Uit het leven van een bingewatcher: Zomerse columns uit Zeeland

Mijn dorp is een geweldig dorp. Er is enorm veel te doen en er wonen alleen maar fantastische mensen. Echt waar. Nadelen van zo’n dorpscultuurtje? Ik kan ze werkelijk niet bedenken. En na het kijken van een paar afleveringen van Zomer in Zeeland dúrf ik ze ook niet meer te bedenken trouwens!

De nieuwe serie Zomer in Zeeland gaat over een columnist die na een ingrijpende ervaring besluit om het roer om te gooien. Programma’s over het omgooien van roeren doen het goed in Nederland: altijd fijn om je te verkneukelen over de tegenslagen van andere mensen die halsoverkop alle schepen achter zich verbranden op zoek naar rust, ruimte en avontuur. Dat doet ook Sjors (Daniël Boissevain) met veel plezier, en zijn kinderen met veel tegenzin.

Zoals dat gaat in zulke programma’s, moeten rust, ruimte en avontuur worden vervangen door afzien, stress en gedoe. In Zomer in Zeeland gaat dat niet anders. Het huis is vreselijk, de eerste schooldag is vreselijk, eigenlijk alles is vreselijk. Heel naïef heeft Sjors het huis in kwestie op afstand gekocht, zonder te bezichtigen. Dat komt hem duur te staan. De schoorsteen moet echter wel doorroken, dus klimt Sjors weer in de pen voor zijn vaste column getiteld 800 woorden. Als hij klaar is met schrijven, komt hij uit op 801 woorden. Hij schrapt dus één woord, en dat heeft grotere gevolgen dan hij ooit had kunnen overzien.

Om een enigszins grappige tekst of column te schrijven, zijn overdrijven en uitvergroten je grote vrienden. Dan kan het per ongeluk gebeuren dat je een doelgroep kwetst. Crocs-dragers bijvoorbeeld, of in dit geval alle bewoners van het ‘dode gat’ Lekzand. Want ja, de doelgroep moet er maar net begrip voor hebben dat jij als columnist de boel een beetje overdrijft en uitvergroot… en soms voelen mensen zich nou eenmaal eerder beledigd dan begripvol. Zeker als de dader in kwestie een nieuwkomer uit het hippe Amsterdam is natuurlijk, waarvan men sowieso al niet snapte wat hij daar in hemelsnaam komt doen. Het antwoord heeft overigens niets te maken met rust of ruimte of avontuur: Sjors wil gewoon surfen. Zo simpel kan het zijn.

Of het nog goedkomt met hem en zijn kinderen, of ze alsnog hartelijk worden opgenomen in hun nieuwe dorp? Een dorp waarin klein nieuws groot wordt gemaakt, waar roddelen tot een kunst is verheven en waar nieuwkomers kritisch worden bekeken? Een dorp waarin de makelaar ook de brandweerman is, en de horeca-onderneemster ook op de ambulance rijdt? De tijd en de afleveringen zullen het leren.

Nogmaals: Mijn dorp is een briljant, geniaal en exceptioneel leuk dorp!