5. House of Cards (2013)
Frank Underwood. Zijn naam doet gelijk denken aan de meest corrupte president die Amerika ooit gekend heeft. Maar Francis Urquhart was hem voor als corrupte premier van Engeland. Tussen 1990 en 1995 zond de BBC drie korte seizoenen van House of Cards uit, gebaseerd op de boeken van Michael Dobbs. De Amerikaanse remake was één van de eerste Netflix Originals. Het breidde het verhaal van de ambitieuze politicus uit op een onfeilbare manier, en de eerste paar seizoenen waren erg goed. Helaas begon de kwaliteit in de latere seizoenen achteruit te gaan en het zesde en laatste seizoen zonder hoofdrolspeler Kevin Spacey viel erg tegen. Ondanks het einde is dit een serie van formaat.
4. Wallander (UK)
Tussen 2008 en 2016 schitterde Kenneth Branagh als de nukkige detective Kurt Wallander op de BBC. Maar eerder deed Krister Henriksson hetzelfde trucje voor de Zweedse zender TV4. Beide versies van Wallander zijn bijzonder bleek en somber, en zitten ontzettend goed in elkaar. Toch weten zowel Branagh als Henriksson net even andere accenten op hun karakter te leggen, waardoor je niet het idee hebt dat je naar twee exact dezelfde series zit te kijken.
3. Homeland
Homeland is gebaseerd op een Israëlisch drama genaamd Hatufim (Prisoners of War), dat tussen 2010 en 2012 liep. Homeland nam het idee van een mogelijk gehersenspoelde bevrijde krijgsgevangene over en bouwde hier een ontzettend spannende serie omheen. Helaas leken de schrijvers van Homeland zich na drie seizoenen in een hoek te schrijven. Toch wist men met seizoen vier een geheel nieuwe weg in te slaan die perfect inhaakte op de actualiteit rondom het Midden-Oosten. De eerste zeven seizoenen van Homeland staan op Netflix. Het achtste seizoen (wat ook gelijk het laatste is) wordt momenteel elke zondagavond op NPO3 uitgezonden.
2. One Day at a Time (2017)
Norman Lear is een legendarische televisiemaker die in de jaren zeventig en tachtig veel populaire sitcoms schreef en produceerde. Drie jaar geleden nam Netflix zijn hit One Day At A Time uit 1975 onder handen. De originele serie volgde een alleenstaande moeder die met twee tienerdochters in een klein appartementje woonde. In de nieuwe versie zijn het een dochter en een zoon en is de familie van Cubaanse afkomst. Deze nieuwe versie snijdt veelal thema’s over integratie, emancipatie en diversiteit aan zonder daarbij het gevoel voor humor te verliezen. Na drie seizoenen vond Netflix het welletjes en stopten ze ermee. Vervolgens kreeg de Amerikaanse zender Pop de serie in handen, waar nu het vierde seizoen wordt uitgezonden.
1. The Office
De legendarische Britse kantoorserie van Ricky Gervais wordt gezien als één van de beste komedieseries aller tijden. Toch durfde NBC het aan om hier een remake van te produceren. In eerste instantie leek het te mislukken; het eerste seizoen probeerde met weinig succes de verhaallijnen van de Britse versie opnieuw te vertellen. Vanaf seizoen twee gingen de schrijvers eigen verhalen en grappen verzinnen die beter aansloten bij de Amerikaanse kantoorcultuur. Het werd een hit die het negen seizoenen volhield. The Office is tegenwoordig ook een grote inspiratiebron voor andere kantoorkomedieseries als Brooklyn Nine-Nine en Parks and Recreation. De hele serie is nu te zien bij Amazon.
En zo zijn er nog veel meer goede series waarvan je niet zou verwachten dat het remakes zijn. Nu heb ik Shameless nog nooit gezien, maar de Britse als Amerikaanse versies schijnen allebei heel goed te zijn. Hetzelfde geldt voor Being Human. Ook zit ik zelf heel erg uit te kijken naar de remake van Utopia die hopelijk binnenkort op Amazon verschijnt. Mocht een remake nou niet je ding zijn? Of je hebt niets in deze top vijf gevonden waar je hart sneller van gaat kloppen? Geen paniek! Er verschijnen dagelijks nieuwe top 5-lijstjes.
