Pokémon Concierge - Seizoen 1

Een ongelooflijk schattig stop-motion Pokémon-verhaal over jezelf toestaan te zijn wie je bent en een beetje lol te hebben.

Vlak voor de jaarwisseling heeft Netflix deze stop-motionserie van vier afleveringen uitgebracht. Met een totale speelduur van ongeveer een uur hoef je geen lange verhalen met veel plotwendingen te verwachten. Wat we wel zien is de interactie tussen Pokémon en mensen in een context die niet draait om vechten, maar om het hebben van plezier.

Onze serie volgt Haru, een nieuwe medewerker bij het Pokémon Resort, op haar eerste werkdag. Haru komt uit een stressvolle baan waar ze powerpoints en cirkeldiagrammen moest maken. Het Pokémon Resort biedt een heel andere manier van leven, en we zien hoe Haru zich probeert aan te passen aan dit andere levensritme. Het is haar taak ervoor te zorgen dat de Pokémon die naar het resort komen het naar hun zin hebben en plezier (leren) hebben, iets waar ze zelf ook nog aan moet werken.

Ik vond het ook leuk om er als volwassene naar te kijken, al was het maar vanwege de ongelooflijk schattige Pokémon en hun geluidjes

De serie is duidelijk gericht op kinderen. De belangrijkste boodschap is dat het oké is om jezelf te zijn en dat je je af en toe moet kunnen ontspannen. Dat gezegd hebbende, vond ik het ook leuk om er als volwassene naar te kijken, al was het maar vanwege de ongelooflijk schattige Pokémon en hun geluidjes. De makers hebben duidelijk veel moeite gestoken in het maken van de Pokémon. Ze zijn gemaakt van verschillende materialen op basis van de textuur van hun huid of vacht, zodat de stop-motion niet alleen uit kleiwezens bestaat, maar ook uit allerlei verschillende materialen, zoals naaldviltkunst. Het landschap en de decors zijn prachtig en geven echt de sfeer van een resort. Samen met de zorg voor de Pokémon toont dit de moeite die in de serie is gestoken.



Helaas zijn de bewegingen van de personages soms een beetje schokkerig; wat meer shots per seconde had dat wat vloeiender kunnen maken. Dit is vooral hinderlijk als je op een groter scherm kijkt.

Wat de taal betreft: de originele dub van de serie is Japans. Ik heb zowel de Engelse als de Japanse dub geprobeerd, en de kwaliteit van beide is gewoon goed; het is meer een kwestie van voorkeur.

De eerste aflevering is wat zwakker dan de andere drie. Er is meer expositie dan verhaal. De laatste drie afleveringen hebben elk hun eigen verhaallijn, waarin we wat karakterontwikkeling te zien krijgen in Haru en de Pokémon waarmee ze werkt.

De serie is misschien niet lang of ingewikkeld, maar een heel leuk tussendoortje tussen alle serieuzere series die er zijn. Als je als kind een Pokémon-fan was en een paar niet-vechtende Pokémon wilt zien, of als je kinderen hebt, zou ik deze serie zeker eens bekijken.