De eerste Spaanse Netflix Original serie, Las Chicas Del Cable (the Cable Girls), neemt ons mee naar het Madrid van de jaren twintig. Hier vinden vier vrouwen een baantje als telefoniste in een van de eerste telefooncentrales in Madrid, in een tijd waar mannen de wereld domineerden. Dit is ook wat de vrouwen samenbrengt. Ze zijn samen van plan om op te staan tegen deze wereld en komen op voor het vrouwenrecht en doen er alles aan om dit te verwezenlijken. Uiteraard heeft elke telefoniste ook een eigen interessante achtergrond en problemen, wat de serie spannender maakt en het daardoor vijf seizoenen lang overleeft.
Alba (Blanca Suárez, El Internado) komt de liefde van haar leven uit haar verleden in de telefooncentrale tegen, net op het moment dat ze de kluis wil leegroven. Carlota (Ana Fernández, Los Protegidos) mag van haar vader als vrouw niet gaan werken, dat ziet hij als een grote schande voor de familie. Marga (Nadia de Santiago, Amar En Tiempo Revueltos) komt van het platteland en moet überhaupt haar weg nog te zien vinden in de hoofdstad van Spanje. Ángeles (Maggie Civantos, Vis a Vis) zit met een overspelige man die haar mishandelt en waarbij ze geen enkel spreekrecht heeft. Ze hebben het stuk voor stuk erg moeilijk en de vriendinnen staan elkaar bij door dik en dun. Elk seizoen weer.
De serie zit heel mooi in elkaar. Het Spanje en Madrid van de jaren 20 is prachtig weergegeven en de kostuums zijn erg fijn om naar te kijken. Je ziet meteen dat hier flink wat geld aan gespendeerd is. Het enige dat jammer is aan het uiterlijk van de serie, is de muziek. Het is voornamelijk erg wennen dat ze (Amerikaanse pop-)muziek van tegenwoordig in een serie van de jaren '20 in Madrid hebben gestopt. Maar na een paar afleveringen valt het niet meer op en is het eerder een brug van het Spanje van toen naar het Spanje van nu waar de vrouwen minder onderdrukt zijn en voor hun rechten kunnen en mogen vechten.
Niet alleen het uiterlijk van de serie moet mooi zijn, het verhaal en de personages moeten natuurlijk ook diepgang hebben. Bij Las Chicas Del Cable mist vaak de diepgang op beide punten. Ondanks dat de serie gaat over emancipatie, wordt er wel meteen de nadruk gelegd op de romantiek. In plaats van een goede diepgaande serie over een gevecht voor gelijke rechten tussen mannen en vrouwen, lijkt Las Chicas Del Cable soms eerder op een typische soap waarbij liefde, relaties en dramatiek hoog in het vaandel staan. Jammer dat een sterke onafhankelijke vrouw in deze serie altijd een wederhelft hoort te hebben. Ook door de voorspelbaarheid, onwerkelijkheid en dat sommige cliffhangers gewoonweg ridicuul zijn, lijkt het - vaker dan we zouden willen - alsof we een ouderwetse Spaanse telenovela aan het kijken zijn.
Mocht je daarvan houden, dan raad ik Las Chicas Del Cable ten zeerste aan. Door alle dramatiek en subplots in de serie blijft de kijker toch telkens geïnteresseerd omdat de verhaallijn het hele seizoen doorloopt; je wilt weten hoe het afloopt, terwijl je dat natuurlijk stiekem allang weet.
Je wilt weten hoe het afloopt, terwijl je dat natuurlijk stiekem allang weet.
Het acteerwerk is aardig, maar er wordt door niemand een Emmy-waardige prestatie neergezet. Dat hoef je overigens met deze serie ook niet te verwachten. De serie moet het vooral hebben van zijn sfeer, kostuum en romantiek/drama. Geniet van het uiterlijk van de serie maar verwacht niet al te veel diepgang.
Over de auteur, Michelle Verrijth
Michelle houdt van jongs af aan al van schrijven, taal en alles wat er bij komt kijken. Schreef over van alles en nog wat, voor zichzelf maar ook vooral voor anderen. Toen ze ook grote interesse en liefde kreeg voor film, series en muziek ging ze vooral hierover schrijven. Een perfecte combinatie van haar twee grootste hobby's. Netflix is haar beste vriend maar met haar vrienden in 'het echt' gaat ze het liefste een terrasje pakken of een spelletjesavond houden. In het dagelijks leven werkt ze bij een IT bedrijf waar ze zich vooral met operationele taken bezig houdt. Ze kijkt graag naar Friends, ook al is het maar op de achtergrond en noemt Band of Brothers haar favoriete (korte) serie.
