7
Bartwin v/d Pols geeft Nikita - Seizoen 3 (DVD) een 7.
18 mei 2015, 09:35 door Bartwin v/d Pols
Nikita - Seizoen 3 (DVD)
Met de eerste versie van de Nikita series (La Femme Nikita, 1997) in het achterhoofd ben ik gaan kijken naar deze moderne versie van Nikita. Maggie Q (o.a. bekend van Live Free or Die Hard) kruipt wederom in de rol van Nikita en doet dit met overtuiging, wat mij betreft zelfs iets beter dan voorgangster Peta Wilson uit La Femme Nikita die meer stoer dan sexy overkwam. Seizoen 3 begint met het vervolg van Division dat aan het einde van seizoen 2 was overgenomen door Nikita. Deze overname had tot gevolg dat de agenten van Division op presidentieel pardon konden rekenen en zonder gevolgen aan een “vrij”leven zonder Division konden beginnen. Goed nieuws dus maar een dertigtal agenten van Division (the Dirty Thirty) heeft er weinig geloof in en zijn dus een bedreiging voor de samenleving. Aan de nieuwe leiding van Division Ryan Fletcher (Noah Bean, o.a. bekend van Damages) is de opdracht gegeven om deze agenten op te sporen met behulp van Nikita en collegae.
Dit gegeven is de katalysator voor het actiegedeelte van de serie. Vrijwel in elke aflevering staat een vogelvrije agent centraal die snel opgepakt moet worden. Verder zijn er natuurlijk verhaallijnen die door lopen uit de voorgaande seizoenen. Direct in de eerste aflevering is er een huwelijksaanzoek op Division-achtige wijze en wordt ook aandacht gegeven aan de romantische ontwikkelingen (of het ontbreken daarvan) tussen de computer experts van Division: Birkhoff en Sonya. Seymour Birkhoff (gespeeld door Aaron Stanford, ook bekend door tv serie 12 Monkeys) levert dankzij zijn nerd-achtige gedrag en uitspattingen vaak de broodnodige humoristische momenten in de serie.
Naast de actie en spanning uit het opsporen van de diverse ex-agenten van Division blijkt ook de nieuwe structuur van Division de nodige spanning op te leveren. Nieuwe leider Ryan Fletcher wordt direct het diepe ingegooid en leert uit de praktijk hoe moeilijk het is om leiding te geven. Nikita negeert regelmatig zijn bevelen en ook van de werkvloer zijn kritische geluiden te horen. Iedereen moet wennen aan de nieuwe opzet en dat levert voor de kijker een interessante extra dimensie op. Zelfs de keiharde killers van Division hebben te maken met werkstress van het kantoor!
In het begin lijkt de serie wat simplistisch opgezet: er is ergens een vogelvrije agent die opgespoord en ingerekend moet worden. Maar na drie afleveringen is daar ineens de verrassende terugkeer van een centraal figuur in Nikita’s leven. En dat komt de serie ten goede want deze persoon beïnvloedt allerlei elementen in het leven van Nikita, soms zelfs op heftige wijze. Ook krijgt de verhaallijn van de serie zo meer urgentie en diepgang dan alleen het opsporen van “rogue” agents.
Is Nikita als serie geslaagd? Dit hangt in grote mate samen met je mening over dit soort series. Nikita draait om een organisatie van super agenten die dankzij hun jaren van keiharde training maar weinig fouten maken. Daarnaast zien ze er ook nog eens fantastisch uit (de slogan van de serie is niet voor niets: looks do kill) en reizen ze de hele wereld over om op prachtige lokaties hun werk te doen. Tijdens het kijken van de serie kan de grote mate van succes die Nikita en haar collegae hebben gaan irriteren. Vrijwel niets gaat écht fout en aan het einde van elke aflevering weten de professionals het keurig op te lossen. Aan de andere kant: de opzet van deze serie is niet om een realistische weergave te zijn van het leven als superagent, juist niet! Net zoals James Bond ook niet een realistische weergave is van een Britse geheim agent, is Nikita niet een realistische weergave van een Amerikaanse spion. Dit neemt niet weg dat het zo nu en dan heerlijk is om weg te zakken op de bank en te genieten van de actievolle escapades van Nikita en collegae. Daarbij wordt de knallende actie ook nog eens opgediend met voldoende rustmomenten waarin er wat aan karakterontwikkeling gedaan kan worden. De eerder genoemde Maggie Q toont daarbij aan het terechte middelpunt te zijn voor de serie: met professioneel gemak laveert ze tussen alle emoties en actie door en ook de rest van de cast toont aan inmiddels goed op elkaar ingespeeld te zijn.
Kortom, hou je van een goed uitziende actie serie over super agenten met zo nu en dan wat diepgang (zoals bijvoorbeeld Alias of Strike Back), dan zit je meer dan goed bij deze serie. Als je al fan bent van deze serie dan zal dit seizoen je zeker niet teleur stellen. En mocht je de dvd-box kopen dan krijg je naast de 22 afleveringen (!) er ook nog een grappige gag reel en nog niet eerder vertoonde scènes bij. Maar hou je meer van een realistische weergave van het genre en geef je meer om karakterontwikkeling dan actie, sla dan deze serie over. Uw recensent schaart zichzelf meer in de laatste categorie dus ik kan niet anders dan de serie een mager zeventje geven.
Dit gegeven is de katalysator voor het actiegedeelte van de serie. Vrijwel in elke aflevering staat een vogelvrije agent centraal die snel opgepakt moet worden. Verder zijn er natuurlijk verhaallijnen die door lopen uit de voorgaande seizoenen. Direct in de eerste aflevering is er een huwelijksaanzoek op Division-achtige wijze en wordt ook aandacht gegeven aan de romantische ontwikkelingen (of het ontbreken daarvan) tussen de computer experts van Division: Birkhoff en Sonya. Seymour Birkhoff (gespeeld door Aaron Stanford, ook bekend door tv serie 12 Monkeys) levert dankzij zijn nerd-achtige gedrag en uitspattingen vaak de broodnodige humoristische momenten in de serie.
Naast de actie en spanning uit het opsporen van de diverse ex-agenten van Division blijkt ook de nieuwe structuur van Division de nodige spanning op te leveren. Nieuwe leider Ryan Fletcher wordt direct het diepe ingegooid en leert uit de praktijk hoe moeilijk het is om leiding te geven. Nikita negeert regelmatig zijn bevelen en ook van de werkvloer zijn kritische geluiden te horen. Iedereen moet wennen aan de nieuwe opzet en dat levert voor de kijker een interessante extra dimensie op. Zelfs de keiharde killers van Division hebben te maken met werkstress van het kantoor!
In het begin lijkt de serie wat simplistisch opgezet: er is ergens een vogelvrije agent die opgespoord en ingerekend moet worden. Maar na drie afleveringen is daar ineens de verrassende terugkeer van een centraal figuur in Nikita’s leven. En dat komt de serie ten goede want deze persoon beïnvloedt allerlei elementen in het leven van Nikita, soms zelfs op heftige wijze. Ook krijgt de verhaallijn van de serie zo meer urgentie en diepgang dan alleen het opsporen van “rogue” agents.
Is Nikita als serie geslaagd? Dit hangt in grote mate samen met je mening over dit soort series. Nikita draait om een organisatie van super agenten die dankzij hun jaren van keiharde training maar weinig fouten maken. Daarnaast zien ze er ook nog eens fantastisch uit (de slogan van de serie is niet voor niets: looks do kill) en reizen ze de hele wereld over om op prachtige lokaties hun werk te doen. Tijdens het kijken van de serie kan de grote mate van succes die Nikita en haar collegae hebben gaan irriteren. Vrijwel niets gaat écht fout en aan het einde van elke aflevering weten de professionals het keurig op te lossen. Aan de andere kant: de opzet van deze serie is niet om een realistische weergave te zijn van het leven als superagent, juist niet! Net zoals James Bond ook niet een realistische weergave is van een Britse geheim agent, is Nikita niet een realistische weergave van een Amerikaanse spion. Dit neemt niet weg dat het zo nu en dan heerlijk is om weg te zakken op de bank en te genieten van de actievolle escapades van Nikita en collegae. Daarbij wordt de knallende actie ook nog eens opgediend met voldoende rustmomenten waarin er wat aan karakterontwikkeling gedaan kan worden. De eerder genoemde Maggie Q toont daarbij aan het terechte middelpunt te zijn voor de serie: met professioneel gemak laveert ze tussen alle emoties en actie door en ook de rest van de cast toont aan inmiddels goed op elkaar ingespeeld te zijn.
Kortom, hou je van een goed uitziende actie serie over super agenten met zo nu en dan wat diepgang (zoals bijvoorbeeld Alias of Strike Back), dan zit je meer dan goed bij deze serie. Als je al fan bent van deze serie dan zal dit seizoen je zeker niet teleur stellen. En mocht je de dvd-box kopen dan krijg je naast de 22 afleveringen (!) er ook nog een grappige gag reel en nog niet eerder vertoonde scènes bij. Maar hou je meer van een realistische weergave van het genre en geef je meer om karakterontwikkeling dan actie, sla dan deze serie over. Uw recensent schaart zichzelf meer in de laatste categorie dus ik kan niet anders dan de serie een mager zeventje geven.
Over de auteur, Bartwin v/d Pols
Bartwin is een liefhebber van een goed verhaal, los van het medium. Vanuit deze drijfveer volgt hij geregeld series met genoeg kwaliteit om hem te boeien. Voorbeelden zijn The Sopranos, Ray Donovan en uiteraard Black Mirror. Hij heeft een lichte voorkeur voor miniseries en/of niet-Amerikaanse series zoals Broadchurch, Happy Valley, Bron/Broen en Luther. Als recensie schrijver voor MijnSerie heeft Bartwin een meer publiek forum gevonden voor het uiten van de eigen mening over wat goed en niet goed is en staat uiteraard open voor een levendige discussie over deze mening!
Bekijk profiel van Bartwin v/d Pols