Leuk?
0
0
Bekijk stemmen
Ray Donovan- Seizoen 2
Als het TV series betreft wordt een eerste seizoen doorgaans beter beoordeeld dan het seizoen of de seizoenen die daarna volgen. Dat heeft onder andere te maken met de hoeveelheid verhaallijntjes die al afgesloten worden, de cliffhangers die ontbreken of voorspelbaar worden, maar vooral met het gegeven dat sommige schrijvers/regisseurs teveel , te snel weggeven in het eerste seizoen. Uiteraard en gelukkig genoeg bestaan er ook voldoende uitzonderingen in serieland en kunnen wij ons gelukkig prijzen met series die door de seizoenen heen een spanningsboog weten te handhaven die gelijke tred houdt met een geleidelijke ontvouwing van verhaallijnen en die het geheel daardoor naar een bovengemiddeld geheel tillen.
Ray Donovan is wat mij betreft zo’n serie. Wat een juweeltje begint dat te worden waarde mede seriefanaten.
Had ik het eerste seizoen al beloond met een 8,5 , voor het tweede seizoen is een 9 zeker op zijn plaats. Er komen scenes in voor waarin op welhaast subliem subtiele wijze in een of twee shots een wereld aan beleving wordt weergegeven. Steekwoord voor dit seizoen is het woord ‘keuze’. De gebeurtenissen en verhaallijnen draaien veelal om het maken van keuzes. Ray ( Liev Schreiber, Defiance),als het gaat over zijn verleden en zijn relatie met zijn vrouw en zijn kinderen. Zijn vrouw Abby (Paula Malcomson, The Hunger Games) als het gaat om Ray en haar eigen behoeftes. Zijn broer Terry (Eddie Marsan, Sherlock Holmes) die met zijn geliefde een nieuwe start wil maken. Zijn broer Bunchy (Dash Mihok, Silver linings Playbook) die een leuke alleenstaande moeder tegenkomt waarbij er sprake is van wederzijdse genegenheid uitmondend in intimiteit. Zijn Vader Mickey (John Voigt, Heat), die graag zou zien dat hij weer aanvaard wordt door zijn zoons en navenant probeert te handelen, en er toch ook nog een geheime agenda op na lijkt te houden. Zijn dochter Bridget ( Kerris Dorsey, Moneyball) die haar hart wil volgen en dus haar vriendje waarvan papa liever niet heeft dat ze die nog langer ziet.
Geheimen die een ieder voor de ander heeft komen ook geleidelijk aan de oppervlakte. Geheimen die dikwijls de gedaante hebben aangenomen van innerlijke demonen die het gedrag van de persoon in kwestie voor zijn of haar omgeving raadselachtig maakt. Het acteerwerk was in seizoen 1 al sterk te noemen en het lijkt erop dat de acteurs, na in het eerste seizoen in hun rol te zijn gegroeid nu met nog meer dimensie gestalte kunnen geven aan hun karakters met schitterende acteerprestaties als gevolg. In dit tweede seizoen maakt Wendell Pierce (The Wire) zijn opwachting als de niet geheel onkreukbare reclasseringsmedewerker van vader Mickey Donovan. Hij zal al snel onderdeel uitmaken van het web dat Ray nog steeds voor zijn vader gesponnen heeft. Maar wie zit er eigenlijk niet gevangen in een web ? Al dan niet oorspronkelijk gesponnen voor iemand anders?
Ray Donovan neemt de kijker serieus. Het basisverhaal; een Hollywoodfixer die voor veer geld de (vaak bizarre) problemen waar de happy few mee worstelen probeert op te lossen, wordt als kapstok gebruikt om een sterk verhaal binnen een verhaal te vertellen waarbij je als kijker geacht wordt de prachtig vertolkte karakters net zo serieus te nemen als zij jou. Er zijn nog twee afleveringen te gaan. Deze recensie is hier echter niet van afhankelijk, want het succes van Ray Donovan hangt niet af van cliffhangers, de sterke, karaktergedreven verhaallijnen vormen als het ware stuk voor stuk een cliffhanger.
De serie heeft het absoluut in zich om een blijvende topper te zijn in serieland. Een serie die de tand des tijds zal kunnen doorstaan. En vooral een serie die de dankbare kijker doet uitzien naar nog vele seizoenen.
Volg Ray DonovanRay Donovan is wat mij betreft zo’n serie. Wat een juweeltje begint dat te worden waarde mede seriefanaten.
Had ik het eerste seizoen al beloond met een 8,5 , voor het tweede seizoen is een 9 zeker op zijn plaats. Er komen scenes in voor waarin op welhaast subliem subtiele wijze in een of twee shots een wereld aan beleving wordt weergegeven. Steekwoord voor dit seizoen is het woord ‘keuze’. De gebeurtenissen en verhaallijnen draaien veelal om het maken van keuzes. Ray ( Liev Schreiber, Defiance),als het gaat over zijn verleden en zijn relatie met zijn vrouw en zijn kinderen. Zijn vrouw Abby (Paula Malcomson, The Hunger Games) als het gaat om Ray en haar eigen behoeftes. Zijn broer Terry (Eddie Marsan, Sherlock Holmes) die met zijn geliefde een nieuwe start wil maken. Zijn broer Bunchy (Dash Mihok, Silver linings Playbook) die een leuke alleenstaande moeder tegenkomt waarbij er sprake is van wederzijdse genegenheid uitmondend in intimiteit. Zijn Vader Mickey (John Voigt, Heat), die graag zou zien dat hij weer aanvaard wordt door zijn zoons en navenant probeert te handelen, en er toch ook nog een geheime agenda op na lijkt te houden. Zijn dochter Bridget ( Kerris Dorsey, Moneyball) die haar hart wil volgen en dus haar vriendje waarvan papa liever niet heeft dat ze die nog langer ziet.
Geheimen die een ieder voor de ander heeft komen ook geleidelijk aan de oppervlakte. Geheimen die dikwijls de gedaante hebben aangenomen van innerlijke demonen die het gedrag van de persoon in kwestie voor zijn of haar omgeving raadselachtig maakt. Het acteerwerk was in seizoen 1 al sterk te noemen en het lijkt erop dat de acteurs, na in het eerste seizoen in hun rol te zijn gegroeid nu met nog meer dimensie gestalte kunnen geven aan hun karakters met schitterende acteerprestaties als gevolg. In dit tweede seizoen maakt Wendell Pierce (The Wire) zijn opwachting als de niet geheel onkreukbare reclasseringsmedewerker van vader Mickey Donovan. Hij zal al snel onderdeel uitmaken van het web dat Ray nog steeds voor zijn vader gesponnen heeft. Maar wie zit er eigenlijk niet gevangen in een web ? Al dan niet oorspronkelijk gesponnen voor iemand anders?
Ray Donovan neemt de kijker serieus. Het basisverhaal; een Hollywoodfixer die voor veer geld de (vaak bizarre) problemen waar de happy few mee worstelen probeert op te lossen, wordt als kapstok gebruikt om een sterk verhaal binnen een verhaal te vertellen waarbij je als kijker geacht wordt de prachtig vertolkte karakters net zo serieus te nemen als zij jou. Er zijn nog twee afleveringen te gaan. Deze recensie is hier echter niet van afhankelijk, want het succes van Ray Donovan hangt niet af van cliffhangers, de sterke, karaktergedreven verhaallijnen vormen als het ware stuk voor stuk een cliffhanger.
De serie heeft het absoluut in zich om een blijvende topper te zijn in serieland. Een serie die de tand des tijds zal kunnen doorstaan. En vooral een serie die de dankbare kijker doet uitzien naar nog vele seizoenen.
Reacties (2)