Rocco Schiavone - Seizoen 5

Het vijfde seizoen van Rocco Schiavone is het beste tot nu toe.

Commissaris Rocco Schiavone blijft innemend en nors tegelijk, daar verandert in dit seizoen niks aan. Zijn relatie met zijn collega's zit tegelijkertijd vol liefde haat. Waar je als collega de ene keer een aai over je bol kunt krijgen, zorgt Rocco er met een vileine opmerking voor dat je al snel weer met beide benen op de grond staat. Zijn liefdesleven blijft complex. Rocco rouwt nog steeds om zijn vrouw maar neemt ook de tijd om andere vrouwen te daten. De meetlat van 'klote zaken' zorgt ook dit seizoen voor hilariteit. Zijn liefdevolle relatie met Lupa, zijn hond, laat zien dat Rocco nog steeds een klein hartje heeft.

De mix tussen serieus en humor blijft fier overeind zonder dat een van de twee de overhand krijgt.

Dit seizoen is er net als in andere seizoen meer aandacht voor een van de andere personages die zich rond Rocco bewegen. Dit keer is dat politieagent Michele Daruta (Massimiliano Caprara, Don Matteo). Zijn privéleven blijkt complexer dan gedacht. Iedereen denkt dat hij gelukkig getrouwd is. Dat blijkt echter niet het geval. Wanneer zijn liefdespartner meer in de openbaarheid wil treden en wil gaan samenwonen, wordt Michele erg onzeker. De grote vraag is of hij zijn leven zo wil leiden als zijn partner graag wil. Deze twijfel zorgt voor de nodige complicaties.



Waar het vierde seizoen slechts twee afleveringen kende, keert dit vijfde seizoen gelukkig weer terug naar vier afleveringen. Met een duur van een uur en veertig minuten is er voldoende tijd om een zaak per aflevering af te ronden. De rode draad vormt, naast het leven van Rocco, nog steeds de moord op Rocco's vrouw. Vooral de laatste aflevering wordt daarvoor gebruikt. Dat wordt in gang gezet wanneer er een oude bekende opduikt. Dan verschijnen ook de criminele vrienden van Rocco weer nadrukkelijker ten tonele. Hun onderlinge band wordt verder uitgediept en aangevuld met flashbacks naar hun gezamenlijke verleden. Het geeft de sterke band tussen deze ongewone vrienden steeds meer diepgang.

Dit is het meest constante seizoen tot nu toe.

Het vijfde seizoen is misschien wel de beste van deze serie. Dat komt vooral omdat er geen enkel zwak moment tussen zit. Dit is het meest constante seizoen tot nu toe. De mix tussen serieus en humor blijft fier overeind zonder dat een van de twee de overhand krijgt. Zo is in de eerste aflevering het ontstaan van een voetbalteam met de collega's van Rocco lachwekkend. Daarnaast blijft D'Intino volgens Rocco de schlemiel van de club. Dat laat hij D'Intino constant weten. Het gesleep met het lijk in de eerste aflevering zorgt ook voor een glimlach. Aan de andere kant krijgt Rocco niet alles opgelost en dat zorgt voor stress. Die stress werkt hij meestal weg door te blowen. Het serieuze deel zit in de relaties en de op te lossen zaken.

Rocco is dit seizoen op zijn best. Alle acteurs zijn duidelijk nog verder in hun rol gegroeid. Voor de vaste kijker is deze club mensen inmiddels een soort van familie geworden. Aan de ene kant is het leven serieus maar met voldoende redenen om ook te lachen. De bergen en Aosta zijn inmiddels een soort tweede (televisie)huis geworden. Vooral de bergen leveren sfeervolle beelden op. Ik kijk dan ook weer reikhalzend uit naar de volgende episodes van het komende seizoen.