Het einde van Sweet Tooth. Het laatste seizoen van Sweet Tooth is degelijk maar niet zo sterk als zijn voorgangers. Wel zorgt dit derde seizoen voor een mooi afgerond verhaal. Dat is in serieland niet altijd zo. Het verhaal borduurt verder op de verhaallijnen van de eerste twee seizoenen. Grootste verschil is wat mij betreft dat Gus steeds centraler komt te staan. Volwassenen die een stap terugdoen om Gus een volwassen besluit te laten nemen. Vreemd genoeg valt me dit meer op dan bij de andere twee seizoenen. Kan aan mij liggen maar deze keer stoorde ik me er meer aan.
Het laatste seizoen van Sweet Tooth is degelijk maar niet zo sterk als zijn voorgangers.
Verder blijft Sweet Tooth de serie een veel lievere en aangenamere versie van de duistere comic. Deze keer zijn de tegenstanders die Gus volgen zo mogelijk nog agressiever dan in de eerste twee seizoenen. Grootste gevaar komt van hondachtige hybriden en hun moeder. Die laatste wordt onder druk gezet door haar eigen familie. Het blijkt een complexe familierelatie. In de acht afleveringen van dit seizoen wordt veel aandacht besteed aan dit verhaal. Het maakt dat Sweet Tooth niet zo eendimensionaal is. Er zijn namelijk meerdere standpunten die aandacht krijgen.
Gus en zijn drie kompanen zijn op weg naar zijn moeder. Zij is al tijden op zoek naar de remedie tegen de pandemie. In de koude ijsvlakten waar zij zich bevindt, is ze echter niet langer veilig. Zelfs de hulp van Siana (Cara Gee, The Expanse) en de jonge Nuka is niet meer genoeg. Mede daarom besluit de moeder van Gus naar hem op zoek te gaan. Dat is echter niet zomaar gedaan. Ook Gus en zijn vrienden maken onderweg van alles mee. De reis is niet zonder gevaren. Hoop en wanhoop wisselen elkaar af. Zelfs de grootste van allen twijfelt regelmatig. Als de dokter uit het verleden ook nog eens zijn intrede doet is het plaatje compleet. De grote vraag is hoe dit allemaal gaat eindigen.
Perfecte serie om heerlijk aan de dagelijkse sleur te ontsnappen.
Het moet gezegd dat er een spectaculair einde in het vooruitzicht ligt. In de laatste afleveringen stijgt de spanning. Wel blijft de licht humoristische ondertoon aanwezig. Het wordt nooit te eng of te zwaar. Niet dat Sweet Tooth per definitie een familieserie is. De allerkleinsten onder ons zullen het veel te eng vinden en het onderliggende verhaal niet snappen. De toon van de serie is terug te vinden in het uiteindelijke einde. Degenen die deze serie volgen zullen dan waarschijnlijk begrijpen wat ik bedoel. Meer wil ik niet weggeven om spoilers te voorkomen.
Wat blijft zijn de mooi geschoten beelden. De vaak fantastische achtergronden zorgen voor extra kleur. Hoewel een deel van het verhaal zich deze keer afspeelt in ijskoude en witte vlakten. De hybriden zijn fantastisch vorm gegeven. Het voelt als echt. Sweet Tooth is drie seizoenen lang prima vermaak met een volwassen maar ook jeugdig karakter. Voor jong en oud. Zo lang je maar niet té jong bent, daarvoor is het net te eng en spannend. Perfecte serie om heerlijk aan de dagelijkse sleur te ontsnappen.
Over de auter, Ron Schoonwater
Na jaren zijn schrijftalent te hebben gebruikt voor muziekrecensies werd het tijd de overstap te maken naar het schrijven over zijn andere grote passie. Films en, de laatste jaren vooral, TV series. Hoewel het altijd leuk is om te vertellen dat je (vooral) van kwaliteit series houdt uit bijvoorbeeld Groot Brittannië en Scandinavië is hij ook fan van Amerikaanse series in de breedste zin van het woord. TV series zijn dan ook een afspiegeling van het leven. Humoristisch, spannend, serieus, verdrietig, spectaculair, dramatisch, ongelooflijk, mooi & soms slechts ter vermaak en afleiding.
