Super Fun Night - Eerste Aflevering
Op dit moment is de Australische Rebel Wilson aan een opmars in Amerika bezig. Ze speelde al in kassuccessen als Bridesmaids en Pitch Perfect, en daarom heeft televisiezender ABC besloten om haar haar eigen serie te geven: Super Fun Night. Deze serie gaat over drie vriendinnen die besluiten om elke vrijdagavond iets nieuws en leuks te proberen. Het idee is simpel; elke aflevering komt er een nieuw idee aan bod, en uit de eerste aflevering blijkt dat die ideeën compleet overdreven worden om het entertainment-gehalte zo hoog mogelijk te houden, terwijl het verhaal duidelijk een minder belangrijke rol speelt.
Super Fun Night begint met Kimmie (gespeeld door Rebel Wilson) die een videoblog aangemaakt heeft, wat gebaseerd is op haar dagboek dat ze per ongeluk in de wc heeft gegooid. Ze zegt dat ze zich altijd een beetje een loser heeft gevoeld, maar dat dat nu gaat veranderen. Ze gaat namelijk samen met haar vriendinnen Marika (Lauren Ash) en Helen-Alice (Liza Lapira, NCIS) elke vrijdagavond wat leuks doen. In de eerste aflevering valt de keuze op een pianobar, wat Kimmie erg lastig vindt omdat ze heel erge plankenkoorts heeft. Ze zegt dat ze nog heel goed kan herinneren wat er gebeurde toen ze voor het eerst in het openbaar ging zingen, waarop we een flashback krijgen naar een jonge Kimmie die flauwvalt voor een groot publiek. De eerste aflevering laat dus zien hoe Rebel over haar angst van zingen in het openbaar heen kan komen.
Voordat we het zingen zelf te zien krijgen, laat Kimmie, door middel van flashbacks, zien hoe haar leven er uitziet. Zo vertelt ze hoe haar eerste dag op werk gaat (ze huppelt in een gang rond en slaat een lamp uit de lucht) en hoe ze een heel leuke collega ontmoet, Richard (de Britse acteur Kevin Bishop, Star Stories), wat ook niet op rolletjes gaat. Niet alleen is dit vrij platte humor, maar het is ook niet echt origineel. De Engelse serie Miranda, geschreven door Miranda Hart, wordt ook verteld door de zeer onhandige hoofdpersoon, die ook een maatje te groot is. Sommige scènes lijken regelrechte kopieën van Miranda, met als duidelijkste voorbeeld dat Kimmie’s rok in een lift vast komt te zitten, waardoor ze in haar ondergoed komt te staan. Het is opvallend dat het nu minder lijkt te werken, wat enerzijds lijkt te komen doordat de focus voornamelijk op grappen ligt, en niet op het verhaal binnen de aflevering. Ook is het zo dat Rebel Wilson het stokpaardje is van de serie, en ze doet duidelijk veel te veel haar best om zo grappig mogelijk te zijn. Hierdoor komt het vrij geforceerd over, en dat is jammer aangezien de serie dat niet nodig heeft.
Rebel Wilson is de enige van de cast die de vrijheid heeft om overdreven te acteren; zij heeft de touwtjes in handen en de rest van de cast, voornamelijk haar vriendinnen, hebben zich maar naar haar behoeften te gedragen. Ze praten amper en komen dus weinig uit de verf. Het enige wat Helen-Alice mag doen is zeggen dat ze eigenlijk niet drinkt. Volledig in de lijn van verwachting wordt ze toch dronken gevoerd, met als resultaat dat ze gaat schreeuwen en dronken mensen gaat bellen. Zelfs de slechterik van de serie zorgt niet voor afwisseling; Kimmies jaloerse baas Kendall (Kate Jenkinson, Offspring) vervult makkelijk alle aspecten van slechterik. Ze is knapper dan Kimmie, een stuk zelfverzekerder en kan ook nog eens heel goed zingen. Zij zorgt er dan voor dat Kimmie zichzelf wil bewijzen, waarop ze tijdens de Super Fun Night in de pianobar de microfoon pakt en iedereen laat zien hoe geweldig ze kan zingen. De aflevering eindigt met een face-off tussen de twee, waarna Kendall er met de hoofdprijs vandoor gaat. Toch trekt Kimmie aan het langste eind: Richard gaat met haar mee om over de nederlaag heen te komen, en dan komen we erachter dat niet onze heldinnen de losers zijn, maar Kendall, ook al is zij degene met een grote trofee.
Kortom, Super Fun Night is vooral een soloproject van de populaire Rebel Wilson, gegoten in een serie waar ze haar komische talent tentoon kan stellen. Helaas is dat talent nu zo uitvergroot dat ze een karikatuur wordt en haar personage totaal niet geloofwaardig is. De rest van de cast helpt hier ook niet mee omdat ze zich braaf schikken naar wat Rebel Wilson te zeggen heeft. De gebeurtenissen in de serie zijn niet origineel, en het is eigenlijk gewoon flauw. De enige manier waarop deze serie wel leuker zou kunnen zijn is wanneer het wat minder overdreven zou zijn, en wanneer de rest van de karakters wat tegengas kunnen geven aan Rebel Wilson. De titel van de serie lijkt daarom slecht gekozen. Misschien hebben de karakters in de serie wel een Super Fun Night, maar na het kijken van de eerste aflevering weet het publiek wel zeker dat zij dit niet hebben gehad. Hopelijk wordt volgende week 'more fun'.
Super Fun Night begint met Kimmie (gespeeld door Rebel Wilson) die een videoblog aangemaakt heeft, wat gebaseerd is op haar dagboek dat ze per ongeluk in de wc heeft gegooid. Ze zegt dat ze zich altijd een beetje een loser heeft gevoeld, maar dat dat nu gaat veranderen. Ze gaat namelijk samen met haar vriendinnen Marika (Lauren Ash) en Helen-Alice (Liza Lapira, NCIS) elke vrijdagavond wat leuks doen. In de eerste aflevering valt de keuze op een pianobar, wat Kimmie erg lastig vindt omdat ze heel erge plankenkoorts heeft. Ze zegt dat ze nog heel goed kan herinneren wat er gebeurde toen ze voor het eerst in het openbaar ging zingen, waarop we een flashback krijgen naar een jonge Kimmie die flauwvalt voor een groot publiek. De eerste aflevering laat dus zien hoe Rebel over haar angst van zingen in het openbaar heen kan komen.
Voordat we het zingen zelf te zien krijgen, laat Kimmie, door middel van flashbacks, zien hoe haar leven er uitziet. Zo vertelt ze hoe haar eerste dag op werk gaat (ze huppelt in een gang rond en slaat een lamp uit de lucht) en hoe ze een heel leuke collega ontmoet, Richard (de Britse acteur Kevin Bishop, Star Stories), wat ook niet op rolletjes gaat. Niet alleen is dit vrij platte humor, maar het is ook niet echt origineel. De Engelse serie Miranda, geschreven door Miranda Hart, wordt ook verteld door de zeer onhandige hoofdpersoon, die ook een maatje te groot is. Sommige scènes lijken regelrechte kopieën van Miranda, met als duidelijkste voorbeeld dat Kimmie’s rok in een lift vast komt te zitten, waardoor ze in haar ondergoed komt te staan. Het is opvallend dat het nu minder lijkt te werken, wat enerzijds lijkt te komen doordat de focus voornamelijk op grappen ligt, en niet op het verhaal binnen de aflevering. Ook is het zo dat Rebel Wilson het stokpaardje is van de serie, en ze doet duidelijk veel te veel haar best om zo grappig mogelijk te zijn. Hierdoor komt het vrij geforceerd over, en dat is jammer aangezien de serie dat niet nodig heeft.
Rebel Wilson is de enige van de cast die de vrijheid heeft om overdreven te acteren; zij heeft de touwtjes in handen en de rest van de cast, voornamelijk haar vriendinnen, hebben zich maar naar haar behoeften te gedragen. Ze praten amper en komen dus weinig uit de verf. Het enige wat Helen-Alice mag doen is zeggen dat ze eigenlijk niet drinkt. Volledig in de lijn van verwachting wordt ze toch dronken gevoerd, met als resultaat dat ze gaat schreeuwen en dronken mensen gaat bellen. Zelfs de slechterik van de serie zorgt niet voor afwisseling; Kimmies jaloerse baas Kendall (Kate Jenkinson, Offspring) vervult makkelijk alle aspecten van slechterik. Ze is knapper dan Kimmie, een stuk zelfverzekerder en kan ook nog eens heel goed zingen. Zij zorgt er dan voor dat Kimmie zichzelf wil bewijzen, waarop ze tijdens de Super Fun Night in de pianobar de microfoon pakt en iedereen laat zien hoe geweldig ze kan zingen. De aflevering eindigt met een face-off tussen de twee, waarna Kendall er met de hoofdprijs vandoor gaat. Toch trekt Kimmie aan het langste eind: Richard gaat met haar mee om over de nederlaag heen te komen, en dan komen we erachter dat niet onze heldinnen de losers zijn, maar Kendall, ook al is zij degene met een grote trofee.
Kortom, Super Fun Night is vooral een soloproject van de populaire Rebel Wilson, gegoten in een serie waar ze haar komische talent tentoon kan stellen. Helaas is dat talent nu zo uitvergroot dat ze een karikatuur wordt en haar personage totaal niet geloofwaardig is. De rest van de cast helpt hier ook niet mee omdat ze zich braaf schikken naar wat Rebel Wilson te zeggen heeft. De gebeurtenissen in de serie zijn niet origineel, en het is eigenlijk gewoon flauw. De enige manier waarop deze serie wel leuker zou kunnen zijn is wanneer het wat minder overdreven zou zijn, en wanneer de rest van de karakters wat tegengas kunnen geven aan Rebel Wilson. De titel van de serie lijkt daarom slecht gekozen. Misschien hebben de karakters in de serie wel een Super Fun Night, maar na het kijken van de eerste aflevering weet het publiek wel zeker dat zij dit niet hebben gehad. Hopelijk wordt volgende week 'more fun'.
