Toen ik hoorde over een Spaanstalige serie, Siempre Bruja, over heksen met een snufje tijdreizen, klonk dit als de perfecte serie voor mij. Helaas heeft de serie moeite om aan de verwachtingen te voldoen.Siempre Bruja (Always a Witch) is een Netflix-serie uit 2019 die zich afspeelt in Cartagena, Colombia. Laat ik beginnen met te zeggen dat de omgeving absoluut prachtig is; de Caribische vibes spatten van het scherm en zorgen ervoor dat ik meteen op het volgende vliegtuig naar Colombia wil springen. De soundtrack van de serie is ook goed en draagt bij aan die heerlijke sfeer.
Dat is dus het goede (geweldige, zelfs) aan deze serie. Waar gaat het dan mis? De uitvoering van het verhaal, voornamelijk. Het gaat in grote lijnen als volgt: Carmen (Angely Gaviria, 2091), een heks en slaaf uit 1646, belandt in 2019 en kan niet meer terug. Ze laat de liefde van haar leven achter in het verleden en moet in het heden een nieuw bestaan opbouwen. Ze schrijft zich uiteindelijk in bij de plaatselijke universiteit en begint daar college te volgen. In de eerste paar afleveringen zien we hoe ze zich aanpast aan het moderne leven en hoe ze nieuwe vrienden vindt die haar daarbij helpen. Daarnaast probeert ze een heks die vastzit in de 17e eeuw te helpen om van een vloek af te komen. Dat doet ze terwijl ze in het heden zelf wordt achtervolgd door een slechte heks.
Het plot op zichzelf had interessant kunnen zijn, maar het valt tegen in de uitvoering. Het eerste deel van het seizoen voelt overwegend alsof ik zit te kijken naar een middelbare schooldrama. De personages hebben meestal te maken met relatieproblemen en nemen continu wat ik alleen maar kan omschrijven als domme beslissingen. Het tweede deel raakt echter in een stroomversnelling en wordt echt interessant. We gaan weg van het drama en er begint een groter beeld van misleiding en duistere magie te ontstaan. Helaas schiet het om twee redenen tekort. Ten eerste is het acteerwerk vaak middelmatig. Alle acteurs hebben betere en mindere momenten, maar gemiddeld genomen is het gewoon niet heel goed. Gaviria draagt de serie maar wat ze krijgt, is niet altijd veel om mee te werken.
Mijn grootste probleem is begrijpen waarom personages doen wat ze doen.
Mijn grootste probleem met de serie is echter dat het vaak erg moeilijk te begrijpen is waarom personages doen wat ze doen. Bijvoorbeeld: Carmen wil koste wat het kost terug naar 1646, waar ze een slaaf zal zijn, voornamelijk uit naam van de liefde. Ze werd verliefd op de zoon van haar eigenaren en wil steeds weer naar hem terug, ook al betekent dat terug naar de slavernij. Op zichzelf is dat al vreemd, maar het is nog erger omdat hun liefde op het scherm leeg en performatief aanvoelt. De twee blijven herhalen hoeveel ze van elkaar houden, maar het is gewoon niet overtuigend omdat we ze niet verliefd zien worden of samen zien zijn. We hebben dus geen idee waar deze liefdesverklaringen op gebaseerd zijn. Dit hele deel van de serie voelt alsof ik naar een goedkope romantische film kijk (en daar houd ik niet van).
De rest van de personages zijn nogal eendimensionaal en hun motieven zijn vaak onduidelijk. De serie zou echt wat "show, don't tell" kunnen gebruiken, in plaats van te proberen ons ervan te overtuigen dat bepaalde dingen iets zijn door te herhalen dat ze iets zijn. Ik zag ook de grote plotwending van kilometers afstand aankomen, waardoor de personages onnodig goedgelovig en zelfs een beetje dom lijken. Wat ook nog eens niet leuk is om naar te kijken. Desalniettemin zijn de laatste paar afleveringen redelijk goed (behalve de voortdurende drang van Carmen om terug te keren naar het verleden). Het heks-achtige aspect van dit alles neemt toe en het tempo gaat omhoog. Die afleveringen zou ik dus ook wel een hoger cijfer geven.
Is de serie een aanrader? Niet echt dus. Als je van middelbare schooldrama's houdt, kun je het zeker proberen. Als je van heksen houdt, kun je het ook proberen. Als je van het prachtige landschap wilt genieten, zou ik het zeker aanraden. In alle andere gevallen zou ik de serie overslaan. Als je besluit om het toch eens te proberen, raad ik je aan om het Spaanse origineel met ondertitels te kijken in plaats van de Engelse dubs. Die zijn namelijk erg matig.
Over de auteur, Nienke de Boode
Ooit begon ze met het kijken van NCIS, CSI en Bones, daarna is de liefde voor het kijken van series uitgegroeid tot wat het is vandaag, met tientallen series die gevolgd moeten worden. Nu kan je Nienke altijd midden in de nacht wakker maken voor een goede crime serie, maar ze is ook zeker niet de beroerste om eens wat nieuws uit te proberen. Komedie en fantasy doen het ook altijd goed bij haar. Sinds oktober 2014 schrijft ze ook voor MijnSerie om haar liefde voor series en schrijven te combineren.
