Killing Eve - Seizoen 1

Wat een heerlijke serie. Killing Eve heeft al mijn verwachtingen waargemaakt. Toen ik de aankondiging hoorde en een trailer zag, zat ik er al een tijdje naar uit te kijken. Interessante cast, interessant uitgangspunt, interessante producenten, alles eraan leek me interessant. De eerste aflevering maakte me erg enthousiast, en de overige zeven afleveringen van dit eerste seizoen maakten me nog enthousiaster.

Even terug, waar gaat het ook alweer over? Eve Polastri (Sandra Oh, Grey’s Anatomy) is een briljante, maar onderbetaalde MI5-medewerkster, die tegen haar zin. Daar komt verandering in wanneer de geheime diensten een internationale seriemoordenaar op het spoor zijn. Deze moordenares, die de codenaam Villanelle (Jodie Comer, Doctor Foster) draagt, voert verschillende aanslagen op hoge functionarissen uit. Al gauw begint Eve tijdens haar zoektocht geobsedeerd te raken door deze charmante killer. En die obsessie is wederzijds.

Apart zijn Sandra Oh en Comer goede speelsters, maar samen op het scherm zijn ze nog beter

In mijn recensie over de eerste aflevering schreef ik al dat Eve en Villanelle fantastisch gespeeld worden. Beide vrouwen spelen hun rol met zichtbaar plezier, en in combinatie met het heerlijke schrijfwerk levert dat twee complexe en gelaagde hoofdpersonen op. Maar eigenlijk zijn deze twee spelers het beste wanneer ze samen op het scherm te zien zijn. De chemie spat zowaar van het scherm af. Waar ik voor deze serie nog niet heel erg bekend was met het vorige werk van Jodie Comer, ken ik Sandra Oh vooral van haar sterke performance in Grey’s Anatomy, en dat ze nu met zoveel succes zo’n totaal andere rol aan weet te nemen, laat zien dat Oh een hele goede actrice is.

Behalve Eve en Villanelle zijn ook de bijrollen geslaagd. Hierbij is vooral Villanelles baas Konstantin (Kim Bodnia, Bron/Broen) een aanwinst. Konstantin komt over als een harde baas, maar toont ook een wat knullige kant. Bodnia weet dit echter zo te spelen dat dat sullige nooit de overhand krijgt en zijn karakter niet uit de toon valt. Verder zijn Eves baas Carolyn (Fiona Shaw, Harry Potter) en haar echtgenoot Niko (Owen McDonnell, Mount Pleasant) sterk. Hierbij is Niko heel erg een moreel kompas voor Eve. Hij dient als een soort spiegel om te laten zien hoe normaal hij is en hoe abnormaal Eve wordt naarmate haar obsessie met Villanelle groeit.

Killing Eve neemt zichzelf niet altijd even serieus en dat is prettig. Vooral Comer en Bodnia zijn sterk om er af en toe een cynisch grapje doorheen te gooien. Toch weet de serie heel goed de humor en de spanning te doseren, waardoor geen enkel grappig of serieus moment uit de toon valt. Deze combinatie van nagelbijtende spanning en zwartgallige humor werkt heel goed in een serie vol verknipte figuren en doet daarbij sterk denken aan series als Utopia of Dirk Gently.

De mix tussen humor en drama is geslaagd en valt nergens uit de toon

Dat de serie niet al te lang is, is ook prettig. Dit eerste seizoen bestaat uit slechts acht afleveringen van ongeveer drie kwartier. Het is hierdoor niet te lang, er wordt weinig gerekt, en de serie vertelt de kijker precies wat er te vertellen is. Wel blijven er aan het einde van het eerste seizoen nog veel vragen open waar ik liever wat meer antwoorden op had gehad. Hopelijk weet het schrijfteam hier wat in een vervolgseizoen mee te doen.

Wat heb ik hiervan genoten. Twee fantastische hoofdrolspelers, een strak script en een bijzondere toon maken dit één van de beste nieuwe series die ik dit jaar heb gezien. Blijkbaar was het vertrouwen van BBC America hierin groot genoeg om de serie nog voor de première een tweede seizoen te geven. En na het zien van het eerste seizoen kan ik zeggen dat ik nu ook heel erg uitkijk naar seizoen twee.