises waren niet de enige reden om aangenomen te worden; zo blijkt Robert Chase (Jesse Spencer, Neighbours) een rijkeluiskindje met een ingekochte plaats, was het strafblad van Eric Foreman (Omar Epps) de doorslaggevende factor, en heeft Allison Cameron (Jennifer Morrison, Once Upon a Time) veel dingen te verbergen. Deze veelzijdige cast, aangevuld door House’s beste vriend James Wilson (Robert Sean Leonard) en zijn baas Lisa Cuddy (Lisa Edelstein), is een van de sterkste punten van de serie. De dialogen tussen de karakters zijn scherp en goed geacteerd en zorgen ervoor dat de serie nooit echt inzakt, ook al is de formule van elke aflevering vrijwel identiek.

Die formule houdt in dat er een patiënt ziek wordt, maar niemand weet waarom. Daarom worden ze naar House gebracht, die een verkeerde diagnose stelt, maar uiteindelijk toch de goede oplossing weet te vinden. De reden dat de serie niet saai wordt, is vanwege de vele subplotjes die er zijn; zo is House verplicht om elke aflevering naar de gratis kliniek te gaan waar mensen gratis om advies kunnen vragen. Omdat het gratis is, komt iedereen met de kleinste pijntjes en probleempjes, waarop House ze geneest, maar wel met een flinke dosis sarcasme. Doordat de serie soms de focus op de patiënt een beetje loslaat en zijn aandacht richt op de kleinere zaken, blijft de serie luchtig en humoristisch, vooral dankzij het spel van Hugh Laurie. Dit zorgt ervoor dat House een fijne mix is van een ziekenhuisdrama, maar ook detective en zelfs komedie.

Tijdens het eerste seizoen komen er een paar terugkerende rollen terug die het verloop van de serie bepalen. Als eerste is er Edward Vogler (Chi McBride, Boston Public), een multimiljonair die het ziekenhuis een bom geld wil geven, op voorwaarde dat House weggaat omdat Vogler Houses team tijd- en geldrovend vindt. House moet bewijzen dat hij meer waard is dan een ziekenhuis, een keuze die hij aan Cuddy overlaat. Later, tijdens de beste aflevering van het seizoen, het met een Emmy Award bekroonde Three Stories, komt Houses ex Stacy (Sela Ward, Sisters) terug. In die aflevering wordt duidelijk hoe House aan zijn kreupele been komt, en hoe zelfs hij toch ooit liefde kende. Met de komst van Stacy wordt duidelijk dat House nog steeds gevoelens heeft voor haar, en helaas stopt hiermee het eerste seizoen.

Na 22 afleveringen House is het duidelijk dat het een ijzersterke serie is, met groot gevoel voor zowel humor als dramatiek, met fijne dialogen, veel geheimen en leuke personages. Hoewel elke aflevering in principe hetzelfde verloopt, zorgen de vele verhaallijnen voor afwisseling. House was vanaf moment één een hit op de televisie, en het eerste seizoen is een goede basis voor alles wat nog moet komen. Hoewel Robert Sean Leonard de allereerste aflevering als zijn favoriet koos, betekent dit niet dat dit ook echt de beste aflevering is. Voor wie verslaafd is na het eerste seizoen: er komt meer. Meer zaken, moeilijkere patiënten, meer gedoe tussen House en zijn ex, Cuddy en, nou ja, eigenlijk iedereen. Meer humor, meer spanning, en vooral, meer memorabele momenten. Zeer verslavend dus, maar gelukkig is House een minder risicovolle verslaving dan Vicodin.