Toen ik enkele weken geleden wat achtergrondinformatie opzocht voor mijn recensie van de eerste aflevering van Peacemaker (2022), stuitte ik op een interview met showrunner James Gunn waarin hij stelde dat de soundtrack voor deze serie er was voordat er ook maar een zekerheid was dat de serie gemaakt kon worden. Voor hem was de muziek die te horen is in Peacemaker (2022) een belangrijk item en diverse scènes in de serie zijn ook geschreven rond een bepaald liedje.
Voor de soundtrack van Peacemaker (2022) dook Gunn in de wereld van de hair- en glammetal. Een genre dat vooral in de jaren tachtig populair was in Amerika met bands als Poison, Motley Crue en vele anderen die de Amerikaanse hitlijsten onveilig maakten. Met de komst van de grunge leek het genre begraven te worden maar aan het begin van deze eeuw werd er langzaam maar zeker een revival van het genre ingezet waar vooral Scandinavische bands verantwoordelijk voor zijn.
De soundtrack van Peacemaker (2022) bevat heel wat bands uit die nieuwe lichting glam metal-bands, die vooral in Europa geprezen worden. Maar Gunn vergeet ook de basis van het genre niet op te nemen in de serie. Niet alleen muzikaal, maar ook op diverse momenten in de serie wordt er over hard rock bands uit de jaren tachtig geconverseerd.
Met acht afleveringen waarin telkens een vijftal songs opgevoerd worden, is het onmogelijk om stil te staan bij al deze nummers. Toch wil ik een aantal van de songs die gebruikt worden een beetje extra belichten.
Laten we beginnen bij de introsong van de serie, Do Ya Wanna Taste It van de Noorse band Wig Wam. Bij songfestivalkijkers zal er misschien een lichtje gaan branden bij de naam, want deze in 2001 opgerichte band vertegenwoordigde Noorwegen op het muziekfeestje in 2005 met In My Dreams. Do Ya Wanna Taste It dateert uit 2010, vier jaar voor de band het voor bekeken hield. Hieronder krijg je de originele video uit 2010 te zien.
Eén van de hoogtepunten in de eerste aflevering van Peacemaker (2022) is het moment dat onze held na een seksueel avontuurtje een nummer van de Britse band The Quireboys op de platenspeler legt. I Don’t Love You Anymore is een bescheiden Europees hitje van deze in 1984 opgerichte band rond zanger Spike. The Quireboys schuimen nog steeds de concertzalen af nadat Spike na een korte split midden jaren negentig andere muzikanten rond zich schaarde om het muzikale avontuur verder te zetten. Voor Spike eindigde het jammer genoeg enkele dagen geleden toen hij uit de band gezet werd. Ook in aflevering twee duikt de band op met 7 O’clock.
In de derde aflevering wordt de Duitse band Kissin' Dynamite opgevoerd met Six Feet Under. Het in 2007 opgerichte gezelschap rond zanger Hannes Braun is een van de meest succesvolle bands van de nieuwe lichting glam bands, getuige hun recente tweede plaats in de Duitse album charts met hun nieuwste worp Not the End of the Road.
Glam metal mocht dan in de jaren tachtig vooral Amerikaans getint zijn, toch waren er in Europa enkele bands die hun mannetje stonden in het genre. Eén van de bekendste is het in 1979 opgerichte Finse Hanoi Rocks. Hun song 11th Street Kidzz heeft een prominente rol in aflevering vijf van Peacemaker (2022). Zanger Matti Antero Kristian Fagerholm is bij het grotere publiek bekend onder de naam Michael Monroe. Onder die naam bracht hij diverse soloalbums uit zowel tijdens de Hanoi Rocks periode als na het heengaan van de band.
We blijven nog even in Finland met de band Reckless Love. Hun single Monster wordt bijna integraal gedraaid tijdens de zesde aflevering. Het is een erg catchy nummer dat lang blijft nazinderen en voor mij persoonlijk de muzikale verrassing uit de serie. Ik mag dan thuis zijn in het genre, af en toe word ik toch nog verrast door bands die op een of andere manier aan mijn aandacht ontsnapt zijn zoals deze Finnen.
De laatste song die we belichten is If You Really Really Love Me van de Amerikaanse band Steel Panther. Steel Panther mag je de populairste glamband van de de hedendaagse lichting noemen. In tegenstelling tot de Europese lichting van vandaag, leunen zij dichter tegen de glamrock van de jaren tachtig aan. Steel Panther schaamt zich niet om expliciete seksuele teksten te gebruiken in hun songs en ook tijdens liveoptredens wordt tijdens de intermezzo's heel wat schunnige praat verkocht. Vrouwvriendelijk kan je sommige van hun teksten echt niet noemen. Toch hebben ze een hele grote vrouwelijke aanhang en tijdens hun optredens gaan er heel wat T-shirtjes van de dames de hoogte in (
Mocht je de smaak van de glammetal te pakken gekregen hebben na het lezen van dit artikel en het beluisteren van de genoemde songs, kan je misschien zelf eens op zoek gaan naar enkele andere songs uit de soundtrack van Peacemaker die zeker de moeite waard zijn:
Come On Come On - Nashville Pussy, Summertime Girls – Y&T, Night Of Passion – The Poodles, Love Bomb Baby – Tigertailz, Don’t Treat Me Bad – Firehouse, Beat The Bullet – Vain, I Wanna Be With You – Pretty Boy Floyd, House of Pain – Faster Pussycat, The Both Of Us – House Of Lords, How Come It Never Rains – Dogs D'Amour, Fallen Star – Hanoi Rocks, The Human Paradox – Dynazty, New Thing — Enuff Z'Nuff, Kiss Me Deadly — Lita Ford, Home Sweet Home, In My Dreams — Wig Wam, Don't Close Your Eyes — Kix, By The Grace Of God — The Hellacopters, Set The Night On Fire — Pretty Boy Floyd en tot slot You Can't Kill My Rock 'N Roll — Hardcore Superstar.
