7
Anonymous geeft How to Live with Your Parents - Eerste aflevering een 7.
21 mei 2013, 13:55 door Anonymous
How to Live with Your Parents - Eerste aflevering
‘How to Live with Your Parents’ is een nieuwe serie met in de hoofdrol Sarah Chalke als Polly, ook bekend als dr. Elliot Reid uit de serie ‘Scrubs’. Zoals de trailer min of meer laat zien heeft ze hier een zelfde soort rol; ze speelt een redelijk klungelige vrouw die haar leven niet volledig op de rails heeft. Polly is een alleenstaande moeder die samen met haar dochter Natalie terug gaat naar haar ouders om daar voor een korte tijd te wonen. Zoals de titel van de serie al doet vermoeden, blijft het niet bij ‘een korte tijd’.
Zes maanden geleden stonden Polly en haar dochter Natalie voor het huis van Polly’s ouders. Natalie, met twee verschillende laarzen en een buik vol donuts, vraagt waarom ze daar zijn. Omdat opa en oma de geweldigste mensen in de hele wereld zijn, antwoordt Polly. Polly’s moeder, Elaine, woont samen met Max, een man die er aparte (lees: komische) gewoontes op nahoudt. Ook zij vragen zich af waarom de twee voor hun deur staan. Dan wordt het duidelijk; Polly heeft haar man Julian verlaten om zijn onverantwoordelijke gedrag.
Na zes maanden woont ze nog steeds bij haar ouders. Elaine, die geen blad voor de mond neemt, probeert haar steeds te koppelen aan een nieuwe man, maar Polly wil niet dat haar dochter blootgesteld wordt aan haar ‘d. a. t. e. s.’. Ze wil niet dat Natalie een jeugd zoals de hare heeft; gevuld met de vele vriendjes van haar moeder. Polly wil de beste werkende, alleenstaande moeder in het universum zijn.
Haar ex-man Julian probeert alles goed te doen, het lukt hem alleen niet. Hij houdt van Polly’s familie en komt vaak over de vloer. Hoe vaak Max hem ook uit het huis jaagt, hij komt altijd weer terug. Max denkt dat Julian zijn plaats in het gezin probeert te heroveren met slappe excuusjes.
Polly werkt in een sapjesbar, ‘Fresh Side’. Ze probeert haar vervelende baas zo veel mogelijk te ontwijken. Totdat hij en een collega haar vertellen dat een vaste klant, ‘Jewish Superman’, haar mee uit wil vragen. En zo moeten haar redelijk onverantwoordelijke ouders op Natalie passen en moet zij op een date. Als dat maar goed gaat. (Hint: nee.)
Het leuke aan het cameragebruik is dat ze hiermee de vierde muur doorbreken. Polly kijkt en praat vaak de camera in met een blik om haar mening te uiten over de situatie. Door het expressieve gezicht van Sarah Chalke voldoet één blik ook, het wordt meteen duidelijk wat zij vindt. Hierdoor is het heel engagerend. De serie wordt er bijna persoonlijk door, alsof Polly het speciaal aan de kijker vertelt.
De muziek die gebruikt wordt in de serie voegt een extra humoristisch element toe; het klinkt heel kinderlijk en deze stijl wordt ook in serieuze situaties gebruikt. Hierdoor krijgt het hele verhaal een lichte ondertoon, wat naar mijn idee het doel is van een komedie. De chaotische scènes worden er ook chaotischer door en de muziek die ze gebruiken complimenteert de situaties goed.
De pilot belooft een lichte serie met een ongecompliceerd plot, en omdat de afleveringen maar twintig minuten duren kan je het zo ergens tussendoor kijken. Ik ben benieuwd naar de volgende afleveringen en geef de pilot een dikke 7.
Zes maanden geleden stonden Polly en haar dochter Natalie voor het huis van Polly’s ouders. Natalie, met twee verschillende laarzen en een buik vol donuts, vraagt waarom ze daar zijn. Omdat opa en oma de geweldigste mensen in de hele wereld zijn, antwoordt Polly. Polly’s moeder, Elaine, woont samen met Max, een man die er aparte (lees: komische) gewoontes op nahoudt. Ook zij vragen zich af waarom de twee voor hun deur staan. Dan wordt het duidelijk; Polly heeft haar man Julian verlaten om zijn onverantwoordelijke gedrag.
Na zes maanden woont ze nog steeds bij haar ouders. Elaine, die geen blad voor de mond neemt, probeert haar steeds te koppelen aan een nieuwe man, maar Polly wil niet dat haar dochter blootgesteld wordt aan haar ‘d. a. t. e. s.’. Ze wil niet dat Natalie een jeugd zoals de hare heeft; gevuld met de vele vriendjes van haar moeder. Polly wil de beste werkende, alleenstaande moeder in het universum zijn.
Haar ex-man Julian probeert alles goed te doen, het lukt hem alleen niet. Hij houdt van Polly’s familie en komt vaak over de vloer. Hoe vaak Max hem ook uit het huis jaagt, hij komt altijd weer terug. Max denkt dat Julian zijn plaats in het gezin probeert te heroveren met slappe excuusjes.
Polly werkt in een sapjesbar, ‘Fresh Side’. Ze probeert haar vervelende baas zo veel mogelijk te ontwijken. Totdat hij en een collega haar vertellen dat een vaste klant, ‘Jewish Superman’, haar mee uit wil vragen. En zo moeten haar redelijk onverantwoordelijke ouders op Natalie passen en moet zij op een date. Als dat maar goed gaat. (Hint: nee.)
Het leuke aan het cameragebruik is dat ze hiermee de vierde muur doorbreken. Polly kijkt en praat vaak de camera in met een blik om haar mening te uiten over de situatie. Door het expressieve gezicht van Sarah Chalke voldoet één blik ook, het wordt meteen duidelijk wat zij vindt. Hierdoor is het heel engagerend. De serie wordt er bijna persoonlijk door, alsof Polly het speciaal aan de kijker vertelt.
De muziek die gebruikt wordt in de serie voegt een extra humoristisch element toe; het klinkt heel kinderlijk en deze stijl wordt ook in serieuze situaties gebruikt. Hierdoor krijgt het hele verhaal een lichte ondertoon, wat naar mijn idee het doel is van een komedie. De chaotische scènes worden er ook chaotischer door en de muziek die ze gebruiken complimenteert de situaties goed.
De pilot belooft een lichte serie met een ongecompliceerd plot, en omdat de afleveringen maar twintig minuten duren kan je het zo ergens tussendoor kijken. Ik ben benieuwd naar de volgende afleveringen en geef de pilot een dikke 7.
