Smeris - Seizoen 2

Het eerste seizoen van Smeris bracht in sneltreinvaart een knallend verhaal over wietteelt in Tilburg. Gedwongen collega's Theo Kamp (Jeroen van Koningsbrugge, Draadstaal) en Willem Niessen (Dennis van de Ven, Draadstaal) zijn door het seizoen heen vrienden geworden en de schok was dan ook groot toen de laatste aflevering van dat seizoen het einde voor Theo Kamp leek te zijn. Met een tweede seizoen op komst is dat natuurlijk niet zo, al wordt het voor de heren politieagent allerminst een makkelijke tijd.

Smeris verplaatst zich in het tweede seizoen deels naar Amsterdam, waar de mannen onderzoek doen naar een geheimzinnig transport, nog altijd een hele smak geld bezitten en in de wereld van vrouwenhandel verstrengeld raken. Theo Kamp heeft een extra drijvende factor om naar Amsterdam te willen: hij zoekt nog altijd zijn vader. En laat die Robert Kamp (Jaap Spijkers) nu net bij de verschillende praktijken voor de grote crimineel in dit seizoen - Guy Moliers, uitstekend gespeeld door Pieter Embrechts - betrokken zijn.

Persoonlijk komen er voor de heren ook de nodige perikelen bij kijken. Zo moet Theo opboksen tegen de zichzelf continu in de problemen brengende Maartje (Kiki van Deursen) en heeft Willem de lasten van zijn vrouw (Mimi Ferrer), zijn dochter (Lindsay Zwaan), hoertje Roxy (Lisa Zweerman) en het Amsterdamse korps - agent Sam (Karien Noordhoff) in het bijzonder.

Smeris is dit seizoen wederom flitsend en sprankelend. Het cowboygedrag spat van het scherm en de snel gemonteerde filmsequenties geven het toch al vlugge verhaal nog wat meer vaart. Die denderende intercity is heel amusant maar wel wat hak op de tak. Alsof er soms een stationnetje wordt overgeslagen. Voor het gemak van het verhaal knijpen de heren van de wet uiteraard ook de nodige oogjes toe, anders zaten de beide heren al lang en breed achter de tralies.

Bij een serie waar Jeroen van Koningsbrugge en Dennis van de Ven zo dicht bij betrokken zijn, verwacht je een dosis humor. Smeris slaagt daar, evenals in het vorige seizoen, met vlag en wimpel voor. Die denderende trein wordt vaak even in iets rustiger vaarwater gebracht door simpelweg een mop die in het verhaal is geschreven, een ongemakkelijke situatie die wordt gecreëerd of een nodeloze discussie die wordt gevoerd. Daarna springen we uiteraard weer volop van de ene dramascène in de andere actiescène.

Het mooie is: Smeris komt er mee weg doordat het zichzelf niet te serieus neemt. De afwisseling van drama, humor, actie en een spannend verhaal maken het bij uitstek een popcorn-op-de-bank-serie. Dat de ideeën nog niet op zijn bewijst de cliffhanger van het tweede seizoen. Het voor velen onaangename wachten is weer begonnen. Maar weet dit, liever wat langer wachten op een vermakelijk seizoen als dit tweede dan morgen een nieuw seizoen van een stuk minder niveau. Laat Kamp en Niessen nog maar even cowboy spelen. Dat gaat ze prima af.