Leuk?
0
0
Bekijk stemmen
Summer Of Rockets - Seizoen 1
Een prominente rol voor agenten van de Britse geheime dienst MI5, een staatsgreep die in het diepste geheim wordt voorbereid en een hoofdpersoon die tegen wil en dank een inlichtingen moet verzamelen: er lijkt alles voor te zeggen Summer of Rockets als een serieus spionageverhaal te beschouwen.
Die hoofdpersoon is Samuel Petruhkin (Toby Stephens, Jane Eyre). Als klein jongetje is hij vanuit Rusland naar het Verenigd Koninkrijk geëmigreerd, waar hij uiteindelijk een eigen bedrijfje begonnen is; zij het met wisselend succes. Petruhkin is ook uitvinder. Samen met zijn team heeft hij de zogenaamde ‘Stafflocator’ ontwikkeld, een apparaatje dat wij kennen als pieper. De ‘Stafflocator’ is beslist een revolutionaire uitvinding, maar de wereld moet nog overtuigd worden van haar meerwaarde. Dat kost tijd… en dus omzet. Met alle gevolgen van dien: Petruhkins bedrijf hangt al een tijdje een faillissement boven het hoofd. Dan komt hij in contact met een geheimzinnige figuur, ene Mr. Field (Mark Bonnar, Shetland).
Field schaduwt Petruhkin enkele dagen voordat hij hem uitnodigt voor een verrassend gesprek: in ruil voor informatie over de vrienden en kennissen van de familie Shaw kan hij een aanzienlijke order van het leger voor de ‘Stafflocator’ tegemoet zien. Waarvan het bewuste gezelschap verdacht wordt, blijft lange tijd onduidelijk.
Wie is die familie Shaw? Richard en Kathleen om precies te zijn. Richard (Linus Roache, Homeland) is volksvertegenwoordiger. Kathleen (Keeley Hawes, Line of Duty) het prototype van de vrouw en echtgenote uit de ‘upper class’. Dat wil zeggen dat zij weinig anders om handen heeft dan feestjes en ‘ontvangsten’ organiseren voor andere mensen die als welgesteld en invloedrijk bekend staan. Richard en Kathleen dragen echter een bijzonder geheim met zich mee: hun zoon Anthony is zes jaar geleden, kort na zijn 21ste verjaardag, spoorloos verdwenen en met name Kathleen weigert zich neer te leggen bij het idee dat zij hun zoon nooit meer zullen zien. Haar zoektocht heeft inmiddels obsessieve trekjes gekregen.
Over obsessief gesproken: dat is zeker ook het streven van de Petruhkins om aansluiting te vinden bij de ‘upper class’. Daarom bijvoorbeeld moet dochter Hannah (Lily Sacofsky, Sanditon) actief deelnemen aan ‘het seizoen’. Dat begint met een bezoek aan de koningin, samen met een groot aantal andere – huwbare – jongedames. Dat luidt een zomer vol bals en feestjes in die moet eindigen met een huwelijksaanzoek door een jongeman, natuurlijk ook uit welgestelde kringen. Het is dus eigenlijk een soort jachtseizoen. Het obsessieve van de Petruhkins blijkt verder uit het enthousiasme waarmee zij zich door de familie Shaw laten fêteren.
Maar is Summer of Rockets nu werkelijk een spionageverhaal? Laat ik het zo zeggen: het spionagethema is wel de rode draad door het verhaal. Samuel Petruhkin blijkt overigens een wat klunzige spion, maar dat zal niemand verbazen. Ronduit spannend is de vraag wie nu eigenlijk de good guys en wie de bad guys zijn. Dat blijft lange tijd voor zowel Petruhkin als voor de kijker onduidelijk. Maar de uiteindelijke afwikkeling van dat thema is voor een serieus spionageverhaal toch te onwerkelijk. Oordeelt u zelf maar.
Summer of Rockets is wat mij betreft geen spionageverhaal, maar meer een tijdsbeeld van het Engeland aan het eind van de jaren vijftig. De Tweede Wereldoorlog is weliswaar voorbij en de Westerse wereld is volop bezig zichzelf te hervinden, maar intussen dreigt wel een nieuwe oorlog: met Rusland. En dat zou best wel eens een kernoorlog kunnen zijn. De dreiging van ‘de bom’ is voortdurend voelbaar, zeker onder jonge mensen. In die zin is er wel een parallel te zien tussen de onrust die tijd en de milieuprotesten van (met name) jongeren in onze dagen.
Een andere opmerkelijke parallel is die tussen de Brexiteers van nu en de kringen rond Richard Shaw. Het zijn stuk voor stuk mannen die het maar moeilijk kunnen verkroppen dat het ‘Brittannia rule the Waves’ niet langer opgaat. Het is een bont stelletje dat regelmatig in Huize Shaw bij elkaar komt om een heuse staatsgreep voor te bereiden. Oud-militairen, zakenmensen en zelfs Lords smeden snode plannen om het heft in handen te nemen. Want de huidige regering in London doet in hun ogen te weinig om de Russen, die volgens hen in alle lagen van de Britse samenleving geïnfiltreerd zijn, de voet dwars te zetten. En dat het Verenigd Koninkrijk zijn koloniën een voor een verliest, is helemaal onverteerbaar.
Een tijdsbeeld, dat is wat Summer of Rockets te bieden heeft. Terwijl de wereld zich langzaam weer opricht na de verwoestingen van de voorbije oorlog en daarbij nadrukkelijk kiest voor een nieuwe koers, probeert (een deel van) het Britse establishment krampachtig oude waarden te overeind te houden. Niks Nieuwe Tijd; alles moet weer worden zoals het vroeger was.
Indringend zou ik dat tijdsbeeld niet willen noemen; daarvoor is Summer of Rockets teveel een feel good movie geworden. Wat mij betreft hoort het thuis te midden van vergelijkbare series als The Bletchley Circle, Landgirls en Foyle’s War, zeker de latere seizoenen. Die heb ik allemaal met een ruime voldoende gewaardeerd en dat doe ik dus ook met deze serie.
Volg Summer Of RocketsDie hoofdpersoon is Samuel Petruhkin (Toby Stephens, Jane Eyre). Als klein jongetje is hij vanuit Rusland naar het Verenigd Koninkrijk geëmigreerd, waar hij uiteindelijk een eigen bedrijfje begonnen is; zij het met wisselend succes. Petruhkin is ook uitvinder. Samen met zijn team heeft hij de zogenaamde ‘Stafflocator’ ontwikkeld, een apparaatje dat wij kennen als pieper. De ‘Stafflocator’ is beslist een revolutionaire uitvinding, maar de wereld moet nog overtuigd worden van haar meerwaarde. Dat kost tijd… en dus omzet. Met alle gevolgen van dien: Petruhkins bedrijf hangt al een tijdje een faillissement boven het hoofd. Dan komt hij in contact met een geheimzinnige figuur, ene Mr. Field (Mark Bonnar, Shetland).
Field schaduwt Petruhkin enkele dagen voordat hij hem uitnodigt voor een verrassend gesprek: in ruil voor informatie over de vrienden en kennissen van de familie Shaw kan hij een aanzienlijke order van het leger voor de ‘Stafflocator’ tegemoet zien. Waarvan het bewuste gezelschap verdacht wordt, blijft lange tijd onduidelijk.
Wie is die familie Shaw? Richard en Kathleen om precies te zijn. Richard (Linus Roache, Homeland) is volksvertegenwoordiger. Kathleen (Keeley Hawes, Line of Duty) het prototype van de vrouw en echtgenote uit de ‘upper class’. Dat wil zeggen dat zij weinig anders om handen heeft dan feestjes en ‘ontvangsten’ organiseren voor andere mensen die als welgesteld en invloedrijk bekend staan. Richard en Kathleen dragen echter een bijzonder geheim met zich mee: hun zoon Anthony is zes jaar geleden, kort na zijn 21ste verjaardag, spoorloos verdwenen en met name Kathleen weigert zich neer te leggen bij het idee dat zij hun zoon nooit meer zullen zien. Haar zoektocht heeft inmiddels obsessieve trekjes gekregen.
Over obsessief gesproken: dat is zeker ook het streven van de Petruhkins om aansluiting te vinden bij de ‘upper class’. Daarom bijvoorbeeld moet dochter Hannah (Lily Sacofsky, Sanditon) actief deelnemen aan ‘het seizoen’. Dat begint met een bezoek aan de koningin, samen met een groot aantal andere – huwbare – jongedames. Dat luidt een zomer vol bals en feestjes in die moet eindigen met een huwelijksaanzoek door een jongeman, natuurlijk ook uit welgestelde kringen. Het is dus eigenlijk een soort jachtseizoen. Het obsessieve van de Petruhkins blijkt verder uit het enthousiasme waarmee zij zich door de familie Shaw laten fêteren.
Maar is Summer of Rockets nu werkelijk een spionageverhaal? Laat ik het zo zeggen: het spionagethema is wel de rode draad door het verhaal. Samuel Petruhkin blijkt overigens een wat klunzige spion, maar dat zal niemand verbazen. Ronduit spannend is de vraag wie nu eigenlijk de good guys en wie de bad guys zijn. Dat blijft lange tijd voor zowel Petruhkin als voor de kijker onduidelijk. Maar de uiteindelijke afwikkeling van dat thema is voor een serieus spionageverhaal toch te onwerkelijk. Oordeelt u zelf maar.
Summer of Rockets is wat mij betreft geen spionageverhaal, maar meer een tijdsbeeld van het Engeland aan het eind van de jaren vijftig. De Tweede Wereldoorlog is weliswaar voorbij en de Westerse wereld is volop bezig zichzelf te hervinden, maar intussen dreigt wel een nieuwe oorlog: met Rusland. En dat zou best wel eens een kernoorlog kunnen zijn. De dreiging van ‘de bom’ is voortdurend voelbaar, zeker onder jonge mensen. In die zin is er wel een parallel te zien tussen de onrust die tijd en de milieuprotesten van (met name) jongeren in onze dagen.
Een andere opmerkelijke parallel is die tussen de Brexiteers van nu en de kringen rond Richard Shaw. Het zijn stuk voor stuk mannen die het maar moeilijk kunnen verkroppen dat het ‘Brittannia rule the Waves’ niet langer opgaat. Het is een bont stelletje dat regelmatig in Huize Shaw bij elkaar komt om een heuse staatsgreep voor te bereiden. Oud-militairen, zakenmensen en zelfs Lords smeden snode plannen om het heft in handen te nemen. Want de huidige regering in London doet in hun ogen te weinig om de Russen, die volgens hen in alle lagen van de Britse samenleving geïnfiltreerd zijn, de voet dwars te zetten. En dat het Verenigd Koninkrijk zijn koloniën een voor een verliest, is helemaal onverteerbaar.
Een tijdsbeeld, dat is wat Summer of Rockets te bieden heeft. Terwijl de wereld zich langzaam weer opricht na de verwoestingen van de voorbije oorlog en daarbij nadrukkelijk kiest voor een nieuwe koers, probeert (een deel van) het Britse establishment krampachtig oude waarden te overeind te houden. Niks Nieuwe Tijd; alles moet weer worden zoals het vroeger was.
Indringend zou ik dat tijdsbeeld niet willen noemen; daarvoor is Summer of Rockets teveel een feel good movie geworden. Wat mij betreft hoort het thuis te midden van vergelijkbare series als The Bletchley Circle, Landgirls en Foyle’s War, zeker de latere seizoenen. Die heb ik allemaal met een ruime voldoende gewaardeerd en dat doe ik dus ook met deze serie.
Reacties (1)