Went out one night to make a little round
I met Little Sadie and I shot her down
Went back home, jumped into bed
.44 pistol under my head
I woke up in the morning about half-past-nine
The hacks and the buggies standing in line
Gents and gamblers standing around
Taking Little Sadie to her burying ground
I began to think of what a deed I'd done
I grabbed my hat and away I did run
Made a good run, just a little too slow
They overtook me in Jericho
Standing on the corner a reading a bill
And up stepped the sheriff from Thomasville
He said, "Miss, is your name Brown?
Remember the night you shot Sadie down?"
I said, "Oh yes sir, but my name is Lee
And I murdered Little Sadie in the first degree
First degree and second degree
Got any papers, will you read 'em to me?"
So they took me downtown and dressed me in black
Put me on a train and started me back
All the way back to the Thomasville jail
Had no money for to go my bail
The judge and the jury they took their stand
The judge had the papers in his right hand
41 days, 41 nights
41 years to wear the ball and stripes
Went out one night to make a little round
I met Little Sadie and I shot her down
Went back home, jumped into bed
.44 pistol under my head
Crooked Still is een Amerikaanse bluegrass band die in 2001 is opgericht Boston door een groep studenten aan het conservatorium daar. Bluegrass is een muziekgenre dat elementen van folk- en countrymuziek met elkaar combineert. Kenmerkend voor dit genre is het gebruik van snaarinstrumenten, zoals de banjo en mandoline. Net als veel bluegrass artiesten uit de eenentwintigste eeuw maakt Crooked Still vlotte muziek en gebruiken ze een combinatie van moderne en traditionele geluiden.
De vijf leden van de band zijn Aoife O’Donovan (zang, gitaar), Corey DiMario (bas), Brittany Haas (viool), Tristan Clarridge (cello) en Gregory Liszt (banjo). Tussen 2004 en 2011 bracht de band vijf studioalbums uit. In 2011 ging het vijftal uit elkaar om zich op solocarrières en andere samenwerkingen te richten. In 2017 kwamen ze weer bijeen om bij een groot bluegrass festival op te treden. Hoewel ze geen nieuwe muziek meer uitbrengen, komen ze nog regelmatig samen voor festivals en concerten.
Zelf ben ik groot fan van bluegrass muziek en voordat ik Crooked Still leerde kennen, kende ik leadzangeres Aoife O’Donovan vooral van haar solowerk en van de band I’m With Her. Toen het tweede seizoen van The Last of Us naderde, was ik erg nieuwsgierig of de muziek van Crooked Still ook gebruikt zou worden in de serie. Ik was aangenaam verrast, want niet alleen de muziek dook op, de band zelf was ook nog eens te zien in de eerste aflevering van seizoen twee.
In de scène waarin de gemeenschap in Jackson, Wyoming oud en nieuw viert treedt de fictieve band Brittany and the Jug Boys op. Deze band bestaat uit de leden van Crooked Still en componist Gustavo Santaolalla, die de soundtrack van zowel de serie als beide games componeerde. In deze scène speelt de band, net zoals in het videospel gebeurt, de nummers Little Sadie en Ecstasy.
Beide nummers komen van hun tweede album Shaken by a Low Sound uit 2006. Waar Ecstasy een origineel nummer is dat de band zelf heeft geschreven, heeft Little Sadie een bijzondere geschiedenis. Het is een moordballade dat ergens begin twintigste eeuw voor het eerst opdook. Het vertelt het verhaal van een man genaamd Lee die gearresteerd en berecht wordt voor het doodschieten van een vrouw genaamd Sadie.
De eerste geschreven versie van het lied is opgedoken in 1922 onder de naam Bad Lee Brown. Er bestaan veel variaties op het nummer, onder verschillende titels. Door de jaren heen hebben artiesten als Johnny Cash, Bob Dylan en Doc Watson verschillende versies van het nummer gecoverd. De oudst bekende versie van Little Sadie zoals Crooked Still deze opvoert stamt uit 1929 en komt van Clarence Ashley.
Maar smaken verschillen, dat is wel duidelijk. Ik heb totaal niets met deze muziek en heb het nummer dan ook niet afgeluisterd ;-)