De opvolger van Suburra vlamt niet. Na de moord op zijn familie voelt Alberto ‘Spadino’ Anacleti zich genoodzaakt terug te keren naar Rome. Hoewel hij zich de laatste tijd buiten de maffiapraktijken van zijn familie heeft weten te houden wordt hij al snel weer het wereldje in gezogen. Het is namelijk tijd voor wraak. In de corrupte politicus Cinaglia denkt Spadino een goede partner te vinden. Helaas blijkt de oppositie sterker en hechter dan gedacht.
Voor Angelica (de ex-vrouw van Spadino) is de massamoord op de familie Anacleti een bevrijding. Na haar traumatische huwelijk met Spadino is zij in de greep gebleven van de familie. Haar status was echter niets meer dan voetveeg. Ze werd hooguit getolereerd vanwege haar voormalige relatie met Spadino. Haar nieuwe relatie met Damiano Luciano zorgt ervoor dat zij weer in het middelpunt komt te staan van een gewelddadige machtsstrijd. Die machtsstrijd wordt niet alleen gevoerd om de macht in het criminele circuit maar kent ook politieke en religieuze componenten.
Conclusie is dat Suburræterna een degelijk vervolg is op Suburra.
De basis van Suburræterna staat recht overeind. De televisieserie is een logisch vervolg op Suburra. De beelden zijn, zoals zo vaak bij een Italiaanse serie, uitstekend verzorgd en aangesneden op het gewelddadige verhaal. Het wordt duidelijk en direct in beeld gebracht. De omgeving van Rome helpt mee in het creëren van een passende sfeer. Dit keer geen romantisch beeld van deze wereldstad maar aandacht voor de duistere rafelranden. Dat daar soms fantastische gebouwen bij horen zorgt voor extra cachet. Het acteerwerk is over het algemeen ook dik in orde.
Toch voldoet de televisieserie niet helemaal aan de verwachtingen. Het verhaal zit aardig in elkaar maar is ook behoorlijk cliché. De macht wordt overgenomen door een tegenstander en de ander moet het maar zien terug te krijgen. Daar komt vooral veel tegenslag bij kijken. De tegenstander is net altijd weer een beetje slimmer dan verwacht of er worden plotseling onverwachte allianties gesloten waardoor degene die vermoord moet worden toch weet te ontsnappen.
Het verhaal zit aardig in elkaar maar is ook behoorlijk cliché.
Het grootste minpunt van dit seizoen is echter de dramatische staat van het neerschieten van de tegenstander. Zelden zo vaak mis zien schieten op zo'n kleine afstand. Dat dan ook nog eens de hoofdrolspelers bijna altijd weten te ontsnappen maakt het verhaal niet geloofwaardiger.
Conclusie is dat Suburræterna een degelijk vervolg is op Suburra. Niets meer en niets minder. Voor liefhebbers van het genre zeker de moeite waard, maar verwacht geen topserie.
Over de auter, Ron Schoonwater
Na jaren zijn schrijftalent te hebben gebruikt voor muziekrecensies werd het tijd de overstap te maken naar het schrijven over zijn andere grote passie. Films en, de laatste jaren vooral, TV series. Hoewel het altijd leuk is om te vertellen dat je (vooral) van kwaliteit series houdt uit bijvoorbeeld Groot Brittannië en Scandinavië is hij ook fan van Amerikaanse series in de breedste zin van het woord. TV series zijn dan ook een afspiegeling van het leven. Humoristisch, spannend, serieus, verdrietig, spectaculair, dramatisch, ongelooflijk, mooi & soms slechts ter vermaak en afleiding.
