Sons of Anarchy - Seizoen 4
In 14 maanden kan er een hoop gebeuren in een stad. Zo staat Charming, op het moment dat de Sons na 14 maanden gevangenschap hun vrijheid weer terug krijgen, compleet op zijn kop. En dat heeft niet alleen te maken met de nieuwbouwwijk die uit de grond wordt gestampt in het rustige dorp.
Seizoen 4 gaat dus niet meteen verder waar het vorige seizoen is afgelopen. De gevangenisstraf die de mannen hadden aanvaard zit er inmiddels op. Op het moment dat de Sons weer op vrije voeten staan, zit de wereld echter toch wel heel anders in elkaar. Jax heeft inmiddels een tweede zoon, een nieuwe sheriff heeft plaats genomen in Charming en de verhoudingen tussen de bendes is niet helemaal meer de oude. Gedurende de 14 afleveringen probeert SAMCRO zo goed als het gaat om alles weer terug bij het oude te krijgen.
Jax heeft in seizoen drie een souvenir meegekregen uit Ierland wat als rode draad door dit vierde seizoen heen zal blijven lopen. Het gaat om een aantal documenten over de historie van SAMCRO. Langzaam maar zeker trekken deze documenten de hele club uit elkaar en laten ze een spoor van dood en verderf achter. Gezien de laatste aflevering verwacht ik dat dit in seizoen vijf nog wel een vervolg gaat krijgen.
Het is ook bijna vanzelfsprekend dat SAMCRO in de clinch ligt met de lokale autoriteiten en de andere bendes die opereren rondom Charming. De dreiging vanuit justitie is dit seizoen groter dan de Sons zich soms realiseren, wat mede wordt veroorzaakt door een nieuwe, donkere, sheriff (Rockmond Dunbar, bekend uit Prison Break). Deze man heeft het niet op het racistische SAMCRO, maar gedurende het seizoen draait hij sterk bij.
Het mooie aan seizoen vier is dat ook de side-characters wat meer in de picture komen te staan. Zo heeft Opie een seizoen vol met ups en downs en is er ook een sterke verhaallijn rondom Juice. Beide verhalen zijn voor de hoofdlijn uiteindelijk ook van cruciaal belang, waardoor je nooit het gevoel hebt dat je naar een verhaal in een verhaal zit te kijken.
Veel series lijken, naar mate de seizoenen vorderen, moeite te hebben met het vasthouden van een niveau. Sons of Anarchy mag daarop gerust een uitzondering worden genoemd. Elke aflevering lijkt deze serie continu weer beter te maken. De opbouw, die er eigenlijk al vanaf seizoen één inzit, is briljant. Het uitzetten van de DVD-speler was zo nu en dan echt een ware strijd. De cliffhangers zijn zo sterk geschreven, dat wachten met het kijken naar de volgende aflevering echt niet te lang kan duren.
Seizoen 4 gaat dus niet meteen verder waar het vorige seizoen is afgelopen. De gevangenisstraf die de mannen hadden aanvaard zit er inmiddels op. Op het moment dat de Sons weer op vrije voeten staan, zit de wereld echter toch wel heel anders in elkaar. Jax heeft inmiddels een tweede zoon, een nieuwe sheriff heeft plaats genomen in Charming en de verhoudingen tussen de bendes is niet helemaal meer de oude. Gedurende de 14 afleveringen probeert SAMCRO zo goed als het gaat om alles weer terug bij het oude te krijgen.
Jax heeft in seizoen drie een souvenir meegekregen uit Ierland wat als rode draad door dit vierde seizoen heen zal blijven lopen. Het gaat om een aantal documenten over de historie van SAMCRO. Langzaam maar zeker trekken deze documenten de hele club uit elkaar en laten ze een spoor van dood en verderf achter. Gezien de laatste aflevering verwacht ik dat dit in seizoen vijf nog wel een vervolg gaat krijgen.
Het is ook bijna vanzelfsprekend dat SAMCRO in de clinch ligt met de lokale autoriteiten en de andere bendes die opereren rondom Charming. De dreiging vanuit justitie is dit seizoen groter dan de Sons zich soms realiseren, wat mede wordt veroorzaakt door een nieuwe, donkere, sheriff (Rockmond Dunbar, bekend uit Prison Break). Deze man heeft het niet op het racistische SAMCRO, maar gedurende het seizoen draait hij sterk bij.
Het mooie aan seizoen vier is dat ook de side-characters wat meer in de picture komen te staan. Zo heeft Opie een seizoen vol met ups en downs en is er ook een sterke verhaallijn rondom Juice. Beide verhalen zijn voor de hoofdlijn uiteindelijk ook van cruciaal belang, waardoor je nooit het gevoel hebt dat je naar een verhaal in een verhaal zit te kijken.
Veel series lijken, naar mate de seizoenen vorderen, moeite te hebben met het vasthouden van een niveau. Sons of Anarchy mag daarop gerust een uitzondering worden genoemd. Elke aflevering lijkt deze serie continu weer beter te maken. De opbouw, die er eigenlijk al vanaf seizoen één inzit, is briljant. Het uitzetten van de DVD-speler was zo nu en dan echt een ware strijd. De cliffhangers zijn zo sterk geschreven, dat wachten met het kijken naar de volgende aflevering echt niet te lang kan duren.
Over de auteur, Dennis Korpel
Dennis kijkt graag tv-series, het liefst series die te zien zijn op USA Network. Dennis geeft graag zijn mening door het schrijven van recensies en helpt andere schrijvers door feedback te geven.
Bekijk profiel van Dennis Korpel
