Aan het eind van seizoen twee werd Hugo Warmond ontslagen. De financiële expert moet noodgedwongen zijn eigen kantoor opstarten om te overleven en dat loopt niet van een leien dakje. Marius Milner, volgens hem de oorzaak van alle ellende, gaat ondertussen aan de slag als transportbegeleider.
Op het eerste gezicht voor alle twee de heren de perfecte manier om ver van elkaar verwijderd te blijven. Jammer genoeg is de belangrijkste klant van Hugo, Maurice Samuels (Tom Hoffman, Dokter Tinus), ook de man die achter de schermen aan de touwtjes trekt bij het transportbedrijf waar Marius werkt.
Seizoen drie is van bij het begin een stuk spannender en mag je na afloop misschien wel als het beste seizoen beschouwen.
Dat transportbedrijf voert geregeld speciale leveringen uit voor de Samuels en daarvan maakt Marius gebruik van om zichzelf te verrijken. Samuels weet Hugo aan zich te binden door hem op Malta in de val te laten lopen, zodat hij de financiële beslommeringen van de man tot in de puntjes blijft verzorgen.
Wat Samuels niet weet is dat Hugo ondertussen gecontacteerd werd door de politie om undercover info te verzamelen over hem, zodat ze voldoende bewijzen vinden om de witte boord crimineel achter de tralies te krijgen. Aanvankelijk staat Hugo sceptisch ten opzichte van de vraag van de politie. Maar de kans op rehabilitatie wil hij echter niet laten voorbijgaan en uiteindelijk haalt hij alles uit de kast om de val van Samuels te bespoedigen. We hoeven u niet te vertellen dat op deze manier de levens van Hugo en Marius opnieuw verweven worden en ze terug genoodzaakt worden om samen te werken.
Met dit derde seizoen haalt KLEM opnieuw het niveau van het eerste seizoen. Niet dat het tweede seizoen slecht was, maar de flow van seizoen één was absoluut niet terug te vinden in seizoen twee. Seizoen drie is in het begin een stuk spannender en mag je na afloop misschien wel als het beste seizoen beschouwen. Daarnaast hebben de makers het verhaal ook mooi afgerond, want na drie seizoenen zit KLEM er definitief op.
Over de auteur, Peter Rotthier
Peter Rotthier is begin jaren negentig in de muziekjournalistiek gerold. Bijna twintig jaar lang was hij hoofdredacteur van een Vlaams rock/metal tijdschrift dat naast muziek ook oog had voor randverschijnselen als games, films, series en strips. In de meer dan vijftig jaar dat hij al op deze aardbol loopt heeft hij al heel wat series de revue zien passeren. Alle genres kunnen zijn interesse wekken en krijgen enkele afleveringen om zich te bewijzen. Zijn favorieten van de voorbije jaren waren onder andere Braquo, Black Sails, Games Of Thrones, The Leftovers, Mafiosa, The Brink en Hell On Wheels, om er maar een paar te noemen.
