7.5
Jan Brugman geeft "Star Trek: Discovery - Seizoen 5" een 7.5.
Geschreven door Jan Brugman op 1 augustus 2024.
Leuk?
2
0
Bekijk stemmen
Star Trek: Discovery - Seizoen 5
Star Trek: Discovery, het seizoen zonder onnodige Franje.
Ik zal het maar eerlijk bekennen, ik ben een trekkie. Het is niet zo dat ik verkleed als Klingon of Ferengi verlekkerd naar Comic Con ga zoals onze vrienden van The Big Bang Theory of, zoals onlangs voor zover ik ben geïnformeerd niet verkleed, Mandy en Peter van de MijnSerie podcast, maar toch.
Er zijn in totaal 930 (!!) afleveringen gemaakt van Star Trek. Ik heb ze allemaal gezien. Sterker nog, sommige series uit de reeks heb ik twee keer bekeken. Ik ga niet omrekenen hoeveel tijd ik heb besteed aan Star Trek, laat staan dat ik ga bedenken wat ik allemaal met die kostbare tijd had kunnen doen.
Er zitten een paar animatieseries tussen, maar daarin ben ik niet geïnteresseerd. Wel verdient de eerste animatieserie enige toelichting. De oudste animatieserie (Star Trek: The Animated Series) uit 1973 heeft een belangrijke rol gespeeld. In 1969 werd Star Trek: The Original Series of, zoals wij als volleerd trekkie spreken over TOS, gecanceld. Bedenker Gene Roddenberry zat in zak en as, hoofdrolspeler William Shatner leefde in een camper. Onder andere de sterke fanbase van TOS heeft ertoe geleid dat er een animatieserie verscheen. Deze was dan ook voor hen gemaakt en niet voor kinderen. De fanbase werd mede zo groot door de Tribbles, een aandoenlijk pluizig huisdiertje in TOS. De Tribbels hadden de gewoonte zich zo snel mogelijk voort te planten. Grappig feitje: in Discovery heeft Captain Lorca een Tribble als huisdier aan boord. in 1987 werd The Next Generation gelanceerd en daarna is de vaart er goed in gebleven.
In 2017 werd Star Trek: Discovery uitgebracht. Deze serie bevat vijf seizoenen. Daarbij moet wel aangetekend worden dat tegenwoordig een seizoen uit veel minder afleveringen bestaat dan vroeger met vaak meer dan 20 afleveringen. Discovery is afgerond, Star Trek: Strange New Worlds loopt nog. Star Trek: Starfleet Academy is in preproductie. Starfleet Academy schijnt een 'young-adult' serie te worden. Ik heb daarbij slechts één simpele vraag: waarom? Hoe dan ook, de hongerige trekkies blijven gevoed.
In Discovery is ieder seizoen is een verhaal op zich. De storyline loopt dus niet door zoals dat bij Star Trek: Voyager en Star Trek: Enterprise overduidelijk wel het geval was. Naar mijn mening zit het de serie niet in de weg. In seizoen vijf wordt het klassieke 'zoek de puzzelstukjes' van stal gehaald. Een slim concept, want het houdt het boeiend en je bent nieuwsgierig naar de afloop. De bemanning moet op zoek naar vier artefacten die tezamen de sleutel vormen waarmee men terug kan keren naar de voorouders van de mensheid. Dat is cruciaal omdat de technologie van de voorouders niet in verkeerde handen mag komen. Er zijn kapers op de kust. De uiterst gewiekste Moll (Eve Harlow, The Night Agent) en L’ak (Elias Toufexis, Blood of Zeus) zijn de bemanning van de Discovery steeds een stapje voor.
De serie wordt geroemd en verguisd vanwege de diversiteit. De hoofdrol wordt gespeeld door de Afro-Amerikaanse actrice Michael Burnham (Sonequa Martin-Green, The Walking Dead). Ook is er een rol weggelegd voor de non-binaire acteur Blu del Barrio die Adira Tal speelt. Je zou kunnen veronderstellen dat Discovery lijdt aan het rondwarende woke virus, maar ik vind het verbreden van diversiteit bij Discovery totaal niet storend. Dat komt doordat er geen nadruk op wordt gelegd, in de trant van “kijk mij eens non-binair zijn”. Dat is maar goed ook, want was dat wel het geval geweest, dan zou ik onmiddellijk in de vlekken schieten. Zo ben ik halverwege de serie New Amsterdam (2018) na een paar seizoenen afgehaakt omdat het veel te belerend werd. Ook Station 19 en, in iets mindere mate, Grey’s Anatomy zijn ten prooi gevallen aan het woke virus. Gelukkig is het de Dick Wolf Chicago series (Med, Fire en Police) tot op heden bespaard gebleven.
Een buitengewoon interessant aspect van Star Trek is dat het gepresenteerde toekomstbeeld opvallend vaak uitkomt. Zo zien we in de jaren 80 van de vorige eeuw de bemanning van de Enterprise rondlopen met tablets in de hand. Dat was toentertijd een futuristisch beeld. Tegenwoordig worden kinderen bijna geboren met een tablet of smartphone in de hand. In Discovery is de tablet vervangen door een transparant scherm wat men naar believe tevoorschijn laat komen. Het scherm wordt bediend met handgebaren en stem aansturing. Alles wijst erop dat dit dichterbij is dan menigeen denkt.
Star Trek: Discovery seizoen vijf voldoet aan mijn verwachtingen, voldoende actie, goed scenario, maffe aliens en het prikkelt de fantasie. Gelukkig geen overbodige afwijkingen zoals in seizoen één waar weer eens een parallel universum van stal werd gehaald waarin dezelfde rollen een ander karakter krijgen. In dit geval een fascistisch keizerrijk. Bijna iedere Star Trek serie heeft wel een paar afleveringen waarin men een parallel universum vertoont. Ik vind dat jammer, beetje kinderlijk.
Er zijn betere series in de Star Trek reeks, maar ik geef Star Trek: Discovery toch een dikke voldoende: 7,5.
Ik zal het maar eerlijk bekennen, ik ben een trekkie. Het is niet zo dat ik verkleed als Klingon of Ferengi verlekkerd naar Comic Con ga zoals onze vrienden van The Big Bang Theory of, zoals onlangs voor zover ik ben geïnformeerd niet verkleed, Mandy en Peter van de MijnSerie podcast, maar toch.
Er zijn in totaal 930 (!!) afleveringen gemaakt van Star Trek. Ik heb ze allemaal gezien. Sterker nog, sommige series uit de reeks heb ik twee keer bekeken. Ik ga niet omrekenen hoeveel tijd ik heb besteed aan Star Trek, laat staan dat ik ga bedenken wat ik allemaal met die kostbare tijd had kunnen doen.
Er zitten een paar animatieseries tussen, maar daarin ben ik niet geïnteresseerd. Wel verdient de eerste animatieserie enige toelichting. De oudste animatieserie (Star Trek: The Animated Series) uit 1973 heeft een belangrijke rol gespeeld. In 1969 werd Star Trek: The Original Series of, zoals wij als volleerd trekkie spreken over TOS, gecanceld. Bedenker Gene Roddenberry zat in zak en as, hoofdrolspeler William Shatner leefde in een camper. Onder andere de sterke fanbase van TOS heeft ertoe geleid dat er een animatieserie verscheen. Deze was dan ook voor hen gemaakt en niet voor kinderen. De fanbase werd mede zo groot door de Tribbles, een aandoenlijk pluizig huisdiertje in TOS. De Tribbels hadden de gewoonte zich zo snel mogelijk voort te planten. Grappig feitje: in Discovery heeft Captain Lorca een Tribble als huisdier aan boord. in 1987 werd The Next Generation gelanceerd en daarna is de vaart er goed in gebleven.
In 2017 werd Star Trek: Discovery uitgebracht. Deze serie bevat vijf seizoenen. Daarbij moet wel aangetekend worden dat tegenwoordig een seizoen uit veel minder afleveringen bestaat dan vroeger met vaak meer dan 20 afleveringen. Discovery is afgerond, Star Trek: Strange New Worlds loopt nog. Star Trek: Starfleet Academy is in preproductie. Starfleet Academy schijnt een 'young-adult' serie te worden. Ik heb daarbij slechts één simpele vraag: waarom? Hoe dan ook, de hongerige trekkies blijven gevoed.
In Discovery is ieder seizoen is een verhaal op zich. De storyline loopt dus niet door zoals dat bij Star Trek: Voyager en Star Trek: Enterprise overduidelijk wel het geval was. Naar mijn mening zit het de serie niet in de weg. In seizoen vijf wordt het klassieke 'zoek de puzzelstukjes' van stal gehaald. Een slim concept, want het houdt het boeiend en je bent nieuwsgierig naar de afloop. De bemanning moet op zoek naar vier artefacten die tezamen de sleutel vormen waarmee men terug kan keren naar de voorouders van de mensheid. Dat is cruciaal omdat de technologie van de voorouders niet in verkeerde handen mag komen. Er zijn kapers op de kust. De uiterst gewiekste Moll (Eve Harlow, The Night Agent) en L’ak (Elias Toufexis, Blood of Zeus) zijn de bemanning van de Discovery steeds een stapje voor.
De serie wordt geroemd en verguisd vanwege de diversiteit. De hoofdrol wordt gespeeld door de Afro-Amerikaanse actrice Michael Burnham (Sonequa Martin-Green, The Walking Dead). Ook is er een rol weggelegd voor de non-binaire acteur Blu del Barrio die Adira Tal speelt. Je zou kunnen veronderstellen dat Discovery lijdt aan het rondwarende woke virus, maar ik vind het verbreden van diversiteit bij Discovery totaal niet storend. Dat komt doordat er geen nadruk op wordt gelegd, in de trant van “kijk mij eens non-binair zijn”. Dat is maar goed ook, want was dat wel het geval geweest, dan zou ik onmiddellijk in de vlekken schieten. Zo ben ik halverwege de serie New Amsterdam (2018) na een paar seizoenen afgehaakt omdat het veel te belerend werd. Ook Station 19 en, in iets mindere mate, Grey’s Anatomy zijn ten prooi gevallen aan het woke virus. Gelukkig is het de Dick Wolf Chicago series (Med, Fire en Police) tot op heden bespaard gebleven.
Een buitengewoon interessant aspect van Star Trek is dat het gepresenteerde toekomstbeeld opvallend vaak uitkomt. Zo zien we in de jaren 80 van de vorige eeuw de bemanning van de Enterprise rondlopen met tablets in de hand. Dat was toentertijd een futuristisch beeld. Tegenwoordig worden kinderen bijna geboren met een tablet of smartphone in de hand. In Discovery is de tablet vervangen door een transparant scherm wat men naar believe tevoorschijn laat komen. Het scherm wordt bediend met handgebaren en stem aansturing. Alles wijst erop dat dit dichterbij is dan menigeen denkt.
© Paramount+
Star Trek: Discovery seizoen vijf voldoet aan mijn verwachtingen, voldoende actie, goed scenario, maffe aliens en het prikkelt de fantasie. Gelukkig geen overbodige afwijkingen zoals in seizoen één waar weer eens een parallel universum van stal werd gehaald waarin dezelfde rollen een ander karakter krijgen. In dit geval een fascistisch keizerrijk. Bijna iedere Star Trek serie heeft wel een paar afleveringen waarin men een parallel universum vertoont. Ik vind dat jammer, beetje kinderlijk.
Er zijn betere series in de Star Trek reeks, maar ik geef Star Trek: Discovery toch een dikke voldoende: 7,5.
Over de auteur, Jan Brugman
Jan Brugman (1962) is vanaf zijn jeugd een fervent serie liefhebber met een brede interesse, van het zoetsappige Nashville tot de rauwe bloederige Vikings en alles wat daartussen zit wordt gretig gebinged. Hij is geïnteresseerd in geschiedenis, sport en loopt veel met zijn honden door de natuur. De series kunnen overal vandaan komen maar toch voert de VS de boventoon. Zijn voorkeur gaat uit naar series achter de betaalmuur omdat deze niet zijn gecensureerd door de puriteinse Amerikaanse networks.
Meer recensies van Jan Brugman
Reacties (0)