Leuk?
1
0
Bekijk stemmen
Nobel - Seizoen 1
‘Ik dacht dat Noorwegen een land was van fjorden, vrede en vis.’ Ergens halverwege de serie ‘Nobel’ laat een hoge VN-functionaris zich die woorden ontvallen en ze zijn zonder enige twijfel cynisch bedoeld. Aan fjorden en vis geen gebrek, maar vrede is in het Noorwegen van regisseur Per-Olav Sorensen ver te zoeken. Hoewel de meeste Noren dat waarschijnlijk niet zo snel zullen ervaren, want de oorlog die het decor van deze serie vormt, speelt zich af op vele duizenden kilometers afstand; in Afghanistan om precies te zijn. Maar de gevolgen strekken zich wel degelijk uit tot het land van de fjorden en de vis.
Het is moeilijk te zeggen waarover de Noorse serie precies gaat. De ondertitel luidt ‘Peace. At any cost’ en dat zou je als een verwijzing naar het hoofdthema kunnen zien: vrede (in Afghanistan). Maar ‘Nobel’ gaat minstens zozeer over eerzucht en eigenbelang. 'Het verlangen een steen te verleggen in een rivier op aarde', om Bram Vermeulen maar eens te citeren. Maar dan niet om daarmee iets goeds te bewerkstelligen, zoals de tekstschrijver bedoelt, maar om zodoende de geschiedenisboekjes in te gaan of tenminste het gevoel te krijgen eindelijk iets goeds te hebben gedaan. At any cost.
Hoofdpersoon van de serie is Erling Riise (Aksel Hennie, Torpedo). Erling geeft leiding aan een speciale eenheid van het Noorse leger die deel uitmaakt van een VN-vredesmissie in Afghanistan. Al snel wordt duidelijk dat Erling en zijn manschappen niet alleen worden ingezet om de vrede te bewaren; bepaalde opdrachten kunnen niet worden uitgevoerd zonder dat er slachtoffers worden gemaakt. In de omgeving waar Erlings eenheid opereert, zit olie in de grond en de Taliban beseffen maar al te goed hoe belangrijk die voor alle partijen is. Met name Sharif Zamani (Atheer Adel, Homeland), een grondeigenaar van dubieus allooi, wil daarvan profiteren. Sharif is uit op macht en daarvoor heeft hij alles over. Een huwelijk ‘op stand’ bijvoorbeeld, maar als dat hem niet brengt wat hij zoekt, schroomt hij niet zijn vrouw te doden. Dat wil zeggen: hij probeert dat, maar door tussenkomst van Erlings eenheid kan haar leven worden gered. Onder VN-begeleiding wordt zij vervolgens in Noorwegen ondergebracht. Dat is het vertelverleden van de serie.
Het vertelheden speelt enkele maanden later. Erlings eenheid is dan inmiddels terug in Noorwegen, waar ze weer normale burgers kunnen zijn, voor zo lang als dat duurt tenminste. Want Erling ontvangt per – anonieme – sms het bericht dat Sharif Zamani in Oslo is en op zoek is naar zijn vrouw. Zelfs de plaats waar Zamani zich op dat moment bevindt, wordt vermeld. Erling beschouwt dit als een geheime opdracht, vertrekt onmiddellijk naar waar Zamani moet zijn en kan op het nippertje voorkomen dat die voorgoed afrekent met zijn vrouw. Vervolgens doet Erling wat een getraind commando behoort te doen: hij doodt Sharif.
Vanaf dat moment wordt Erlings leven steeds ingewikkelder. Meer en meer komt hij tot de conclusie dat de Noordse regering geen zuiver spel speelt en onvermoede belangen heeft in de zaak-Zamani. Dat zijn vrouw Johanne (Tuva Novotny, The Spiral) op het ministerie werkt, maakt de zaak nog gecompliceerder. Bovendien komt zij voor het eerst in aanraking met de minder prettige kanten van haar mans betrekking en dat leidt op den duur tot een flinke verwijdering tussen de twee. Johanne trekt de deur van hun huis achter zich dicht.
De spanningen bereiken een hoogtepunt als de minister een slim plan bedacht denkt te hebben waarmee hij persoonlijk voor een eerste stap op weg naar vrede in Afghanistan kan zorgen. Tegen alle adviezen in regelt hij hiertoe een afspraak die een wel heel onverwachte ontknoping blijkt te hebben.
‘Nobel’ is een serie die het van meer dan alleen spanning moet hebben. Met name de scenes in het vertelverleden geven een indrukwekkend beeld van de gevaren waaraan soldaten in oorlogsgebied bloot staan en wat dat met ze doet. Ook de problemen aan het thuisfront naderhand komen uitgebreid aan bod. Enig punt van kritiek zou de omvang van de serie kunnen zijn; Acht afleveringen vond ik wat veel van het goede; met vijf had de scenarist best kunnen volstaan.
Volg NobelHet is moeilijk te zeggen waarover de Noorse serie precies gaat. De ondertitel luidt ‘Peace. At any cost’ en dat zou je als een verwijzing naar het hoofdthema kunnen zien: vrede (in Afghanistan). Maar ‘Nobel’ gaat minstens zozeer over eerzucht en eigenbelang. 'Het verlangen een steen te verleggen in een rivier op aarde', om Bram Vermeulen maar eens te citeren. Maar dan niet om daarmee iets goeds te bewerkstelligen, zoals de tekstschrijver bedoelt, maar om zodoende de geschiedenisboekjes in te gaan of tenminste het gevoel te krijgen eindelijk iets goeds te hebben gedaan. At any cost.
Hoofdpersoon van de serie is Erling Riise (Aksel Hennie, Torpedo). Erling geeft leiding aan een speciale eenheid van het Noorse leger die deel uitmaakt van een VN-vredesmissie in Afghanistan. Al snel wordt duidelijk dat Erling en zijn manschappen niet alleen worden ingezet om de vrede te bewaren; bepaalde opdrachten kunnen niet worden uitgevoerd zonder dat er slachtoffers worden gemaakt. In de omgeving waar Erlings eenheid opereert, zit olie in de grond en de Taliban beseffen maar al te goed hoe belangrijk die voor alle partijen is. Met name Sharif Zamani (Atheer Adel, Homeland), een grondeigenaar van dubieus allooi, wil daarvan profiteren. Sharif is uit op macht en daarvoor heeft hij alles over. Een huwelijk ‘op stand’ bijvoorbeeld, maar als dat hem niet brengt wat hij zoekt, schroomt hij niet zijn vrouw te doden. Dat wil zeggen: hij probeert dat, maar door tussenkomst van Erlings eenheid kan haar leven worden gered. Onder VN-begeleiding wordt zij vervolgens in Noorwegen ondergebracht. Dat is het vertelverleden van de serie.
Het vertelheden speelt enkele maanden later. Erlings eenheid is dan inmiddels terug in Noorwegen, waar ze weer normale burgers kunnen zijn, voor zo lang als dat duurt tenminste. Want Erling ontvangt per – anonieme – sms het bericht dat Sharif Zamani in Oslo is en op zoek is naar zijn vrouw. Zelfs de plaats waar Zamani zich op dat moment bevindt, wordt vermeld. Erling beschouwt dit als een geheime opdracht, vertrekt onmiddellijk naar waar Zamani moet zijn en kan op het nippertje voorkomen dat die voorgoed afrekent met zijn vrouw. Vervolgens doet Erling wat een getraind commando behoort te doen: hij doodt Sharif.
Vanaf dat moment wordt Erlings leven steeds ingewikkelder. Meer en meer komt hij tot de conclusie dat de Noordse regering geen zuiver spel speelt en onvermoede belangen heeft in de zaak-Zamani. Dat zijn vrouw Johanne (Tuva Novotny, The Spiral) op het ministerie werkt, maakt de zaak nog gecompliceerder. Bovendien komt zij voor het eerst in aanraking met de minder prettige kanten van haar mans betrekking en dat leidt op den duur tot een flinke verwijdering tussen de twee. Johanne trekt de deur van hun huis achter zich dicht.
De spanningen bereiken een hoogtepunt als de minister een slim plan bedacht denkt te hebben waarmee hij persoonlijk voor een eerste stap op weg naar vrede in Afghanistan kan zorgen. Tegen alle adviezen in regelt hij hiertoe een afspraak die een wel heel onverwachte ontknoping blijkt te hebben.
‘Nobel’ is een serie die het van meer dan alleen spanning moet hebben. Met name de scenes in het vertelverleden geven een indrukwekkend beeld van de gevaren waaraan soldaten in oorlogsgebied bloot staan en wat dat met ze doet. Ook de problemen aan het thuisfront naderhand komen uitgebreid aan bod. Enig punt van kritiek zou de omvang van de serie kunnen zijn; Acht afleveringen vond ik wat veel van het goede; met vijf had de scenarist best kunnen volstaan.
Reacties (0)