Leuk?
6
0
Bekijk stemmen
Outlander - Seizoen 2
Een vrouw, die tijdens haar tweede huwelijksreis, spoorloos verdwijnt en terecht komt in het Schotland van 1743. Daar wordt ze verliefd op de mooie, roodharige highlander: Jamie Fraser. Ze trouwt met hem en ze past zich aan, aan het leven in 1743. Ondertussen zoekt haar man, in een hele andere tijd, naar zijn vrouw. Dat is heel kort en bondig het eerste seizoen van Outlander. Maar, natuurlijk gebeurde er veel meer en kwam er een hoop gevoel en nog meer emotie en liefde bij kijken. Dus, voor een uitgebreide beschrijving van het eerste seizoen van Outlander verwijs ik je graag naar mijn eerder geschreven recensies. Er valt namelijk zoveel te zeggen over het tweede seizoen, dat ik me graag daarop wil focussen.
Seizoen één van Outlander eindigde met het vertrek van Claire (Caitriona Balfe, H+) en Jamie (Sam Heughan, Doctors) naar Frankrijk. Daar vertelt Claire aan een gewonde en mishandelde Jamie dat hij vader wordt. Met dat beeld eindigde het eerste seizoen en begon het lange wachten. Tijd dus om de boeken van Diana Gabaldon te kopen en te gaan lezen. Want natuurlijk wilde ik graag weten wat ik kon verwachten in het tweede seizoen. Binnen tien bladzijden was ik in tranen. Daarna werd het verhaal wat langdradig, eentonig en keek ik uit naar het moment dat Claire en Jamie weer voet zouden zetten op Schotse bodem. Met het uitlezen van het tweede boek, begon ik aan het derde boek. Dit terwijl het tweede seizoen van Outlander nog moest komen.
Wat er gebeurde in die drie jaar, is te zien in het tweede seizoen van Outlander. Kunnen Jamie en Claire de geschiedenis veranderen? Kunnen ze ervoor zorgen dat de Schotten Culloden winnen, en kunnen ze zo hun eigen toekomst in Schotland veilig stellen? Die vraag lag bij mij als kijker als een molensteen op mijn schouder. Oké, ik heb de boeken gelezen en ik wist hoe het af zou lopen. Ware het niet dat Ronald D. Moore zijn eigen stempel heeft gedrukt op het tweede seizoen (en het tweede boek) uit de reizigers-serie. Als boeklezer is het beter de boeken los te zien van de serie. Als je blijft vergelijken, zijn er veel dingen die je mist, die je niet wist, en die soms een onzinnige toevoeging zijn. Gelukkig blijven de grove lijnen uit het boek bestaan.
[image-61358]
Was het tweede seizoen net zo goed als het eerste seizoen? Nee, helaas niet. Het eerste seizoen was goed, perfect, romantisch, spannend, emotioneel, gevoelig en ik voelde de band tussen Jamie en Claire. In het tweede seizoen miste ik die band af en toe. Ik miste het gevoel, het samen zijn, het één zijn. Het tweede seizoen draait meer om Claire, hoe zij alles beleeft en minder om haar en Jamie. Wat ik wel geweldig vond in dit tweede seizoen was Frankrijk. De omgeving, de kostuums, de mensen in Parijs en zoals de elite in die tijd leefden is geweldig. De befaamde rode jurk is zoals ik me hem voorstelde en de kostuums van Jamie zijn adembenemend mooi. Toen ik het boek las, kon ik niet wachten tot ze weer in Schotland waren, in de serie vond ik het jammer dat ze Frankrijk verlieten.
Sommige mensen in Parijs zullen me altijd bijblijven. Louise de Rohan (Claire Sermonne) is een geweldig karakter. Haar ontharingscène is geweldig. Romann Berrux als de kleine dief Fergus. Comte de Saint-Germain (Stanley Weber, Borgia), wat een persoonlijkheid en dan die geweldige Prince Charles Edward Stuart (Andrew Gower, Being Human). Ik had geen betere Bonnie Charles kunnen bedenken. Wat een persoonlijkheid. Hij is Bonnie Charles en zijn 'Mark me', zal voor altijd aan hem verbonden zijn. Het afscheid van Parijs is erg pijnlijk voor Claire en Jamie. In Schotland proberen ze de draad weer op te pakken en samen met Bonnie Charles de slag van Culloden te veranderen.
In juni werd bekend gemaakt dat Outlander een derde en een vierde seizoen krijgt en dat de seizoenen gerelateerd zijn aan het derde en vierde boek uit de Reizigersserie. Probeer de boeken niet te vergelijken met de serie, maar zie de boeken als een aanvulling, als een toegevoegde emotie aan deze al zo emotionele serie. Mocht je de boeken niet hebben gelezen, kan ik je aanraden dit te doen. Je krijgt erg veel achtergrondinformatie en de serie krijgt dan een extra dimensie. Diana Gabaldon heeft met haar reizigersserie een prachtig geslepen diamant gecreëerd, Ronald D. Moore laat je de ruwere versie zien. Hier en daar zitten wat kartelrandjes en het schittert niet oogverblindend in het licht, maar samen vormen ze een geweldig juweel, waarop ze beiden erg trots mogen zijn. Nu begint het wachten op het derde seizoen, hopelijk duurt dat niet te lang. Tot die tijd lees ik door in de boeken. Zo wordt het gemis iets minder pijnlijk en kan ik me verheugen op veel nieuwe mooie avonturen.
Volg OutlanderSeizoen één van Outlander eindigde met het vertrek van Claire (Caitriona Balfe, H+) en Jamie (Sam Heughan, Doctors) naar Frankrijk. Daar vertelt Claire aan een gewonde en mishandelde Jamie dat hij vader wordt. Met dat beeld eindigde het eerste seizoen en begon het lange wachten. Tijd dus om de boeken van Diana Gabaldon te kopen en te gaan lezen. Want natuurlijk wilde ik graag weten wat ik kon verwachten in het tweede seizoen. Binnen tien bladzijden was ik in tranen. Daarna werd het verhaal wat langdradig, eentonig en keek ik uit naar het moment dat Claire en Jamie weer voet zouden zetten op Schotse bodem. Met het uitlezen van het tweede boek, begon ik aan het derde boek. Dit terwijl het tweede seizoen van Outlander nog moest komen.
Eindelijk was het moment daar: seizoen twee ging van start. Het begin was meteen al een schok. Claire terug in 1948, liggend voor de stenen. Met slechts één vraag die brandde op haar lippen en waarvan ze het antwoord misschien niet eens wilde weten: wie won Culloden? De Engelsen of de Schotten. Was het gelukt om, zoals ze bespraken op de boot, de geschiedenis te veranderen? Het antwoord kwam als een schok voor haar. Iemand anders die geschokt was, was Frank (Tobias Menzies, Game of Thrones). Zijn geliefde Claire was na drie jaar eindelijk terug. De grootste schok voor hem kwam van de arts: Claire is zwanger.wie won Culloden?
Wat er gebeurde in die drie jaar, is te zien in het tweede seizoen van Outlander. Kunnen Jamie en Claire de geschiedenis veranderen? Kunnen ze ervoor zorgen dat de Schotten Culloden winnen, en kunnen ze zo hun eigen toekomst in Schotland veilig stellen? Die vraag lag bij mij als kijker als een molensteen op mijn schouder. Oké, ik heb de boeken gelezen en ik wist hoe het af zou lopen. Ware het niet dat Ronald D. Moore zijn eigen stempel heeft gedrukt op het tweede seizoen (en het tweede boek) uit de reizigers-serie. Als boeklezer is het beter de boeken los te zien van de serie. Als je blijft vergelijken, zijn er veel dingen die je mist, die je niet wist, en die soms een onzinnige toevoeging zijn. Gelukkig blijven de grove lijnen uit het boek bestaan.
[image-61358]
Was het tweede seizoen net zo goed als het eerste seizoen? Nee, helaas niet. Het eerste seizoen was goed, perfect, romantisch, spannend, emotioneel, gevoelig en ik voelde de band tussen Jamie en Claire. In het tweede seizoen miste ik die band af en toe. Ik miste het gevoel, het samen zijn, het één zijn. Het tweede seizoen draait meer om Claire, hoe zij alles beleeft en minder om haar en Jamie. Wat ik wel geweldig vond in dit tweede seizoen was Frankrijk. De omgeving, de kostuums, de mensen in Parijs en zoals de elite in die tijd leefden is geweldig. De befaamde rode jurk is zoals ik me hem voorstelde en de kostuums van Jamie zijn adembenemend mooi. Toen ik het boek las, kon ik niet wachten tot ze weer in Schotland waren, in de serie vond ik het jammer dat ze Frankrijk verlieten.
Sommige mensen in Parijs zullen me altijd bijblijven. Louise de Rohan (Claire Sermonne) is een geweldig karakter. Haar ontharingscène is geweldig. Romann Berrux als de kleine dief Fergus. Comte de Saint-Germain (Stanley Weber, Borgia), wat een persoonlijkheid en dan die geweldige Prince Charles Edward Stuart (Andrew Gower, Being Human). Ik had geen betere Bonnie Charles kunnen bedenken. Wat een persoonlijkheid. Hij is Bonnie Charles en zijn 'Mark me', zal voor altijd aan hem verbonden zijn. Het afscheid van Parijs is erg pijnlijk voor Claire en Jamie. In Schotland proberen ze de draad weer op te pakken en samen met Bonnie Charles de slag van Culloden te veranderen.
Outlander maakt het gemis van gevoel helemaal goed in de laatste aflevering. De 90 minuten durende seizoenfinale is prachtig. Het kostte mij een doos tissues en zelden heb ik zo hard gehuild tijdens een serie of film. De aflevering schakelt steeds van 1968 naar 1746. In 1968 zien we de oudere Claire, Brianna (Sophie Skelton, Ren) en de volwassen Roger Wakefield (Richard Rankin, From Darkness). In 1746 zien we de wanhopige Claire, die bij Jamie wil blijven en de vastberaden Jamie, die bereid is te sterven op het slagveld van Culloden. Hij eist dat Claire teruggaat naar haar eigen tijd, en het kind wat in haar buik groeit op te voeden met een andere man. Frank dus. Ze geeft dit gevecht niet zomaar op. En zo is de cirkel rond en zijn de seizoenfinale en de seizoenspremière als een ring aan elkaar verbonden en vormen ze een niet te verbreken cirkel.Het kostte mij een doos tissues en zelden heb ik zo hard gehuild tijdens een serie of film.
© Starz
In juni werd bekend gemaakt dat Outlander een derde en een vierde seizoen krijgt en dat de seizoenen gerelateerd zijn aan het derde en vierde boek uit de Reizigersserie. Probeer de boeken niet te vergelijken met de serie, maar zie de boeken als een aanvulling, als een toegevoegde emotie aan deze al zo emotionele serie. Mocht je de boeken niet hebben gelezen, kan ik je aanraden dit te doen. Je krijgt erg veel achtergrondinformatie en de serie krijgt dan een extra dimensie. Diana Gabaldon heeft met haar reizigersserie een prachtig geslepen diamant gecreëerd, Ronald D. Moore laat je de ruwere versie zien. Hier en daar zitten wat kartelrandjes en het schittert niet oogverblindend in het licht, maar samen vormen ze een geweldig juweel, waarop ze beiden erg trots mogen zijn. Nu begint het wachten op het derde seizoen, hopelijk duurt dat niet te lang. Tot die tijd lees ik door in de boeken. Zo wordt het gemis iets minder pijnlijk en kan ik me verheugen op veel nieuwe mooie avonturen.
Reacties (2)