NCIS - Seizoen 14

Wat doe je als één van je meest geliefde karakters de serie verlaat? Dit is een moeilijke vraag die al vele seriemakers bezig heeft gehouden over de jaren. Er zijn verschillende antwoorden op te verzinnen. Zo kan je bijvoorbeeld een soortgelijk karakter toevoegen aan je serie om je oude karakter te vervangen. Of je voegt juist een compleet ander karakter toe, zodat het gevoel dat je nieuwe karakter je oude moet vervangen wat minder is. Of je doet gewoon helemaal niks en hoopt dat het gemis over tijd minder wordt.

Wat je ook kan doen, en wat de schrijvers van NCIS gedaan hebben, is in plaats van één nieuw karakter wel tweeënhalve nieuwe karakters toe te voegen aan de serie. Op die halve kom ik later terug. Waarschijnlijk was het idee hierbij: tja, DiNozzo is zo’n belangrijk karakter in onze serie, we hebben wel meer dan één vervanger nodig om dat goed te maken. Bovendien: door het publiek dood te gooien met nieuwe karakters vergeten ze hopelijk DiNozzo een beetje.

En zo begint het veertiende seizoen (ja, veertiende alweer) van NCIS met de kennismaking van twee nieuwe toevoegingen aan het team van Gibbs. Al snel in de eerste aflevering wordt duidelijk dat Nick Torres (Wilmer Valderrama) bij het team komt. Valderrama is onder andere bekend van That ‘70s Show als Fez (ja, echt waar!). In NCIS speelt hij echter een undercover agent die na jaren van verschillende deep cover missies besluit zich bij het team van Gibbs aan te sluiten. Door het seizoen heen zien we vooral hoe hij moeite heeft met de overgang van het undercoverleven naar de soms toch wat minder spannende baan die hij in het team heeft.

Aan het eind van de eerste aflevering vraagt Gibbs ook Alex Quinn (Jennifer Esposito, Blue Bloods) bij het team. Zij is op dat moment docent aan de academie waar NCIS agenten worden opgeleid. Natuurlijk zegt zij ‘ja’, en in aflevering twee kunnen we het nieuwe team bewonderen.

Door het seizoen heen raak je steeds beter gewend aan de karakters, maar het voelt nog niet zoals dat in de Ziva-Tony tijd was

Het is wel even wennen. Door het seizoen heen raak je steeds beter gewend aan de karakters, maar het voelt nog niet zo als een team zoals dat in de Ziva-Tony tijd was. Ze hebben er wel goed aan gedaan om een wat meer Ziva-type in de serie te zetten in de vorm van Torres. Toen Ziva wegging en Bishop haar verving, raakten we Ziva’s spionnen-undercoverachtige verhaallijn kwijt. Bishop was veel meer een McGee-type en daardoor miste die spionnenverhaallijn een beetje. Maar ondanks deze toevoeging van Torres, voelt het nog niet echt goed. Torres is af en toe iets te kinderachtig om als special agent gezien te kunnen worden. Nu wil ik niet zeggen dat DiNozzo niet kinderachtig was van tijd tot tijd, maar hij kwam daar net wat beter mee weg.

Misschien dat ook de scriptschrijvers duidelijk werd dat het nog niet helemaal goed zat en dat ze daarom besloten ons halve karakter toe te voegen. Vanaf aflevering vijf komt Clayton Reeves (Duane Henry) bij de cast als ‘vast’ karakter. Hij zit niet echt in het team van Gibbs maar helpt ze regelmatig.
Henry is een erg leuke toevoeging. Het feit dat hij niet in het team zit helpt daar bij denk ik. Hij geeft iets fris en nieuws aan de serie, en dat is hard nodig, ondanks dat er al twee andere nieuwe karakters waren.

Ze doen wat ze altijd doen, plus een overdosis politieke correctheid

Want NCIS is niet vernieuwend dit seizoen. Totaal niet zelfs. Ze doen wat ze altijd al doen, met daarnaast een overdosis aan politieke correctheid. Ze gooien een paar moeilijke vragen op, maar in plaats van de kijker erover na te laten denken, kauwen ze het antwoord voor en duwen ze het bijna je strot door, zo vanuit je beeldscherm. Dat maakt sommige afleveringen haast vervelend om te kijken. Ook gebeuren er een paar twijfelachtige dingen dit seizoen. Bishop voert een paar acties uit waarvan ik totaal niet begrijp dat er geen gevolgen aanzitten. Waarom er voor dat verloop van gebeurtenissen is gekozen is mij nog onduidelijk.

Natuurlijk zijn er ook een paar goede afleveringen. Het was leuk om ‘The Sherlocks’ weer in de serie te zien, bijvoorbeeld. Ook de ‘Jimmy aflevering’ vond ik leuk. Maar al met al is het geen bijzonder goed seizoen van deze serie. Graag had ik wat minder geforceerde politieke correctheid gehad. Ook is het echt nog wel even wennen met de nieuwe cast, al werd het beter door het seizoen heen. Zeker is al wel dat er een vijftiende seizoen komt, dus we zullen zien wat dat gaat brengen. Ik ga waarschijnlijk wel kijken, al is het maar omdat ik al zo ver gekomen ben met deze serie. Bovendien is het nog steeds heerlijk kijkvoer na een lange dag. Zelfs met die nieuwe cast.