Penoza: The Final Chapter

You will forget
And I won’t remember it
When all I ever did was race in circles
You will forget
And all there’s left will be
A faded memory
A dream you woke up from

Sorry – Kensington

Penoza: The Final Chapter moet een mooi eind maken aan de immens populaire serie Penoza van de KRO die in 2010 in première ging en op 29 oktober 2017 aan zijn einde kwam. Het einde was namelijk nog niet helemaal afgerond en met de film wilde de makers alle draadjes aan elkaar knoppen. Is de film dan een succes? Het lijkt van wel want in de eerste week kwamen er meer dan 100 duizend bezoekers naar de bioscopen om The Final Chapter te gaan kijken. Ik was daar één van.

Ik heb het regelmatig over de serie gehad in onder andere Showtime en de podcast. Ik vond en vind de serie Penoza absoluut één van de betere Nederlandse series. Dus het logische gevolg was dat na de gebeurtenissen van de laatste aflevering de film daarop door zou borduren. Maar of een goede serie ook een garantie is voor een goede film? Ik zal daar proberen mijn licht op te laten schijnen.

De film start in het warme Mexico om daarna twee jaar later over te gaan naar het koude Canada. En daar is Carmen van Walraven aan het werk als serveerster. Ze is al twee jaar op de vlucht omdat ze daarmee denkt haar familie te beschermen tegen het kartel. Dat is een logische gedachten want als je dood bent hoeft niemand meer naar je te zoeken. Maar we kennen Carmen zo langzamerhand en ook in Canada werpt zij zich op al beschermengel met zoals altijd catastrofale gevolgen.

De Zwarte Weduwe blijkt nog te leven

Iedereen, en dan bedoel ik letterlijk iedereen, krijgt te horen dat de Zwarte Weduwe nog leeft. Onder de heftige klanken van Kensington’s Sorry zien we hoe de hele wereld daarop reageert, inclusief de familie van Walraven. Als we weer terug zijn in Amsterdam zitten we in een Amsterdamse kroeg en horen we Willy en Willeke Alberti zingen dat niemand zijn eigen kind alleen moet laten. Dat was een leuke twist…maar hoe zit het verder met de film?

Ze kan ons er niet buiten houden. Dat heeft ze nooit gekund.

Penoza: The Final Chapter is niet per definitie slecht, maar echt goed kan ik het ook niet noemen. Om te beginnen met het feit dat als je de serie niet hebt gezien je niets te zoeken hebt in de bioscoop. Als je de karakters uit Penoza niet kent is het lastig, lees haast onmogelijk, om connectie te maken met de personages. Want wie is Luther (Raymond Thiry), waarom is Carmen (Monic Hendrickx) op de vlucht. Wat is er met Boris (Stijn Taverne) en wie is Berry (Loek Peters). Hoe zit het met Jack van Zon (Peter Blok) en Jim Leeflang (Hajo Bruins).

Ook zijn er een aantal dingen dat direct opvalt in de film. Mocht je eens in Amsterdam zijn en bijvoorbeeld op de Zuidas moeten zijn; kijk dan eens hoe druk het daar is. Of hoe oud dat Mexicaanse nichtje in twee jaar is geworden. En hoe makkelijk er wordt ontsnapt uit het Olympisch Stadion. Of hoe gemakkelijk het kartel inbreekt in de gevangenis. Nee, het doet de geloofwaardigheid van de film geen goed. Het lijkt een bij elkaar geraapt zooitje om het spannend te maken, maar dat komt de film nergens ten goede.

Zoals eerder gezegd mensen die Penoza niet kennen hebben niets te zoeken in de bioscoop. En mensen die de serie een warm hart toedragen zullen zich enigszins bekocht kunnen voelen. Nu moet ik wel zeggen dat het acteerwerk weer prima is en ook de regie en beelden zijn goed. Maar de film laat te veel steken vallen om echt een dikke voldoende te scoren. Wat ook positief genoemd mag worden is het einde. Daar worden alle draadjes mooi aan elkaar geknoopt.

Naar mijn idee was de film veel beter tot zijn recht gekomen als televisiefilm. En dan met minder actie maar meer diepgang zoals we uit de serie gewend zijn. Omdat de actie, die her en der eigenlijk wel wat beter had gemogen, de overhand neemt verlies je het contact met de personages. En dat is jammer want in Penoza draaide het juist daarom, de karakters en hun leven in de onderwereld. En ook hun worsteling om daar uit te komen. Al met al een magere 6,5 punten voor de film (de serie scoort bij mij een 8).